dinsdag 23 maart 2021
Bericht van Onze Lieve Vrouw, Koningin en Boodschapper des Vredes, overgebracht aan de ziende Marcos Tadeu Teixeira
Het is nodig mijn boodschap van Bonate verder te verspreiden!
(Marcos): "Eeuwig geprezen zij: Jezus, Maria en Jozef!
Ja, mijn Heer.
Ja, Moeder, ik zal...
Ik zal het wel doen..."
(De Allerheiligste Maagd Maria): "Mijne lieven kinderen, vandaag nodig ik jullie allen uit mijn boodschappen die ik in Bonate gaf verder te verspreiden.
Mijn verschijneningen bij de Ghiaie di Bonate zijn niet aan de wereld bekend gemaakt zoals ik wou. Daarom steekt er een zwaard van meest pijnlijke smart nog steeds in mijn hart, want mijn verzoeken die ik in Bonate deed, zijn niet beantwoord.
Alleen mijn kleine zoon Marcos heeft zich supermenselijke moeite getroost om mijn boodschap uit Bonate beter bekend en door iedereen nageleefd te maken.
Het is nodig hem te helpen, het is nodig mijn boodschap van Bonate verder te verspreiden!
Geef dan aan al mijn kinderen 6 films van mijn verschijning in Bonate (Voices from Heaven #20), zodat iedereen dan mijn oproepen tot bekeerling, gebed en boete kent, en deze wensen van mij zo snel mogelijk in de praktijk brengen, want anders zal de Eeuwige Vader het grote strafgericht over de hele mensheid laten neerdalen, en de pest die nu overal ter wereld woedt, door de wereld heen gaat, niet ophouden!
Het is omwille van ongehoorzaamheid aan Hemelse boodschappen dat de wereld gestraft wordt en alleen gehoorzaamheid, gebed en bekeerling zoals de Hemel vraagt kan alle plagen en strafen in de wereld doen verdwijnen.
Pas op jezelf voortdurend toe, bid veel, lees mijn boodschappen en het leven van de heiligen na, zodat je niet door zonde in handen valt van Satan.
Bid mijn Rozenkrans iedere dag!
Ik zegene jullie allen met liefde nu: vanuit Bonate, Pontmain en Jacareí.
Youtube link:
Onze Lieve Vrouw aan Edson Glauber
Op 11 juni 1997 citeerde de Zalige Moeder bij Edson en zijn moeder de verschijningen van het Heilige Gezin in Ghiaie di Bonate in Noord-Italië uit de jaren veertig, waarvan Edson aanvankelijk helemaal niets wist. Zij zei:
“Dierbare kinderen, toen ik verscheen in Ghiaie di Bonate met Jezus en Sint-Jozef, wilde ik jullie laten zien dat later de gehele wereld een grote liefde moet hebben voor het Meest Kuise Hart van Sint-Jozef en voor het Heilige Gezin, omdat Satan op dit einde der tijden zeer diepgaand zal aanvallen op de gezinnen en ze verwoesten. Maar ik kom weer, brengende de genaden van God, Onze Heer, om deze te schenken aan alle gezinnen die het meest behoefte hebben aan goddelijke bescherming.”
Bron: www.sunstar.com.ph
De 13 Verschijningen van de Madonna aan Adelaide Roncalli (Ghiaie di Bonate)
HET KIEZELSTRAND VAN BONATE
Korte inleiding op de plaats waar Onze Lieve Vrouw verscheen aan het kleine meisje Adelaide Roncalli
De parochie Ghiaie di Bonate bevindt zich in het bisdom van Bergamo, ongeveer tien kilometer van de hoofdstad. Het is te bereiken vanuit Milaan en Brescia binnen een uur via de snelweg, afslaan bij de tolpoort Capriate en richten op Ponte San Pietro. Bij de rotonde van Bonate Sopra, na de tankstation, rechtsaf slaan en naar beneden rijden richting Ghiaie di Bonate. Enkele bochten in de straatjes van het dorpje en je komt aan bij de plaats van de verschijningen van 1944 waar ter herinnering een kapel is opgericht.
Ghiaie di Bonate dankt zijn naam aan het kiezelige terrein van de Brembo-rivier. Het is een frazione van Bonate Sopra en, voor een klein deel, van Presezzo. Kerkelijk gezien is het sinds 1921 een parochie; Ghiaie di Bonate werd burgerlijk erkend, na vele geschillen, op 29 maart 1944, op de vooravond van de verschijningen. Het is de enige parochie in het bisdom die gewijd is aan het Heilige Gezin.
Il Torchio is een sub-frazione van Ghiaie dat bestaat uit een groepje huizen verspreid bij Brembo, tussen een vlakte met velden en een coniferenkwekerij, gedomineerd door het Isola-plateau dat als amphitheater diende voor de enorme menigten die er tijdens de verschijningen naartoe stroomden. Inderdaad kwamen van 13 mei tot 31 juli 1944 meer dan drie miljoen pelgrims in dit kleine dorpje bij Bergamo, golven mensen die vooral te voet of met andere middelen kwamen, hun leven riskeerend vanwege de continue bombardementen en mitrailleurvuuren.
De Tweede Wereldoorlog trof Italië met rouw en vernieling. De mensen leefden in angst en ontberingen van allerlei aard en de droom van vrede leek onbereikbaar. Toen alles verloren leek voor Italië en de wereld, toen de Paus risico liep te worden gedeporteerd naar Duitsland, werd hoop hernieuwd door een wonder. In dit kleine dorpje dat onbekend was bij de wereld, in de late namiddag van 13 mei 1944, verscheen Onze Lieve Vrouw aan een zevenjarig meisje.
Net zoals zij deed te Fatima op 13 mei 1917 tijdens de Eerste Wereldoorlog, koos Onze Lieve Vrouw opnieuw 13 mei om haar boodschappen van hoop en vrede naar de wereld te sturen, die verscheurd was door de Tweede Wereldoorlog.
De verschijningen in Ghiaie di Bonate werden "Het epiloog van Fatima" genoemd.
ADELAIDE RONCALLI
Korte biografische inleiding over Adelaide Roncalli
In 1944 woonde de familie Roncalli in Torchio, een voorstad van Ghiaie di Bonate Sopra. De familie bestond uit zoon Luigi en zeven dochters: Caterina, Vittoria, Maria, Adelaide, Palmina, Annunziata en Romana (en Federica die op jonge leeftijd overleed). Vader Enrico had het boerenleven opgegeven en werkte als arbeider in een lokale fabriek. Zijn moeder Anna Gamba, een huisvrouw, moest haar talrijke kinderen met zorgvuldige geduld grootbrengen.
Adelaide was toen zeven jaar oud. Zij werd geboren op 23 april 1937 om 11 uur 's middags in Torchio en gedoopt op 25 april door de plaatselijke pastoor, Don Cesare Vitale. Ze bezocht groep één; zij was een gewoon kind, vol gezondheid en levendigheid, ze hield van spelen.
Tot die namiddag van 13 mei 1944, toen de Heilige Familie aan haar verscheen, gaf er niets aan dat haar naam niet alleen de grenzen van Italië zou overschrijden, maar ook die van Europa.
Terwijl de wereld brandde in de vlammen van haat en wapens en de oorlog nooit te eindigen leek, koos Onze Lieve Vrouw, moeder van eenheid en koningin van vrede, een jong meisje uit Bonate, Adelaide Roncalli, om haar boodschappen naar de wereld te sturen. Zij verscheen aan haar gedurende dertien dagen in twee cycli: de eerste van 13 tot 21 mei, de tweede van 28 tot 31 mei.
Onze Lieve Vrouw zei tegen haar:
"Je zult veel lijden, maar wees niet droevig want daarna kom je met mij naar de hemel." "In deze vallei van ware smarten zal je een klein martelaar zijn..." Maar Adelaide was te jong om direct het gewicht van deze woorden in te zien. Na de verschijningen werd zij geïsoleerd, bedreigd, bang en psychologisch gemarteld, zodat iemand uiteindelijk op 15 september 1945 een geschreven herroeping uit haar kon halen die als een kei zou drukken op het erkenningproces van de verschijningen.
Op 12 juli 1946 weigerde zij de intrekking die haar was opgelegd, en bevestigde ze schriftelijk de waarheid van de verschijningen. Helaas had dit niet het gewenste resultaat omdat op 30 april 1948 mgr. Bernareggi, bisschop van Bergamo, het decreet "non consta" uitvaardigde dat elke vorm van devotie aan Onze Lieve Vrouw verbiedt die vereerd wordt zoals ze verschenen is in Ghiaie di Bonate.
Hier en daar geduwd, tegen haar wil en onbekend bij haar ouders, werd Adelaide verzet, bespot en beledigd. Ze droeg haar kruis ver van huis af.
Toen ze vijftien jaar oud was, stelde de bisschop haar toe tot de Sacramentine Zusters van Bergamo. Toen de bisschop overleed, lukte het iemand om een bevel te verkrijgen dat haar dwong het klooster te verlaten, waardoor ze afzag van de roeping die Maria voor haar had geopenbaard. Deze afstand bracht haar veel lijden en kostte haar een lange ziekte.
Elke tienermeisje zou door zo'n gebeurtenis vernietigd zijn, maar Adelaide was sterk en herstelde zich. Moe van het wachten op de deur van het klooster die weer open ging, besloot ze te trouwen en verhuisde naar Milaan waar ze zich met offerbereidheid toelegde op de verzorging van zieke mensen. De jaren gingen voorbij en Adelaide bleef in stilte gesloten door haar superieuren opgelegd.
Ten slotte, gebruik makend van de decreten van het Tweede Vaticaans Concilie over het recht op informatie, voelde Adelaide zich bevrijd van de verboden die aan haar waren opgelegd en besloot ze plechtig en officieel voor een notaris de waarheid der verschijningen te bevestigen.
Nu is Adelaide Roncalli, het gezicht van Ghiaie, niet meer. Getroffen door een ongeneeslijke ziekte, stierf ze om drie uur 's ochtends op zondag 24 augustus 2014. Ze leefde in absolute geheimhouding, ver weg van de schijnwerpers, in gehoorzaamheid aan de Kerk en bovenal zonder wrok tegenover diegenen die haar pijn en grote droefheid toebrachten.
THE 13 APPARITIONS OF MADONNA
Aan het kleine meisje Adelaide Roncalli (Ghiaie di Bonate)
1ste APPARITIE
Datum: Zaterdag 13 mei 1944, 18:00
Aanwezigheid: Adelaide en enkele meisjes
Visie: De Heilige Familie
Op die late namiddag van 13 mei 1944 ging de zevenjarige Adelaide Roncalli bloemen plukken, zoals vlierbloemen en margrietjes langs het pad dat naartoe loopt naast een dennenbos om ze voor te leggen bij een beeldje van Onze Lieve Vrouw.
Met haar op enige afstand waren haar zesjarige zus Palmina en enkele vriendinnen.
Uit Adelaide's notitieboek:
'I wilde bloemen plukken voor de Madonna die halverwege de trap naar mijn kamer in ons huis staat. Ik had maanvioletten geplukt en ze in een karretje gedaan dat mijn vader gemaakt had. Ik zag een mooie flederbloesem, maar die zat te hoog om hem te plukken. Terwijl ik hem bewonderde, zag ik een gouden punt van boven afdalen en langzaam de grond naderen; hoe dichter het bij kwam, des te groter werd het en in het midden zag ik de aanwezigheid van een mooie Vrouw met het Kind Jezus op haar arm en aan haar linkerzijde Sint-Jozef. De drie personen waren omgeven door drie ovale lichtkringen en bleven zwevend in de ruimte, niet ver van de draadjes van licht. De Vrouw, mooi en majestueus, droeg een wit kleed en een blauwe mantel; aan haar rechterarm had ze het rozenkranskroon dat uit witte kralen bestond; op haar blote voeten stonden twee witte rozen. Het kleed rondom haar hals was versierd met parels, allemaal gelijkmatig gebonden in goud in de vorm van een halssnoer. De kringetjes die de drie personen omringden, glonsten in gouden lichtkleuren. Aanvankelijk had ik angst en probeerde weg te rennen, maar de Vrouw roepte me met een zachte stem op: "Loop niet weg want Ik ben Onze Lieve Vrouw!" Zo bleef ik staan en keek haar aan, maar met een gevoel van angst. Onze Lieve Vrouw keek mij aan, voegde dan toe: "Je moet goed, gehorzaam, respectvol tegenover je buurman zijn en eerlijk: bid goed en kom terug naar deze plek voor negen avonden altijd om dezelfde tijd". Onze Lieve Vrouw keek mij nog enkele ogenblikken aan, verliet me dan langzaamaan zonder zich van mij af te keren. Ik kek tot een wittig wolk ze uit mijn zicht nam. Het Kind Jezus en Sint-Jozef spraken niet; zij keerden alleen naar mij met een vriendelijke blik".
Toen Adelaide in extase zag, riepen haar vrienden haar bij naam en schudden haar zonder succes, zozeer dat haar zuster Palmina ervan overtuigd was om naar hun moeder te rennen om haar te vertellen dat Adelaide rechtop dood was. Langzaam herstellend van haar extase, vertelde Adelaide aan haar vrienden dat ze Onze Lieve Vrouw had gezien, maar zij sprak niet daarover in haar gezin, zozeer dat het avondeten rustig plaatsvond. Haar vrienden deden dit niet en dus begon het gerucht zich door het dorp te verspreiden.'
2de VERSCHIJNING
Datum: Zondag 14 mei 1944, 18:00
Aanwezigheid: Adelaide, enkele meisjes en een jongen
Visie: De Heilige Familie
Uit Adelaide's notitieboek:
'I was bij de Oratorium met mijn vrienden, maar om zes uur voelde ik een grote drang om naar de plaats te rennen waar Onze Lieve Vrouw mij had uitgenodigd. Ik vertrok haastig met enkele van mijn vrienden; toen we aankwamen, keek ik instinctief omhoog en zag twee witte duiven voorbijvliegen, dan hogerop zag ik het lichtpunt naderen en duidelijk en majestueus de gestalte van de Heilige Familie schetsen.
Aanvankelijk glimlachten ze naar mij toe, daarna herhaalde Onze Lieve Vrouw aan mij wat zij gisteren gezegd had: "Je moet goed, gehorzaam, eerlijk zijn en goed bidden, respectvol tegenover je buurman. Tussen je veertiende en vijftiende jaar zult u een Zustersacramentine worden. Je zult veel lijden, maar wees niet droevig want daarna komt gij met mij naar de Hemel!" Vervolgens liep ze langzaam weg en verdween zoals zij het vorige nacht had gedaan.
Ik voelde zo'n vreugde in mijn hart over Onze Lieve Vrouws korte woorden, en de herinnering aan haar zachtmoedige aanwezigheid was helder en duidelijk in mijn geest. Ik keerde met mijn begeleiders terug naar het oratorium; halverwege ontmoetten we een aardig jongen die me vroeg. Toen ik zei dat ik Onze Lieve Vrouw had gezien, zei hij, benieuwd: "Probeer nog eens te gaan kijken of zij weer aan je verschijnt en vraag haar of ik priester kan worden door mij aan haar toe te wijden." Ik keerde haastig terug naar de plaats en keek omhoog in de lucht, hopend dat Onze Lieve Vrouw zou terugkeren. Inderdaad verscheen na enkele minuten het mooie aanzien van Onze Lieve Vrouw opnieuw, aan wie ik Candido's verlangen uitlegde, die aanwezig was bij haar nieuwe bezoek. Met een zachte, moederlijke stem antwoordde zij mij: "Ja, hij zal missionaris-priester worden volgens mijn Heilig Hart, wanneer de oorlog voorbij is." Na het zeggen van deze woorden verdween ze langzaam.
Aan het einde van de visie voelde ik de jongen aan mijn schort trekken en, benieuwd, vroeg hij me wat Onze Lieve Vrouw had geantwoord. Toen ik haar woorden herhaalde aan hem, liep hij blij om zijn moeder te vertellen. Ik keerde met mijn begeleiders naar huis terug en in mijn hart voelde ik een grote vreugde. Voor het vertrek zei Onze Lieve Vrouw mij dat ik nog eens voor zeven avonden moest komen.
Adelaide duurde niet lang om de waarheid van de tweede profetie te ervaren. Inderdaad werd zij die avond in het gezin hard aangeklaagd. Vader A. Tentori schrijft dat Onze Lieve Vrouw bij deze verschijning Candido's roeping bevestigde "waarbij zij hem aanlachte" maar daarna gaf Adelaide een klein kreetje en verstopte haar gezicht met de handen, zonder te willen uitleggen waarom. Ze wist waarschijnlijk van het lijden dat die roeping voor haar vriend zou kosten. Tegenwoordig zijn de nieuws over de verschijningen de grenzen van Ghiaie di Bonate gepasseerd.'
3de VERSCHIJNING
Datum: Maandag, 15 mei 1944, 18:00
Aanwezigheid: Adelaide, 2 vrienden en ongeveer honderd mensen
Visie: De Heilige Familie (helderder dan gewoonlijk)
Uit Adelaides notitieboek:
'Kort voor zes uur kwam ik met mijn begeleiders aan op de plaats van de verschijningen: Itala Corna en Giulia Marcolini. Het duurde me lang om naar de plek te komen omdat de weg vol was. De lichtpunt, voorafgegaan door twee kleine duiven, verscheen en naderde traag terwijl het de Heilige Familie helderder dan gewoonlijk toonde. De helderblauwe ogen van het Kind Jezus trokken bij deze verschijning mijn aandacht op een speciale manier. Het kleedje dat hem tot aan zijn voeten bedekte, was glanzend roze met kleine gouden sterren erop versprenkeld. Onze Lieve Vrouw droeg een lichtblauwe jurk met een zeer lange witte sluier die van haar hoofd afhing. Kleine sterretjes vormden een gloed om het gezicht van Onze Lieve Vrouw; op haar voeten stonden de twee rozen en tussen haar gevouwen handen was het rosarium.
Veel mensen hadden mij aangeraden om Onze Lieve Vrouw te vragen haar kinderen te genezen en om haar te vragen wanneer de vrede zou komen. Ik vertelde alles aan Onze Lieve Vrouw en zij antwoordde: "Zeg hen dat als ze willen dat hun kinderen worden genezen, ze boete moeten doen, veel bidden en bepaalde zonden vermijden. Als de mannen boete doen, zal de oorlog eindigen in twee maanden, anders binnen minder dan twee jaar." Ze bidde ongeveer tien rozenkransen met me op, daarna verdwenen zij langzaam tot ze waren verdwenen.
Van de golven van mensen die erna kwamen, werd aangenomen dat ze al het gebed en boete hadden gedaan wat Onze Lieve Vrouw had gevraagd en men dacht dat de oorlog binnen twee maanden zou eindigen. In plaats daarvan, twee maanden na die 15 mei, op donderdag 20 juli, was er de aanslag op Hitler die het begin van het verval van Duitsland en zijn daaropvolgende nederlaag veroorzaakte. De oorlog duurde nog tot de zomer van 1945 met een geleidelijke stopzetting van vijandelijkheden. Onze Lieve Vrouw voorspelde precies: "een beetje minder dan twee jaar".
4de VERSCHIJNING
Datum: Dinsdag 16 mei 1944, 18:00
Aantal bezoekers: Ongeveer 150 mensen
Visie: De Heilige Familie
In de namiddag ging Adelaide naar het oratorium waar zij door Zuster Concetta werd ondervraagd over de verschijningen. Adelaide onthulde onder andere dat Onze Lieve Vrouw altijd voorafgegaan werd door de vlucht van twee kleine witte vogeltjes en dat de Maagd met haar sprak in het Bergamo-dialect. Het meisje keerde op tijd thuis terug, maar ze moest er veel om insisteren zodat zij naar afspraak om 18:00 kon gaan met Onze Lieve Vrouw.
Uit Adelaide's notitieboek:
'Tijdens deze verschijning moest ik er hard op aandringen om op tijd te zijn bij mijn afspraak, omdat de mensen die mijn huis bezochten allemaal probeerden me te laten geloven dat het vijf uur was terwijl ik in mijn hart voelde dat het de tijd was die Onze Lieve Vrouw mij had gegeven. Op mijn aandringen om me te laten gaan nam een man me op zijn armen en bracht me naar de plaats van de verschijningen. Net als op de andere avonden verscheen de heldere plek, gevolgd door de kleine duiven, en Onze Lieve Vrouw met het Kind Jezus en Sint-Jozef verschenen opnieuw. Hun kleding was hetzelfde als de vorige dag.'
Onze Lieve Vrouw glimlachte me toe en zei dan tegen mij met een droevig gezicht: "Zo veel moeders hebben hun kinderen in nood door hun ernstige zonden; laat hen stoppen met zondigen en de kinderen worden genezen." Ik vroeg om een extern teken om het verlangen van de mensen te bevredigen. Zij antwoordde me: "Dat komt ook op zijn tijd. Bid voor de arme zondaars die de gebeden van de kinderen nodig hebben." Zo zeggend, verdwenen zij en waren ze weg.'
5de VERSCHIJNING
Datum: Woensdag 17 mei 1944, 18:00
Aantal bezoekers: Ongeveer 3000 mensen
Visie: De Zalige Maagd met acht kleine engeltjes
Die dag was het laatste keer dat Adelaide de basisschool van Ghiaie di Bonate bezocht. De leraar vroeg haar over de verschijningen en Adelaides verhaal klonk overtuigend. Bij haar thuiskomst werd Adelaide door haar moeder naar haar kamer geleid, die huilend om de waarheid over de verschijningen vragende. Adelaide bevestigde dit.
Uit Adelaides notitieboek:
'Tijdens het gebruikelijke tijdstip ging ik naar de plaats van de verschijningen. De twee duiven gingen voorop bij de heldere vlek en Onze Lieve Vrouw verscheen gekleed in rood met een groen mantel dat een lange sleur had. Rondom de drie kringen van licht stonden acht kleine engeltjes, afwisselend gekleed in blauw en roze, allemaal onder Onze Lieve Vrouwen ellebogen, in een halve cirkel. Zodra ik Onze Lieve Vrouw zag, sprak ze onmiddellijk met me en vertelde ze mij een geheim dat aan de bisschop en de paus moest worden openbaar gemaakt met deze woorden: "Vertel de bisschop en de paus het geheim dat ik je toevertrouwd heb... Ik raad je aan om te doen wat ik je zeg, maar vertel het niemand anders." Vervolgens verdween ze langzaam.'
Drie dagen later, op 20 mei, werd Adelaide naar de bisschop gebracht om hem het geheim te openbaren. Wat was er zo belangrijk aan dit geheim dat de bisschop, tegen het midden van juni 1944, speciaal naar Gandino ging, waar het meisje verbleef, om het nogmaals te horen?
Adelaide werd in 1949 naar Rome begeleid en ontvangen door Paus Pius XII voor een privé-audience, aan wie ze het geheim openbaarde dat Onze Lieve Vrouw haar op 17 mei 1944 had verteld.
6e VERSCHIJNING
Datum: Donderdag, 18 mei, Hemelvaart, 18.00 uur
Aantal bezoekers: Ongeveer 7000 mensen
Visie: De Zalige Maagd met acht kleine engeltjes
De menigte groeide snel bij Ghiaie di Bonate. Iedereen wilde het meisje zien en er was grote zorg voor haar veiligheid. Een Romeinse sergeant hielp de kleine groep om naar de plaats van de verschijningen te gaan.
Uit Adelaides notitieboek:
'Tijdens het gebed was ik bezig met Onze Lieve Vrouw en om vijf uur ging ik iets eten om op tijd te zijn bij de plaats van de verschijningen. De bezoek van Onze Lieve Vrouw werd voorafgegaan door de twee duiven. De Maagd was gekleed in rood met een groen mantel, nog steeds omringd door kleine engeltjes zoals gisteren.'
Onze Lieve Vrouw glimlachte me aan en herhaalde vervolgens drie keer deze woorden: "Gebed en boete". Daarna voegde ze toe: "Bid voor de arme, meest halsstarrige zondaars die nu sterven en mijn Hart doorboren."
Veel mensen hadden me aangeraden om Onze Lieve Vrouw te vragen welk gebed ze het liefste had. Ik drukte dit verlangen aan haar uit en ze antwoordde: "Het gebed dat ik het meest waardeer is de Weesgegroet." Na deze woorden verdween Onze Lieve Vrouw langzaam.'
7e VERSCHIJNING
Datum: Vrijdag, 19 mei, 18:00
Bezoekersaantal: Ongeveer 10.000 mensen
Visie: De Heilige Familie
Op die dag brachten ze kaarten van de gelovigen met hun smeekbeden aan Onze-Lieve-Vrouw naar de plaats van de verschijningen. Er was een grote menigte en Adelaide kwam moeizaam op de plek. Vanaf die avond was er altijd een arts, Dr. Eliana Maggi, in de buurt bij het meisje aanwezig.
Uit Adelaides notitieboek:
'Net als alle andere avonden ging ik naar mijn plek waar een granieten steen was neergelegd waarop ik klom tijdens de verschijningen. Ik zag het heldere lichtpunt en in hem de aanwezigheid van de Heilige Familie. Onze-Lieve-Vrouw droeg een sluier en een blauwe jurk; om haar heupen hing een wit sjaal; ze had rozen op haar voeten en een kroon in haar handen. Het Kind Jezus was nog steeds gekleed in roze met gouden sterren en zijn kleine handjes samengevouwen. Zijn gezicht was serene, bijna glimlachend. Sint-Jozef was serene maar niet glimlachend; hij was gekleed in bruin, van zijn schouders hing een stuk bruine stof in de vorm van een mantel en in zijn rechterhand hield hij een stok met een bloeiende lelie. De kleine engeltjes waren nog steeds aanwezig.'
Onze-Lieve-Vrouw keek me aanlachend, maar ik was de eerste die sprak en zei haar het verlangen van velen met deze woorden: "Onze-Lieve-Vrouw, de mensen hebben mij gevraagd om U te vragen of hun zieke kinderen echt hierheen moeten worden gebracht om genezen."
Met een hemelse stem antwoordde Ze me: "Nee, het is niet nodig dat iedereen hier komt, wie kan komen zal komen en volgens hun offerten zullen ze genezen of blijven zij zieken, maar ze mogen geen ernstigere zonden meer begaan." Ik smeekte haar om een wonder te verrichten zodat de mensen in haar woorden zouden geloven. Ze antwoordde me: "Ze komen ook, velen zullen zich bekeren en ik zal door de Kerk worden erkend." Vervolgens voegde ze ernstig toe: "Bedenk deze woorden iedere dag van je leven, neem moed in al je lijden. Je zult me weer zien op het uur van je dood, ik zal je onder mijn mantel houden en je naar de hemel brengen."'
8ste VERSCHIJNING
Datum: Zaterdag, 20 mei, 18:00
Bezoekersaantal: Ongeveer 30.000 mensen
Visie: De Heilige Familie
Adelaide, begeleid door de parochiepriester don Cesare Vitali en haar nicht Maria, ging naar Bergamo om bij de bisschop te vertellen het geheim dat ze van Onze-Lieve-Vrouw had ontvangen. De nicht vertelde de bisschop over de aankondiging die Adelaide deed van een wonder dat zou gebeuren aan het einde van de eerste cyclus van verschijningen.
Die avond stonden er bij Ghiaie veel mensen te wachten op Adelaide.
Uit Adelaides notitieboek:
'Net als alle andere avonden ging ik naar de steen om te wachten op de dierbare Vrouwe. De Heilige Familie verscheen opnieuw en Onze Lieve Vrouw zei tegen mij: "Morgens zal het voor de laatste keer zijn dat ik met je praat, en dan laat ik je goed nadenken over wat ik je verteld heb gedurende zeven dagen. Probeer het goed te begrijpen want als je ouder wordt, zult u er veel van hebben nodig als je mijn wilt zijn. Na deze zeven dagen kom ik nog vier keer terug." Haar stem was zo harmonisch en mooi dat hoewel ik me erg inspande om hem na te bootsen, ik het nooit lukte.
Net als in Fátima, ook op de Ghiaie waren er hemelse verschijnselen die nog nooit eerder waargenomen werden.
Dr. Eliana Maggi getuigde bij een eedaflegging van 16 januari 1946 voor de Bisschoppelijke Commissie: "Die zaterdag was een regenachtige dag. Bij het begin van de verschijning kwam er een zonneschijn over het hoofdje van het kind. Ik hief mijn ogen op en zag een kruisvormige scheur in de hemel en een regen van gouden en zilveren puntjes, voor één of twee minuten, en iedereen roept om een wonder."
Don Luigi Cortesi schreef over de zonverschijnselen die avond:
"Sommigen merkten een vreemd lichtbundel op dat het kind intensief verlichtte en weerkaatste op de omringende gezichten. Anderen zagen de zon in de vorm van een kruis; anderen zagen de zonneschijf dwarrelend ronddraaien in een cirkel niet groter dan half een meter. In de lagere lagen van de atmosfeer, zagen ze regenbuiën van gouden sterren, kleine gele wolken in de vorm van donuts, zo dicht en zo dichtbij dat sommigen probeerden ermee te grijpen met hun handen. Op de handen en gezichten van de toeschouwers veranderde het meest uiteenlopende kleurenpatroon, met een overvloed aan geel; fosforescente handen werden gezien, lichtkogels in de vorm van hosties..."
9e VERSCHIJNING
Datum: Zondag, 21 mei, 18.00 u
Aantal bezoekers: Ongeveer 200.000 mensen
Visie: De Heilige Familie
De verschijning van die zondag was de laatste van het eerste cyclus. Sinds 's ochtends stroomde een menselijke vloed naar Ghiaie di Bonate. Er werd een solide omheining rondom de plaats van de verschijnselen voorbereid en in de middag plaatsten enkele vrijwilligers verschillende zieke mensen daarheen. Tijdens de verschijning onderging Adelaide talrijke tests door de aanwezige artsen.
Uit Adelaide's notitieboek:
Deze verschijning werd eveneens voorafgegaan door duiven, en op de heldere plek manifesteerde zich het Heilige Gezin, gekleed zoals gisteren in een kerk. Richting het hoofdeingang stond: een donkergrijze ezel, een wit schaap, een hond met wit vacht met bruine vlekken, een paard van de gebruikelijke bruine kleur. Alle vier de dieren knielden en bewoogden hun mond als ze bidden leken. Plotseling stond het paard op en liep, dicht langs Onze Lieve Vrouws schouders heen, door de open deur naar buiten en volgde de enige weg die leidde naar een veld met lelies, maar hij had geen tijd om zo veel te vertrappen als hij wilde want Sint-Jozef volgde hem op en bracht hem terug. Zodra het paard Sint-Jozef zag, probeerde het zich dicht bij de muur van het veld met lelies te verstoppen. Hier liet hij zich dociel meenemen en begeleid door Sint-Jozef keerde hij naar de kerk terug waar hij knield en zijn gebed hervatte.
Die dag verklaarde ik dit feit alleen maar door te zeggen dat het paard een slechte persoon was die de goede wilde vernietigen. Nu kan ik beter uitleggen welke gevoelens in mij werden gewekt door deze visie. In het paard zag ik een trots en boos mens, hechtend naar dominantie, die het gebed verlaten had en de lelies van dat mooie veld wilde vernietigen door erop te lopen en hun frisheid en eenvoudig wit geheimelijk te vernielen.
Het is op te merken dat terwijl het paard in dat veld aan het slachten was, toonde hij een gevoel van kwaadaardigheid omdat hij probeerde niet gezien te worden. Toen het paard Sint-Jozef zag die hem wilde oppakken, gaf hij de stille schade op en probeerde zich dicht bij de muur van het veld te verstoppen. Toen Sint-Jozef dichterbij kwam, keek hij naar hem met een zoete, verwijtende blik en leidde hem terug naar het huis van gebed. Terwijl het paard de schade aanrichtte, onderbraken de andere dieren hun gebed niet.
De vier dieren stellen vier onmisbare deugden voor om een Heilige Familie te vormen. Het paard of leider die het gebed niet mag verlaten want zonder hem is hij alleen maar in staat tot chaos en verwoesting. Verwerp geduld, trouw, sanftheid en stilte zoals vertraagd door de symbolische dieren. In deze visie sprak niemand en langzaam verdween alles.
N.B.. De bijzondere vlekken in het haren van de hond zijn een beeldspraak voor de familiegetrouwheid die zo verpest is. De open deur van de tempel is een beeldspraak voor de vrijheid die God elke schepsel geeft."
Die avond vonden er indrukwekkende zonneverschijnselen plaats op Ghiaie di Bonate en in Lombardije.
Veel getuigenissen kwamen van de mensen die ter plaatse waren en in de nabijgelegen steden. Rond zes uur kwam de zon uit de wolken, draaide wervelig om zichzelf heen en projecteerde stralen van geel, groen, rood, blauw, paars licht in alle richtingen dat de wolken, velden, bomen en menigte mensen kleurde. Na enkele minuten stopte de zon om meteen weer met dezelfde verschijnselen door te gaan. Veel mensen merkten op dat het schijfje wit was geworden als een hostie, de wolken leken lager te hangen boven de mensen. Sommigen zagen in de lucht een rozenkranskroon, anderen een majestueuze figuur van een Dame met een slepend mantel. Anderen, vanaf veraf, zagen het gezicht van Onze Lieve Vrouw omtrekt door de zon. Van Bergamo uit waarnemden veel getuigen hoe de zon bleek werd en alle kleuren van de iris afgaf die hij in alle richtingen werpelde en merkten een grote band geel licht met intense helderheid die rechtstreeks vanaf het bovenste deel van de hemel neerkwam op Ghiaie.
10e VERSCHIJNING
Datum: Zondag, 28 mei, 18:00
Aantal bezoekers: Ongeveer 300.000 mensen
Visie: De Heilige Maagd met twee heiligen aan haar zijde
Adelaide bracht de week door in een vruchtbare retraite, in Bergamo, bij de Ursulinen om zich voor te bereiden op haar Eerste Communie. Veel pelgrims, aangedreven door groot geloof, kwamen aan in Ghiaie di Bonate. Het nieuws van wonderbaarlijke genezingen had zich verspreid. Het was Pinksteren. Adelaide ontving haar Eerste Communie en werd teruggebracht naar Bergamo door de zusters. Ze keerde 's avonds laat terug naar de plaats van de verschijningen.
Uit Adelaides notitieboek:
'Vandaag ontving ik mijn Eerste Communie. Net als op de andere avonden, werd ik naar de plaats van de verschijningen gebracht en verscheen weer het heldere lichtje dat Onze Lieve Vrouw toonde met de kleine engeltjes en twee heiligen aan haar zijde. Onze Lieve Vrouw zei tegen mij: "Bid voor de halsstarrige zondaars die mijn hart doen lijden omdat ze niet over het sterven nadenken. Bid ook voor de Heilige Vader, die moeilijke tijden doormaakt. Hij wordt door velen misbruikt en er worden veel pogingen tot zijn leven gedaan. Ik zal hem beschermen en hij zal het Vaticaan niet verlaten. Vrede zal niet lang op zich laten wachten, maar mijn hart verlangt naar die wereldvrede waarin iedereen elkaar als broeders liefheeft. Alleen zo zal de Paus minder te lijden hebben."
Onze Lieve Vrouw hield twee zwarte duiven in haar handen, wat symbool staat voor de eenheid die echtparen moeten hebben om heilige gezinnen te vormen onder Onze Lieve Vrouwen's toezicht. Het leert ook dat er geen heilig gezin kan zijn zonder vertrouwenvol te leven in Onze Lieve Vrouwen's moederlijke handen.
Onze Lieve Vrouw onthulde me niet de namen van die twee heiligen aan haar zijde. Alleen door binnenlandse inspiratie kreeg ik een heldere intuïtie over hun namen: Sint-Mattheus en Heilige Judas. De naam Judas roept bij mij een droevig herinnering op omdat, zelfs ongewoon, ik Onze Lieve Vrouw verraadde. In deze verschijning zie ik de uitstekende liefdadigheid van Onze Lieve Vrouw die door mij Heilige Judas te tonen wilde waarschuwen en me voorzichtig maken in de proeven die ik zou tegenkomen om haar moederlijke en zeker woord te bevestigen, dat helaas niet in staat was om standvastig te blijven. In mijn hart voel ik het gewicht van mijn grote fout, maar hoewel ik Judas de verrader nadoe, wil ik me nog steeds heilig maken door voorbeeld van Heilige Judas een apostel en martelaar te zijn uit liefde voor Jezus en Onze Lieve Vrouw. Sint-Mattheus inspireert in mijn hart vertrouwen op redding omdat hij ook, een zondaar, Jezus volgde en een apostel van Zijn naam werd.
De twee heiligen droegen paars met een bruine mantel. Onze Lieve Vrouw droeg rood met een groen manteltje; op haar voorhoofd was een kroonvormige diadeem bezet met kleine lichtgevende parels van verschillende kleuren. Voordat ze vertrok, richtte zij haar blik op de twee heiligen en verdween dan langzaam.'
Het fenomeen van de zon herhaalde zich en werd niet alleen in Ghiaie gezien maar ook op plaatsen die ver uit elkaar lagen.
Uit het parochiebulletin van Tavernola gedateerd juni 1944 lezen we: "Om precies zes uur 's avonds was er een afname van zonlicht begeleid door een flits als plotseling onweer, duidelijk waargenomen door enkele petanque-spelers. Terwijl ze naar de zon keken, zagen ze groen, daarna helder rood, dan goudgeel en bovendien draaide het op zichzelf duizelig. Bij dat spectacle stroomden mensen de straten op...". Later bleek uit openbaringen van SS-generaal Karl Wolf in Italië dat de Paus ernstig in gevaar was voor deportatie en dat Rome risico liep om een tweede Stalingrad te worden.
11de VERSCHIJNING
Datum: Maandag, 29 mei, 18:32
Aantal bezoekers: Ongeveer 300.000 mensen
Visie: De Zalige Maagd met de kleine engeltjes
Op die maandag kwam er ook een grote toestroom van mensen naar de plaats van de verschijningen. De stroom zieke en gehandicapte mensen was zo indrukwekkend in Ghiaie di Bonate dat het nodig was om een speciale dienst van vrijwilligers, verpleegsters, artsen en ambulances te organiseren. Er waren zo veel wonderbaarlijke genezingen op de plaats dat het bisdom Bergamo een speciaal bureau instelde voor rituele onderzoeken.
Uit Adelaide's notitieboek:
'Tijdens deze verschijning verscheen Onze Lieve Vrouw met de kleine engeltjes, gekleed in rood met een groen mantel en haar manifestatie werd voorafgegaan door de twee duiven en het lichtpunt. In haar handen hield ze nog steeds de twee duiven met donkere veren en op haar arm de rosariestralen.'
Onze Lieve Vrouw glimlachte me toe en zei: "De zieken die genezen willen, moeten meer vertrouwen hebben en hun lijden heiligen als ze hemel willen bereiken. Als zij dit niet doen, zullen zij geen beloning ontvangen en zwaar gestraft worden. Ik hoop dat allen die mijn woorden kennen, zich inspannen om de hemel te verdienen. Diegenen die zonder klagte lijden, zullen van mij en mijn Zoon alles krijgen wat ze vragen. Bid veel voor hen wier zielen zieken; mijn Zoon Jezus stierf aan het kruis om hen te redden. Veel mensen begrijpen deze woorden van mij niet en daarom lijd ik."
Terwijl Onze Lieve Vrouw haar hand naar haar mond bracht om me met haar wijs- en duimvinger een kus te sturen, vlogen de twee kleine duiven rond haar heen en begeleidden Onze Lieve Vrouw terwijl ze langzaam wegging.'
12de VERSCHIJNING
Datum: Dinsdag, 30 mei, 18:50
Aantal bezoekers: Ongeveer 250.000 mensen
Visie: De Zalige Maagd met de kleine engeltjes
Die dag was het erg mooi weer. Naast de hitte en vermoeidheid was het moeilijk om de druk van de menigte die angstig op de hek drukte, te dragen.
Uit Adelaide's notitieboek:
'In deze verschijning verscheen Onze Lieve Vrouw aan mij gekleed in roze met een wit sluier. Ze had de donkere duiven niet in haar handen en om Haar heen waren alleen de kleine engelen.'
Met een glimlach die meer dan moederlijk was, zei zij tegen mij: "Mijn lief kind, jij bent al van mijn, maar hoewel jij mijn hart zoet is, zal ik je morgen in dit dal van tranen en pijn achterlaten. Je zult me weer zien op het uur van je dood en omhuld door mijn mantel zal ik je naar de hemel brengen. Met jou zal ik ook diegenen mee nemen die jij begrijpen en lijden."
Ze zegende af en vertrok sneller dan op andere avonden.'
13de VERSCHIJNING
Datum: Woensdag 31 mei, 20:00
Aantal bezoekers: Ongeveer 350.000 mensen
Visie: De Heilige Familie
De toestroom van pelgrims uit alle hoeken bleef onafgebroken door de nacht heen, zodat de autoriteiten erg bezorgd waren over de openbare orde. Er wordt geschat dat zo'n 90.000 mensen kwamen uit Piëmont, velen te voet. Die namiddag brandde de zon fel en de menigte was enorm. Rond half zeven 's avonds werd Adelaide door een commissaris naar de plaats van de verschijningen gedragen. Adelaide voelde hevige pijnen in haar buik. De artsen raadpleegden elkaar. Ondanks haar lijden kon niemand haar overhalen om thuis te gaan. Plotseling stond ze moeizaam op en begon te bidden. Na enige tijd zei zij beslist, "Nu komt ze!" Ze liet een diepe zucht horen en haar ogen werden helder en stralend. De Heilige Familie was er.'
Uit Adelaide's notitieboek:
'Onze Lieve Vrouw verscheen op deze dag om acht uur 's avonds. Ze was gekleed zoals bij de eerste verschijning. Ze glimlachte, maar het was niet haar mooie glimlach van de andere avonden, maar haar stem klonk zacht.'
Ze zei tegen mij: "Mijn lief kind, ik ben jammer om je te moeten verlaten, maar mijn uur is voorbij. Wees niet ontmutst als je me een tijdje niet ziet. Denk na over wat ik je heb verteld; op het uur van je dood zal ik weer komen. In dit dal van ware smarten zult jij een klein martelaar zijn. Wees niet ontmoedigd, ik wens mijn triomf spoedig te zien. Bid voor de Paus en zeg hem om zich te haasten want ik wil iedereen in deze plaats genadig zijn. Wat men ook van mij vraagt zal ik bij mijn Zoon bemiddelen. Ik zal je beloning zijn als je martelaarschap vrolijk is. Deze woorden van mij zullen je een troost zijn tijdens je proef. Draag alles met geduld opdat jij met me naar het Paradijs komt. Diegenen die jou vrijwillig laten lijden, komen niet in de hemel tenzij ze eerst hebben hersteld en diep berouw tonen. Wees vrolijk, we zien elkaar weer, klein martelaar."
Ik voelde een zoete en zachte kus op mijn voorhoofd neerzakken, daarna verdween zij, zoals op andere avonden.'
N. B. Elke bezoek van Onze Lieve Vrouw werd voorafgegaan door de twee witte duiven. De Maagd had altijd witte rozen aan haar voeten.'
Op 31 mei werd het zonneverschijnsel zowel in Ghiaie als op andere plaatsen waargenomen. Er vonden ook die dag veel genezingen plaats.
Bronnen: www.abbapadre.it & www.bergamonews.it