วันอังคารที่ 20 สิงหาคม ค.ศ. 2013
วันอังคารที่ 20 สิงหาคม ค.ศ. 2013
วันที่ 20 สิงหาคม ค.ศ. 2013 (นักบุญเบอร์นาเดต)
พระเยซูตรัสว่า: “ประชาชนของข้า ในพันธสัญญาใหม่คุณมีการกระตุ้นที่ดีที่สุดที่ข้าจะให้แก่คุณเมื่อข้าตรัสกับศิษย์ของข้าว่า ‘มนุษย์หลายสิ่งดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ แต่ต่อพระเจ้าแล้วทุกอย่างก็สามารถทำได้’ ข้ากล่าวไว้ว่าจะยากนักเช่นเดียวกับการผ่านช้างเข้าประตูเข็มนั้น เพื่อให้คนรวยถูกคัดเลือก เนื่องจากประตูนี้ไม่ใช่สำหรับเส้นใย แต่เป็นหลุมขนาดสี่ฟุตโดยสี่ฟุตเพื่อป้องกันช้างออกจากโบสถ์ ความจริงของกิเดออนในบทอ่านแรก เป็นตัวอย่างที่ข้าจะให้เครื่องหมายแก่ผู้นำของข้า เพื่อให้นักบุญและความเชื่อจะสามารถทำภารกิจของข้าที่กำหนดไว้ได้ ทุกคนมีช่วงเวลาของชีวิตเมื่อคิดว่าตัวเองไม่สามารถสร้างเป้าหมายที่จำเป็นได้ เมื่อคุณต้องการเปลี่ยนยางในความมืด คุณมีความเชื่อเพียงพอให้ขอยุ่งเกี่ยวกับความช่วยเหลือผ่านนักบุญมิเคิลผู้พิทักษ์ เด็กสาวหนึ่งคนได้มาเป็นแสงไฟของเธอกับคุณ และเธอมาช่วยยกยางสมรรถนะขึ้นไปบนรถกระบะของคุณ มลากช่วยให้กีดอนมีความเชื่อเมื่อมลาบริ่งเพลิงลงสู่การเสียสิ้นของเขา ทุกคนต้องมีความเชื่อและหวังว่าข้าจะให้ทุกอย่างที่จำเป็นต่อภารกิจในชีวิตคุณ คุณเห็นแล้วว่า ข้าได้ช่วยคุณมากมาย และข้ายังจะร่วมกับผู้ศรัทธาที่จงรักภักดีของข้านี้ผ่านการพิพากษา”
หมายเหตุ: เราจะเสร็จสิ้นจากการสวดพระคริสต์ทรงธรรมเพื่อชายคนหนึ่งที่กำลังประสบปัญหาความเชื่อ เมื่อเราประสบกับยางแตก ทั้งหมดเป็นความมืดในเมืองนอก เรามีแต่แสงจันทร์เล็กๆ หลังกำลังต่อสู้เพื่อตั้งยางสมรรถนะไปหนึ่งชั่วโมง เราเห็นว่าต้องขอร้องให้มิเคิลผู้พิทักษ์มาเป็นความช่วยเหลือ เรายังไม่ได้เสร็จสิ้นการวิงเวียน เมื่อเด็กสาวคนหนึ่งก็ผ่านไปด้วยตัวเองในเวลา 10:30 ค่ำ และเธอก็หยุดมาช่วยเรา เธอจริงๆเหมือนกับทูตสวรรค์
พระเจ้าประกาศว่า: “ประชาชนของฉัน คุณได้อ่านรายงานหลายเรื่องเกี่ยวกับภัยพิบัติจากการปล่อยรังสีที่เกิดขึ้นในโรงไฟฟ้าพลังปรมาณูฟูกุชิมะ ประเทศญี่ปุ่น เนื่องจากเราเครื่องถูกทำลายโดยคลื่นสุนามิ ทำให้สูญเสียความเย็น และมีการระเบิดของฮีเดรอนหลายครั้ง รวมถึงเกิดเหตุปรมาณูแตกออกมา แม้ในวันนี้ น้ำทะเลยังคงใช้เป็นตัวทำลดอุณหภูมิสำหรับเครื่องเหล่านี้ และน้ำที่มีความผิดพลาดจากการปล่อยรังสีถูกกระจายไปทั่วมหาสมุทรแปซิฟิก มีเพียงเล็กน้อยของสิ่งที่ทำได้ในการห้ามภัยพิบัตินี้ ตอนนี้ มีความกังวลเกี่ยวกับหลอดเชื้อพลูโทเนียมรวมกันเป็นจำนวนหนึ่งที่จำเป็นจะถูกย้ายออกจากอ่างน้ำในเราเครื่องหมายเลขสี่ ในภาพเห็นได้ว่ามีการระเบิดและเกิดเหตุปรมาณูแตกออกมาเพิ่มขึ้นของหลอดเชื้อพลูโทเนียมเหล่านี้ พวกเขาก็มีความรู้เกี่ยวกับอ่างน้ำที่รั่วไปแล้ว และจะเป็นงานที่เสี่ยงต่อการย้ายหัวเรือเหล่านั้นออกมา ถ้ามีเหตุการณ์แย่ลงเกิดขึ้น จะไม่มีวิธีใดๆ ที่สามารถควบคุมปรมาณูแตกออกมาอีกครั้งได้ ให้อธิษฐานว่า การทำงานนี้จะประสบความสำเร็จ และที่ว่าการจะสามารถทำสิ่งไร่เพื่อห้ามการปล่อยรังสีในอากาศและน้ำ”