maandag 2 november 2015

Allerzielen. Anne spreekt verklarende woorden over het Feest van Aller Zielen na de Heilige Tridentijnse Offermis volgens Pius V in de huiskerk in Göttingen.

De Hemelse Vader heeft haar deze taak gegeven.

In naam van de Vader en van de Zoen en van de Heilige Geest Amen. Ook vandaag, op Allerzielen, was het altaar en het altaar van Maria opnieuw badend in glinsterend goud- en zilverlicht.

Ik mocht ongeteld veel arme zielen zien die naar de huiskerk werden getrokken. Ze hadden erg droevige gezichten. De ruimte was vol met arme zielen. Zij waren aanwezig tijdens de hele Heilige Offermis van het Offer. Bijzonder tijdens de wijding boogden zij in eerbied voor het Allerheiligste Sacrament van het Altaar en vielen ze neer om het aan te bidden. Ze toonden deze eerbied door hun gezichtsuitdrukkingen.

Ik heb ook een veel grotere eerbied gevoeld voor het Allerheiligste Sacrament van het Altaar. Ik voelde dat dit het hoogste en grootste is in ons leven. We kunnen genieten dat Jezus bij ons is met God en mensheid, wie wij aanbidden en waarvoor we knielen en aan Wie we alles kunnen zeggen. Niets blijft voor Hem verborgen, maar Hij wil toch alles van ons ervaren. Wij moeten Het Alles vertellen wat ons bezorgt. Hij wacht erop en is blijd als wij zo open zijn tegenover Hem. Hij wil van ons wissen alles wat ons bewogen, want Hij is aanwezig met Godheid en mensheid. Als we Hem alles vertellen, is Hij blij dat Hij ons kan helpen. Hij kan ons veel meer helpen als we Het persoonlijk aan Hem vertellen.

En zo willen wij vandaag het principe maken om Hem persoonlijk alles te vertellen wat ons bewogen, wat ons bezorgt, zelfs wat er in de wereld gebeurt, vooral voor het blootgestelde Allerheiligste Sacrament. Hij wil van ons wissen over alles. Hij wil altijd bij ons wonen en met ons zijn dag en nacht. Hij wil ons omhelzen en ons vertellen dat Hij het grootste is in onze harten. Alles beweegt Hem, zelfs als Hij het al weet. Hij wil ons helpen in elke situatie. We merken vaak niet dat Hij bij ons is, dat Hij onder ons woont, dat Hij in onze harten woont.

Bijzonder vandaag op deze dag van de arme zielen heb ik mijn familieleden aan Hem toevertrouwd. Ik weet dat er nog enkele in het vagevuur zijn. Ik wil dat zij bevrijd worden. Dat beweegt mij erg veel. Hij weet de tijd wanneer Hij hen zal bevrijden. Het is niet meer zo ver. Hij heeft me dit medegegeven. Hij kan ze alleen uit het vagevuur bevrijden als alle straf voor hun zonden goedgemaakt zijn.

Als zij in de contemplatie van God zouden zijn voordat ze al hun zonden hebben goedgemaakt, dan zouden ze deze contemplatie van de Allerhoogste God niet aankunnen. Ze zouden direct terug willen naar het vagevuur. Dit begreep ik toen. Ik ben dankbaar dat ik kan blijven bidden en boeten, ook voor mijn familieleden.

Ja, zo is het met de vele zielen die vandaag bij ons waren. Ze hebben allemaal om gebed gevraagd. Vandaag, op deze dag, werd een hele zwerm arme zielen bevrijd. Echter, niet allen die hier in de huiskerk aanwezig waren, werden vrijgelaten. Maar het gebed voor hen heeft hun vandaag enorm geholpen. Voor sommigen was het nog niet genoeg. Ze moesten terug naar het vagevuur en ze deden dit graag, omdat ze precies wisten dat het nog niet genoeg was: "Ik kan nog niet bestaan voor God. Maar ik weet dat ik zal worden verlossing en weggevoerd door de Zalige Moeder en de engelen om de eeuwige glorie van God te mogen aanschouwen". Dat is zeker. Echter, een grote zwerm arme zielen stegen direct op naar de hemel. Gelukkig werden ze opgepikt door de engelen en bijgewoond door hen. De Zalige Moeder was ook aanwezig. Het was een groot feestdag voor de arme zielen.

Deze dag is ook voor mij tot een feestdag geworden, want ik zag hoe de arme zielen juichten en dankbaar waren voor ons gebed. Ze hebben al lang op vandaag gewacht. Daarom ben ik zo dankbaar dat ik deze dag zelf mocht meemaken. Nu weet ik wat een groot feestdag het ook voor ons zal zijn wanneer wij mogen toetreden tot de glorie van God. We zullen dankbaar zijn als anderen voor ons hebben gebeden. Ik hoop en bid dat wij allen direct naar de hemel mogen gaan en niet eerst door het vagevuur hoeven te gaan.

Vandaag was er iets bijzonders waar ik getuige van mocht zijn. Ik hoop dat velen van hen hetzelfde zullen voelen wanneer ze deze oproep lezen, en dat zij dankbaar zullen zijn voor deze dag, en dat zij ook voor hun familieleden zullen bidden, zodat ze uit het vagevuur bevrijd worden, want anders zou een zo groot stroom niet de huiskerk binnen zijn gekomen. Het was volledig gevuld met arme zielen. Veel arme zielen kunnen op één dag geredden worden. En dat hebben we gedaan, maar niet alleen wij. Diegenen die in de boodschappen geloven en ze niet alleen lezen, maar ook leven, redden veel arme zielen.

De Hemelse Vader is dankbaar dat wij allen bidden, offeren en boeten voor de arme zielen en hen willen bevrijden uit het vagevuur.

De Hemelse Vader heeft ook gezegd dat er zo veel arme priesterzielen zijn die we niet eens kennen en waar niemand voor bidt en niemand offert. We moeten ook voor hen bidden. Zij lijden enorm in het vagevuur. Ze bevinden zich vaak op de laatste fase voordat ze in de hel belanden omdat zij ernstig hebben gezondigd. Zij worden anders beoordeeld dan wij zijn. Hoe hoger hun rang (pausen, bisschoppen, priesters), hoe meer zij moeten lijden. Voor deze mensen moeten we bijzonder bidden. Ze zijn nog dankbaarder voor ons gebed omdat ze vaak op de rand van de hel staan en onbeschrijfelijk moeten lijden.

En zo zegent nu de Hemelse Vader, vandaag op Allerzielen, in de Drie-eenheid met alle engelen, de geredde arme zielen en met God de Moeder ons in de naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest. Amen.

Eer zij Jezus, Maria en Jozef voor eeuwig en altijd. Amen.