zaterdag 27 maart 2021
Bericht van Onze Lieve Vrouw Koningin en Boodschapper des Vredes, overgebracht door het gezichtsvermogen van Marcos Tadeu Teixeira
Maak de verzoeken die mijn zoon Jezus deed aan onze dochter Sint-Margaret Mary Alacoque
(Marcos): "Ja, ik heb dit al bereikt.
Nee, nee, Mevrouw, dat heb ik niet behaald.
Ik zal mijn best doen, Mevrouw.
Ja, dat zal ik.
Ja, dat zal ik.
Ja, Mijne Heer."
(Maria de Allerheiligste): "Mijn lieve kinderen, vandaag kom ik weer van de hemel om jullie te zeggen: Wees wakker en bid opdat jullie niet in handen vallen van de vijand, in handen van Satan door lukewarmheid, gebrek aan liefde en herhaalde zonden.
Bidt en weest waaks!
Redd jullie zielen! Er is niets belangrijker dan dit nu.
Maak de verzoeken die mijn zoon Jezus deed aan onze dochter Sint-Margaret Mary Alacoque, bekend bij alle mensen.
Ja, als jullie, mijn kinderen, de film verspreiden die ons geliefde Marcos maakte van de Verschijningen van mijn zoon aan haar (Stemmen uit de Hemel #2), dan zal de wereld alle liefde, al het goed van het Heilig Hart van mijn zoon kennen, evenals zijn pijn en het behoefte aan liefde, herstel en vergoeding voor dit Hart met een leven van liefde, gebed en heiligheid.
Dan zal er voor de wereld hoop zijn op een nieuwe tijd van bekeerling, liefde voor God, eenheid tussen volkeren en vrede.
Bidt elke dag het Rozenkrans! Alleen het Rozenkrans, alleen gebed en boete kan de plagen, ziekten en alle rampen in de wereld stoppen.
Ik ben bij jullie en ik lijd met jullie lijdingen.
Bidt ook het Rozenkrans van mijn Tranen, want met hem is elke genade mogelijk.
Ik zegene jullie met liefde en vooral jou, mijn kleine zoon Marcos, ik dank je voor de offeranden van hoofdpijn die je iedere dag deze week aan mij hebt gedaan. En hoewel uitgeput heb je voor me gewerkt en het bericht overgebracht aan de wereld, aan mijn kinderen, mijn boodschappen, mijn liefde en mijn glorie.
Ik geef jullie 26 speciale zegeningen en aan jouw vader Carlos Tadeu, voor wie je hebt aangeboden, nu geef ik 94,112 zegeningen.
Ik zal ook 3 speciale zegeningen uitgieten over de mensen die jullie liefhebben en iedereen aan wie jullie mij vragen om te doen.
Ik zegene jullie met liefde en al mijn kinderen: van Pontmain, van Lourdes en van Jacareí."
Video van de Verschijning en het Bericht:
De Openbaringen aan Sint Margaretha Maria Alacoque
Kijk, het Hart dat de mensen zo liefhad dat Het niets heeft gespaard, zelfs tot zichzelf te verbranden en opofferen, om Zijn liefde te getuigen.
Een Roeping voor Lijden
Sint Margaretha Maria Alacoque werd geboren op 22 juli 1647 in Lauthecourt in Bourgondië (Frankrijk) in een rijk en godsdienstig gezin.
Haar was een vroege roeping. In haar memoires zegt de heilige dat God al als kind aan haar liet zien “het grote lelijkheid van zonde, die mij zo veel afschuw oproept dat het kleinste foutje voor mij een ondraaglijke kwelling is.” Daaraan voegde zich een groot verlangen naar gebed en boete, verbonden met een groot medeleven voor de behoeftigen en een wens om hen te helpen.
Omdat haar vader vroeg overleed, gaf moeder Filiberte het kleine Margaretha Maria weg aan een klooster van Arme Klarissen. Terwijl ze in de stilte van de kloostergang wandelde en de bescheidenheid en geestelijke houding van de zusters waarnam, voelde zij de roeping tot religieus leven. Op negenjarige leeftijd ontving zij haar Eerste Communie, en haar verlangen naar gebed en innerlijke rust nam aanzienlijk toe.
Toch werd ze ernstig ziek en moest terugkeren bij haar moeder thuis, waar een moeilijke periode van beproeving begon. Ziekte trof haar vier jaar lang, waardoor zij niet kon lopen. Na een belofte aan de Heilige Moeder herstelde zij zich, maar haar lijden veranderde alleen van vorm. Haar moeder vertrouwde haar toe aan een nicht die het familiefortuin beheerde, en ze moest zich onderwerpen aan deze onvriendelijke en gevoelloze verwante die haar zelfs de basisbehoeften ontzegde.
God stelde dit toe om haar bekend te maken met opoffering en voor te bereiden op het roepingspad van verzoening dat Hij jaren later zou aanbieden. Met voorbeeldig geduld aangenomen, sterkten haar vroege lijden haar op de weg naar heiligheid. Want de kunst om heilig te worden is precies in staat om door het lange en bittere pad van lijden het uiteindelijke doel van het leven te bereiken.
Reeds in deze periode ontving de heilige buitengewone mystieke genaden. Zij had een vertrouwd verband met Jezus, begeleid door visioenen: “De Verlosser was altijd aanwezig onder de gedaante van de Gekruisigde of Ecce Homo, Zijn Kruis dragend; dit beeld oproept in mij zo veel medeleven en liefde voor lijden dat al Zijne lijden lichter schijnen vergeleken met het verlangen dat ik voel om te lijden om me aan mijn lijdende Jezus aan te passen.” Later zal zij zeggen, “God heeft mij zoveel liefde gegeven voor het Kruis dat ik geen moment zonder lijden kan leven; maar in stilte lijden, zonder troost, verlichting of medeleven; en stervend met deze Heer van mijn ziel, onder de last van allerlei beledigingen, vernederingen, vergeting en minachting.”
Haar onschuld moet ons niet laten denken dat Margaretha Maria van het begin af aan perfect was, laat staan een zotte en domme pop als soms wordt voorgesteld in zoetelijke en onnauwkeurige biografieën. In plaats daarvan vertellen tijdgenoten over een levendig en scherp meisje dat geneigd is tot vermaak, aangetrokken door het leven in de samenleving en opgezocht door jonge mannen als een goed potentiële bruid. Kortom, ze was een meisje van haar tijd en omgeving met haar gebreken maar ook met een geheim verlangen dat binnenin groeide, en een vastberadenheid om het te bereiken omdat de Voorzienigheid haar had gekozen voor een speciale missie.
Zienend haar neiging tot religieuze leven, besloot de familie haar toe te vertrouwen aan een Ursulinenklooster waar een moederlijke nicht van wie ze erg dichtbij stond, woonde. Maar Margaretha Maria weigerde en gaf haar nicht een antwoord dat haar grote verlangen naar perfectie onthult: “Als ik bij jouw klooster zou aantreden, dan zou ik het doen uit liefde voor je; maar ik wil in een klooster treden zonder familie of kennis om alleen voor Gods wille religieuze te zijn.” Dat besluit werd aangemoedigd door de binnenstem die waarschuwde: “Ik wil je niet daar hebben, maar bij Sint-Maria’s,” de naam van het Vistitatieklooster gelegen in Paray-le-Monial.
Zo eindigde haar proefperiode: ze kon nu een Vistatiazuster worden in het klooster dat de Voorzienigheid voor haar had bestemd. Aangenomen als novice op 20 juni 1671, nam ze de religieuze gewaden aan op 25 augustus van dat jaar en legde ze haar eeuwige geloften af op 6 november 1672 op leeftijd van 25.
Van de zijwond naar het Goddelijk Hart
Als religieuze streefde Margaretha Maria ernstig om vooruit te gaan in het geestelijk leven, gelovend dat ze haar roeping zou mislukken als ze niet snel een heilige werd. Haar moed trok de gunst van God aan, Wie haar deze binnenste woorden liet horen: “Ik zoek naar een slachtoffer, wensende zichzelf op te offeren als gast in immolatie voor het volbrengen van mijn ontwerpen.” Naar dit roepingsantwoord kreeg ze snel veel grote mystieke genaden.
Zo vertelt zij over de eerste verschijning van de Verlosser, die haar voorbereidde op latere openbaringen: “Nadat ik ging bidden, stelde Jezus Zich aan mij voor bedekt met wonden, me vraagend om naar het gat in Zijn heilige Zij te kijken: een bodemloze put gegraven door een enorme pijl van liefde…. Dit is de woning van allen die Hem liefhebben…. Maar omdat de ingang klein is, moet men klein worden en zichzelf ontbloten om binnen te kunnen komen.” Wijsend naar Zijn wonden sprak Jezus deze harde woorden: “Kijk hoe mijn gekozen volk Mij heeft gebracht tot dit toestand, hen die Ik had bestemd om gerechtigheid te stillen, maar in plaats daarvan verborgen Mij vervolgen! Als ze zich niet berouwen, zal ik hen zwaar straffen. Naar mijn rechtvaardigen bewaard, zal ik allen anderen offeren aan de woede van Mijn toorn.”
De heilige had de wond in de Zij gezien maar nog niet die van het Hart, tot dan toe verborgen binnenin. Dit werd mogelijk gemaakt door vier hemelse openbaringen ontvangen tussen december 1673 en juni 1675, terwijl ze was in aanbidding voor het Allerheiligste Sacrament.
De beloften van Het Heilig Hart aan Sint-Margaretha Maria
Van de vele beloftes die Onze Heer Jezus Christus heeft openbaar gemaakt aan Heilige Margaretha Maria Alacoque ten gunste van zielen toewijdend zichzelf aan Zijn Heilig Hart, zijn de belangrijkste als volgt:
❧ Ik zal hen alle genaden geven die nodig zijn voor hun levenssituatie.
❧ Ik zal vrede brengen in hun gezinnen.
❧ Ik zal hen troosten in al hun moeilijkheden.
❧ Ik zal hun toevluchtsoord zijn in het leven en vooral bij de dood.
❧ Ik zal al hun ondernemingen overvloedig zegenen.
❧ Zondaars zullen in Mijn Hart de bron en oneindige oceaan van barmhartigheid vinden.
❧ Lukewarme zielen zullen fervent worden.
❧ Fervente zielen zullen snel opstijgen tot grote volmaaktheid.
❧ Ik zal de plaatsen zegenen waar het beeld van Mijn Heilig Hart wordt tentoongesteld en vereerd.
❧ Ik zal priester de kracht geven om de hardste harten te raken.
❧ Personen die deze devotie verspreiden, zullen hun namen eeuwig in Mijn Hart geschreven vinden.
❧ In de overvloed van de barmhartigheid van Mijn Hart beloof ik jullie dat mijn almachtige liefde aan allen die negen opeenvolgende maanden op de Eerste Vrijdagen de Communie ontvangen, de genade der laatste berouwing zal schenken: zij zullen niet in mijn ongenoegen sterven noch zonder de sacramenten te ontvangen; en Mijn Hart zal hun veilige toevluchtsoord zijn in dat laatste uur.
Bronnen: www.sacredheartalliance.org.au & www.sacredheartalliance.org.au