۲۰۱۳ دسامبر ۱, یکشنبه
اولین یکشنبه پیش‌دروازی است.
پدر آسمانی پس از قداس مقدس ترینتینی قربانی بر اساس پیوس پنجم در کابینه خانه‌ای در ملاتس به وسیله ابزار و دخترش آن سخن می‌گوید.
باسم پدر، پسر و روح القدس آمین. امروز اولین یکشنبه پیش‌دروازی داریم. با تعظیم و احترام بسیار این قداس مقدس قربانی را جشن گرفتیم. فرشتگان در طول تسبیح به کابینه خانه‌ای در ملاتس آمدند. میزبر مریم روشن بود، اما خصوصاً میزبر قربانی با نماد سه‌تایی بالای تابوت. همه شکل‌های مقدسی، خاصه مجسمهٔ مسیح با دل آتشین و عیسی رحیم بسیار روشن بودند، همچنین تمام شکل‌ها روی میزبر مریم،خصوصا کوچک جسوس و پادشاه کوچولو عشق، نیز فرشته بزرگ مایکل مقدس که با شمشیر خود در چهار جهت آسمان همه شر را از ما دور کند. همچنین ملکه گل‌های هرولدسباخ و مادر و ملکه پیروزی به نوری چکیده‌ای غرق شدند.
پدر آسمانی امروز سخن می‌گوید: من، پدر آسمانی، اکنون در این لحظهٔ از طریق ابزار خویشتن‌داری و دخترم آن که کاملاً در ارادهٔ من است و تنها کلماتی را تکرار می‌کند که از من آمده‌اند، سخن می‌گویم.
عزیزان کوچک گله، عزیزان پیروان، عزیزان فرزندان و زائرین نزدیک و دور، یک نور کوچولو روشن است. این نور کوچولویی پیش‌دروازی اول در دل‌های شما روشن شد چنان‌که این تاج پیش‌دروازی نماداً می‌گوید. این نور هفته به هفته روشن‌تر خواهد شد زیرا برای شماست و بسیاری که باید از تولد عیسی مسیح را با مریم بی‌عیب‌الخالق آگاه شوند، براق خواهد بود.
عزیزان فرزندان من، آیا شما نیز در انتظار این جشن، کریسمس هستید؟ آیا برای شماست چیزی خاص نیست که بتوانید این نور را در دل‌های خود روشن‌تر کنید؟
عزیزان پسران کشیش‌ها، دوباره از شمات می‌خواهم تا نور را در دل‌های شما روشن کنید زیرا من، پدر آسمانی، می‌خواهم شما احساس کنید که باید توبه کنید. ارادهٔ خودتان باید حرکت دهد تا برگردید چون روح کوچک کفاره‌ام برای شماست رنجیده و هنوز هم در این روزهای پیش‌دروازی رنج می‌کشد. عزیزان پسران کشیش‌ها، آیا شما نیز به این نور نمی�بند؟ بگذارید نور در دل‌های خود روشن شود. باید مردم را تحریک کند تا بخواهند برگردند.
امروز شما نور را روشن کرده‌اید و آن را براق‌تر می‌سوزانده‌اید. آرزو برای نور - عیسی مسیح - در دل‌هایتان بیشتر و بیشتر خواهد شد. شعله‌ها باید بزرگتر و بزرگتر سوخته شوند. من، عیسی مسیح در سه‌تایی، این نور را از طریق پدر آسمانیم روشن کرده‌ام. منتظر آماده‌ای شما هستم تا من، عیسی مسیح، در دل‌هایتان حمل شود. آیا نمی喫ده که برای رهایی شما آمده‌ام؟ آیا وعده‌ی این نجات با آمدنم در کریسمس مقدس‌ترین را نداده‌ام؟ آیا انسان نشده‌ام برای تو، یک کودک کوچک که در تابه می‌خوابد و به طور مودب دل‌هایتان را دریافت خواهد کرد؟ حتی به عنوان یک کودک کوچک می‌خواهم شما را بگشتم. منو ببینید. از خویشتنم بنگرید. خویشتن‌داری در دل‌هایتان بسیار مهم است. اگر غرورمند شوید، شیطان شما را گرفتار کرده و اجازه نمی喫ده که برگردند. آنگاه اجازه نخواهم داد. اما تو، پسران عزیزم از کشیش‌ها، می‌خواهید این نور نیز در دل‌هایتان روشن شود. این نور عیسی مسیح است.
اینجا، بر روی این مزار قربانی، امروز، در اولین روز عید کریسمس، شما این مقدس‌ترین قربانی از قداس را به ریت ترنتینوس مطابق با پیوس پنجم جشن گرفتید. تاج عید روشن شده و این نور را برایتان آورد. در دل‌هایتان در هفته‌ها آینده روشن‌تر خواهد شد. این روشن شدن باید دانشی، فهمی که عیسی مسیح راه، حقیقت و زندگی است، برای شما بیاورد. تو در حقیقت هستی. تنها یک حقیقت وجود دارد و آن عیسی مسیح در سه‌تایی است. من، پدر آسمانی، می‌خواهم در این زمان با شما باشم. می‌خواهم عشق کریسمس را، انتظار و آمدن پسر خدا را در دل‌هایتان کاشته‌بوم.
شما نیز حتماً او را در دل‌هایتان منتظر هستید، پسران عزیزم از کشیش‌ها، زیرا این انتظار باید باشد. انتظار معنی بیداری دارد، انتظار آمدن خداوند عیسی مسیح. من شما را بی‌حد و مرز دوست دارم و می‌خواهم دوباره در دل‌هایتان زاده‌شوم. کودک کوچک عیسی به دریچه‌ی قلبتان کوبیده و اجازه درخواست کرده که وارد شود. آیا دریچهٔ قلبتانتان را باز خواهید کرد؟ دل‌هایشان سوخته توسط نور، روشن‌تر خواهد شد.
آیا می‌توانید زندگی بدون این نور را تصور کنید؟ نه، محبوب‌ترین گله کوچک من. شما نمی喚ید آنرا تصور کرد زیرا نورتان روز به روز درخشان‌تر شده است. کودک عیسی را پذیرفته‌اید. چند بار پیش از این کودک عیسی روی زانو رفته و او را در جلال خود دیده‌اید. چقدر مرتبه‌ها شکرگزاریده که عیسی مسیح انسان شد، زیرا می‌خواست زندگی‌اش برای شما، گناهان شما، ضعف‌های و ناتوانی‌هایتان بدهد. کودک عیسی فکر خودش نکرد، نه، از شما، نجاتتان بود و همین باعث شد که بخواهد انسانی شود. مادر مقدس فیاط خود را گفت: "بله، من بنده خدا هستم، برمن باشد به قول تو," پس از سلامتی فرشته توسط آرشنگل گابریئیل مقدس. او همه چیزهایش را در دل اندیشه کرد و عمیقاً و خصوصیانه ایمان داشت. باور داشت که پسرخدا انسان خواهد شد، روح‌القدس روی او جاری شده و فرزند خداوند را به رحم خود می‌دهد. از طریق روح‌خدایی انسانی شد. نمی喚ید آنرا تصور کند زیرا برای شما هم غیرقابل فهم بود اما فیاطتان همچنان یک فیات باقی ماند: "بله، من بنده خدا هستم، برمن باشد به قول تو!
آیا می‌خواهید این تودهٔ را در دل خود حمل کنید تا نور با هر آدونتی بعدی رشد کند؟ آیا نمی�انید که از آنکه اجازه یافتید بیرون آمدن از کلیساهایشان مدرنیستی، روشنایی واقعی را شناسایی کرده‌اید.
آن سخن می‌گوید آنچه پدرآسمانی به او می‌دهد: این نور باید دنبال کنیم. در این نور ایمان داشته باشید زیرا آن سه‌گانه است که ما باور داریم و دنبالش می‌کنیم و برای آن صلیب را حمل می‌کنیم - صلیبی از دانش، صلیبی از عشق. می‌خواهیم آنرا پذیرفتیم چنان‌که پدرآسمانی می‌خواست تا آنرا قبول کنیم. نمی�انید آنرا رها کرد زیرا ساده بود اما صلیب به نجات ما خدمت کرده است. این دانایی در حقیقت برای ما مهم است، و برای حقیت زندگی و مرگ داریم چون عیسی مسیح در سه‌گانه بخشنده همه نعمت‌ها و هدایاها امروز در اولین آدونتی بر میز قربانی است. او را با خداوندی و انسان بودن، گوشته و خون دریافت کرده‌ایم و در مقدس‌ترین بدنِ مزارش تقدیر کردیم. توانسته‌ایم چیزی چنین بزرگتر را دوباره امروز روز اول آدونتی تجربه کنیم. آن باید در یادمان باقی بماند.
اگر بسیاری از کشیشان آماده بودند که خود را برای فصل آدونتمن آماده کنند و در دلشان با خدا بزرگ، واحد سه‌گانه، با عیسی مسیح گفتگو داشته باشند و خودشان را برای تعمید مقدس آماده کنند تا قلب‌هایشان برای آمدن نزدیک عیسی مسیح آماده شود.
چون می‌دانید عشق تعیین‌کننده است. عشق باید رشد کند. نباید متوقف شود، بلکه بزرگتر و بیشتر شود و برای این کار نیاز داریم به لطف قداس مقدس قربان، برای این کار همه هفت عهد را نیاز داریم. اولاً عهد توبه تا بتوانیم گناه‌هایمان را در برابر خدا واحد سه‌گانه، در برابر عیسی مسیح اعتراف کنیم تا قلب‌هایشون آماده آمدن او با قدرت و جلال بزرگ باشد.
ما باید او را پرستش کنیم و خدمت کنیم، احترام بگذاریم، ستایش کنیم و از او سپاس‌گزار باشیم، چون بسیاری دیگر نمی‌توانند باور کنند. آنها دیگر پرستش نمی�برند. او مرکزشان نیست، همان‌طور که او مرکز ما است، از آن می‌کشمیدیم. در هر قداس مقدس قربان خود را با خداوندی و انسانیت به ما می‌دهد. همه چیز باید متعلق به ما باشد. باید با دل عاشقانه‌اش ادغام شود. آیا این چیزی بسیار بزرگ و غیرقابل فهم نیست؟ چنین بزرگی عشق خداست و توسط ضعف‌هایمان کم نمی�برد، چون عیسی مسیح از ضعف‌ها و گناه‌هاشون آگاه است. او همه چیزهایی که در قلب‌های ما می‌گذرد را می‌داند، اما می‌خواهد با ما متحد شود. می‌خواهد یکی باشد با ما. می‌خواهد به دلش تمام عشق خود را بگذارد، با دل سوزان. نگاهی بیندازید بر تندیس مسیح! او به دل سوزانی‌اش اشاره می‌کند که توسط تاج خار پیچیده شده‌است. و قلب مادر مقدس چگونه است؟ سوزاننده و نیز توسط تاج خار پیچیده شده‌است. هر دو دل یکی هستند. عیسی مسیح از آن زاده شد. در او انسان گردید. ما نمی�بریم این را، اما باور داریم چون به عشق بزرگش ایمان داریم، به اتحاد نزدیک با او. ما هم می‌خواهیم و باید یکی باشیم با او. فراطبیعی با طبیعت ما مرتبط است وقتی که دعا کنیم، هنگامی که مؤمن شویم و اعتماد داشته باشیم و در زندگی روزمره خود با او ارتباط برقرار کنیم.
از این قداس مقدس قربان سپاس‌گزارم. سپاس‌گزاریم چون می‌توانستیم به این خانه جلال وارد شویم. پدر آسمانی در این خانه با ما زندگی می‌کند. آن را برای ما هدیه داد، زیرا قصد داشت که در خانه‌اش بزیستم. آیا همه چیز را برای ما آماده نکرده بود؟ وقتی بر گذشته نگاه کنیم، دوباره و دوباره ارادهٔ او و برنامه‌اش را می‌بینیم - نه برنامه‌مان. همه چیز ممکن شده‌است توسط او، از طریق قدرت الهی‌اش و از طریق حکمتش. هیچ‌کدام بدون او قابل کنترل نبودند، چون کنار این کارگران ایستاده بود و دستشان را هدایت می‌کرد.
ما می‌خواهیم از او برای همه‌ی عشقش، و تمام تعهدش به ما دوباره تشکر کنیم. ما انسان‌های کوچک، ناقص و گناهکار هستیم. اما او بر ما رحم می‌کند. در کیریه می‌خوانیم: ای خداوند بر ما رحم کنید! مسیح بر ما رحم کنید! - بله، این است. او بر روح‌های فقیرمان رحم می‌کند و آنها را گرم می‌کند و مادر مقدسشان آماده می‌کنند تا او بتواند در دل‌های ما خوشحال باشد. یک باغچه کوچک گل خواهد گذاشت که شما رشد کند، تا عیسی به سوی ما خم شود در تعمید مقدس و در دل‌های ما خوشحال باشد. او روحش را با روحمان، با انسانیت‌مان متحد می‌کند. ما یکی هستیم. خداوند بزرگ در درون ما ساکن است. البته، هرگز نمی‌توانیم این را با عقل انسان فهم کنیم، اما حقیقت است، تنها حقیقتی که برای آن زندگی و مرگ می‌کنیم اگر باید. عهد عشقی خود را بسته‌ایم و خوشحالیم که بتوانیم آن را بزندیم، او به ما توانایی الهی داده تا دوباره و دوباره بر این نکته نگاه کنیم که او هست و باقی خواهد ماند مرکز زندگانی‌مان. شما را دوست داریم، خداوند بزرگ سه‌گانه، و امروز از شما تشکر می‌کنیم که بتوانیم در اینجا زندگی کرده و با شما باشیم، اینجا در مذبح قربانی در اولین روز عید میلاد.
و حالا پدر آسمان ما را برکت داده‌است همراه همه‌ی فرشتگان و قدیسان، مادر محبوب خداوند، کودک کوچک یسوع، پادشاه عشق در سه‌گانه، به نام پدر و پسر و روح‌القدس. آمین.
تسبیح و شکر باشد به شما، خدای بزرگ سه‌گانه، عاشقی بی‌پایان. بر شما اعتماد داریم و می‌خواهیم برای همیشه یارتان باشیم! آمین.