วันจันทร์ที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2544

"ผมคือพระเยซูที่ประสูติเป็นมนุษย์ ให้เข้าใจว่านี้เป็นการเดินทางทางจิตวิญญาณ ที่ต้องเดินด้วยความยอมรับและสละตัวเองของอิสระชีวิต จิตวิญญาณที่สละมากขึ้น ผมจะนำไปไกลลงในหัวใจผม มันคือการยอมรับ และสร้างข้อจำกัดให้ตนเองบนทางเดินนี้ อาจเป็นความรักโลกที่ไม่เรียบร้อย ความเห็นของตัวเอง หรือชื่อเสียงของเขา แต่ส่วนใหญ่มักจะเป็นความไม่อภัย ซึ่งเกิดจากการตัดสินคนอื่นอย่างลับ ๆ"

"ผู้นั้นมักมีรายละเอียดในหัวใจเกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้รับรู้ว่าคนอื่นผิด มันเป็นความไม่อภัยนี้ ที่บางครั้งจะคู่กันไปด้วยความถูกต้องของตัวเอง จิตวิญญาณเห็นตัวเองว่าแสนนักบุญและสมบูรณ์ แต่สามารถระบุข้อผิดพลาดของคนอื่นได้ ความไม่อภัยและการตัดสินนี้ปิดประตูหัวใจผม ผมไม่สามารถรับจิตวิญญาณที่จะไม่รู้ตัวเอง - ดูเข้าไปในหัวใจของตัวเอง - และด้วยความยำเกรงแก้ข้อผิดพลาดของตัวเอง มันเหมือนกับว่าร่างกายเป็นลูกบอลใหญ่ แต่ไม่สามารถขึ้นสู่ฟากฟ้าได้เพราะถูกลิ่มลง"

"หากหัวใจผมเต็มไปด้วยความรักและพระกรุณา คุณต้องเลียนแบบผม รักกันอย่างที่ผมรักคุณ อภัยโทษเสมอแล้ว ผมจะนำจิตวิญญาณของคุณขึ้นสู่ฟากฟ้าที่สูงสุด และหัวใจผมนั้นมีช่องลึกที่สุด"