วันจันทร์ที่ 13 สิงหาคม ค.ศ. 2012
วันจันทร์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2555
วันจันทร์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2555: (พิธีศพแมรี เพียรซ์)
แมรีกล่าวว่า “ฉันรู้สึกอับอายมากเมื่อเห็นคนมาเยือนจำนวนนี้ รวมทั้งครอบครัวและพระสงฆ์ที่เข้าร่วมพิธีศพของฉัน ฉันขอบคุณทุกคนที่ดูแลฉันทั้งในวันสุดท้าย และการเตรียมงานศพด้วย ฉันขอขอบคุณบาทหลวงและเกรกส์สำหรับความดีงามที่กล่าวถึงฉัน ฉันมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบกับกิจกรรมที่น่าเลื่อมใส แต่ประสบการณ์ที่ร้านโลโกสเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันได้บริหารงานเพื่อคนอื่นในศรัทธา ความสุขจากการเจริญพระคุณของครุโช่ด้วยกันนั้นก็ยิ่งให้นึกถึงความสุขในการเฉลิมฉลองศรัทธาของฉันที่มีต่อพระเยซู การทนทุกข์สุดท้ายกับโรคมะเร็งเป็นปฏิสังขรณ์ของฉันบนโลก ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงอยู่ร่วมกันกับพระเยซูและสามีของฉันที่ชื่อแฟรงค์ ฉันอยากให้พรแก่ครอบครัวทั้งหมด และจะคิดถึงทุกคนในการไปโบสถ์และกล่าวภาวนา ฉันรักครอบครัวของฉันมากเพราะว่าคุณมีความหมายต่อชีวิตฉันทั้งนั้น”
เยซูพูดว่า: “ประชาชนของฉัน คุณมีเวลาที่กำหนดไว้เป็นปีที่แต่เพียงผมเท่านั้นทราบว่าคุณจะอยู่รอดมาได้กี่ปี เวลาเป็นสิ่งที่ข้าให้แก่ทุกคน แต่คือวิธีการใช้เวลาของคุณที่คุณต้องรับผิดชอบในวันพิพากษา ข้าพูดกับคุณหลายครั้งแล้วว่า เมื่อคุณกำหนดแผนงานของวันที่ ควรปล่อยให้มีเวลาไว้อธิฐานและไม่จัดการกิจกรรมมากเกินไปที่จะทำได้ในทางปฏิบัติ ดูแลเวลาของคุณอย่างระมัดระวังเพื่อให้นำเสนอตัวเลือกที่ดีที่สุดให้กับคุณไม่ต้องสูญเสียเวลาใดๆ จงจำไว้ว่าเมื่อเวลาสูญเสียไปแล้ว ก็จะกลับมาไม่ได้ คุณสามารถตัดสินใจใช้เวลาที่เหลือของคุณอย่างดีขึ้นเท่านั้น มากส่วนใหญ่ของเวลาของคุณถูกจัดสรรให้กับการนอน การกิน และทำงานเพื่อหาเงินมาใช้ เวลาเสรีที่คุณไม่สามารถสูญเสียไปได้ในเรื่องบันเทิงเล่นๆ นี่เป็นเวลาเสรีของคุณที่คุณสามารถใช้ไว้อธิฐาน มิสซ่า การสักการะ หรือช่วยเหลือผู้คนได้ คุณต้องมีส่วนร่วมบางส่วนเพื่อให้พักจากงานประจำวันที่แอ่นเอื้อนของคุณ อาจจะเกิดความเชื่อว่าในหนึ่งวันสามารถทำสิ่งใดๆ ได้มาก แต่เวลาเป็นอย่างนี้ว่ามันผ่านไปเร็วจนไม่รู้ตัว ถ้าเธอกำลังมีอายุเกินหกสิบแล้ว อาจจะสงสัยว่าปีที่ผ่านมาได้ไปไหนทั้งนั้น แต่มันคือเพียงแต่การอยู่ในปัจจุบันเท่านั้น จึงไม่จำเป็นต้องวิตกกับอดีตหรืออนาคต บางครั้งมันเป็นเรื่องดีเมื่อสิ้นสุดวันแล้วจะกลับมาเยี่ยงถึงว่าทำอย่างไรกับเวลาของคุณ ถ้าเห็นว่าใช้เวลาไม่ได้อย่างชาญฉลาด อาจเปลี่ยนแปลงบางส่วนของความเสียหายที่เกิดขึ้น ติดตามทุกวันเพื่อดูว่าคุณกำลังทำการพัฒนา การคงอยู่ หรือเลวร้าย เพื่อให้สามารถปรับปรุงวิธีใช้เวลาได้อย่างดีขึ้น เวลาที่มีประโยชน์มากที่สุดจะถูกใช้ในการกอบกู้จิตใจ และรักข้าในทุกสิ่งที่ข้าต้องการให้คุณทำ”