Święty Tomasz z Akwinu mówi: "Chwała Jezusowi."
"Dzisiaj przyszedłem, aby porozmawiać o pokornej miłości. Gdy pokora nie jest częścią Świętej Miłości, którą dusza twierdzi, że trzyma w swoim sercu, to miłość ta jest powierzchowna. Pokorna miłość nie skupia się na sobie i tym, jak wszystko wpływa na siebie. Pokorna miłość skierowana jest od siebie ku innym."
"Pokorna miłość ma prawdziwe zdanie o swoich własnych ograniczeniach, siłach i słabościach. Nigdy nie jest zbyt pewna swoich możliwości. Respektuje siły innych i robi koncesje na ich słabości. Pokorna miłość jest zawsze wybaczająca."
"Jeśli dusza, która dąży do doskonałości w Świętej Miłości, otrzymuje wgląd w wady innej osoby, modli się za ich zwycięstwo nad tymi wadami i jednocześnie wybacza im. Jeżeli jest to jego obowiązek, poprawia drugiego z pokorą - nie ze względu na własne prawość."
"Bez cech pokory, takich jak opisałem wam, serce duszy nie może osiągnąć doskonałości w Świętej Miłości. Może się oszukawać, myśląc, że szybko przechodzi przez Izby Zjednoczonych Serc, ale to jest kłamstwo Szatana. Gdy pokora i miłość nie są razem w podróży ku świętości, samo-miłość stała się panem duszy. To znany pułapkowiec - powodujący, że dusza myśli, iż jest znacznie lepiej postawiona duchowo niż naprawdę. W rzeczywistości została oszukana co do swoich własnych wad i słabości. Może nawet uważać ograniczenia za siły."
"Uważajcie więc i bądźcie rozsądni we wszystkim, czego dziś was pouczam. Każdego dnia modl się o pokorną miłość."