Paqi, fëmijët të dashur!
Unë jam Nëna e Jezusit dhe vije nga qieli për t'ju lutur juve që luteni shumë për botën e tërë.
Fëmijët, dëgjoni mesazhet e mia: Mesazhet e mia ju drejtojnë në Zemin e Birit tim Jezus. Jezusi don t'i jep paqen botës, por bota nuk e don ta pranojë atë, sepse nuk e don të lënë rrugën e mëkatit që çon në ferr, dhe kështu, fëmijët imë, shumë familje shkatërrohen duke u larguar nga Zoti dhe dukuri Imakulatin Tim. Luteni, luteni, luteni. Me lutjen ju mund të ndryshoni shumë gjëra serioze në botë. Fëmijët, unë jam këtu para jush për t'ju thënë se ju keni marrë tashmë shumë graci dhe bekuese nga qieli. Tani, është koha që ju dëshmoni me trimësi dhe besim praninë e Zotit dhe dashurinë e tij tek vëllezërit tuaj dhe motrat tuaja. Veproni!
Mos lejeni qafën të ju merrë larg nga rruga e shenjtë e Zotit. Luteni për botën dhe për familjet. Ju bekoj: në emër të Atit, Birit dhe Shpirtit të Shenjtë. Amen!
Jetoni mesazhet e Nënës Virgjëreshë. Kjo është kërkesa e saj sot. Sa njerëz, në shumë vende rreth botës, po kujtojnë shfaqjen e parë të saj që ndodhi në Covã da Iria te Fatima ose Ghiaie di Bonate në Itali. Por sa prej tyre janë duke u përpjekur seriozisht të jetojnë mesazhet që Zoti Nënë i ka transmetuar këtu në dy vende të rëndësishme, konsideruara si burim graci dhe bekueseve për botën.
Vërtet, çdo vend i zgjedhur nga Zoti që Virgjëresha t'i shfaqej është një vend i shenjtë dhe i rëndësishëm për shpëtimin e shumë shpirtrave. Është e vërtetë se është Zoti ai që shpëton dhe se Virgjëresha intercedon për shpëtimin tonë, por edhe të vërteta se është Ai që dërgon Nënën Virgjëreshë në botë dhe jo, Zoti Nënë, që vjen nga qieli sepse e don. Kështu mund ta kuptojmë se nese është Zoti ai që na dërgon atë mes neve, atëherë janë fjalët e Tij të bekuar që i flasin neve, prandaj shfaqjet e Zotit Nënës na sjell shpëtim sepse janë graci dhe dhura që vijnë nga Zoti Vetëm përmes një karizme të jashtëzakonshme.
Asgjë e jashtëzakonshme nuk mund t'i dalë jetës sonë nëse nuk ka veprimin e Zotit në ne. Vetëm
Zoti i shkakton karizmat, në kohët tanë, të përhapen më shumë dhe më shumë, sepse karizmën që vijnë nga Shpirti i Shenjtë tani duhet të rritet shumë më tepër në botë, siç na profetohet ne librin e profetit Joel:
Unë do ta derdhoj ujë mbi tokën të thatë, do ta bëj atë të rrjedhë mbi vendin e thatë; unë do ta derdhoj shpirtimin tim te pasardhësit tuaj dhe berjen time tek pjellimet tuaja. (Izai 44:3)
Unë do ta derdhoj ujë të pastër mbi ju, i cili do t'ju pastronte nga çdo ndotësia dhe nga çdo abominacion. (Ezekieli 36:25)
Pastaj do të ndodhë se unë do ta derdhoj shpirtimin tim mbi çdo krijesë gjallë; djemtë tuaj dhe vajzat tuaja do t'ju profetojnë; pleqtë tuaj do të jenë në ëndërra, ndërsa burrat e rinjë tuaj do ta shohin vizionin.... Do të ketë një mbeturinë, siç ka thënë Zoti, dhe midis atyre që jetojnë do të kenë ata që Zoti i ka thirrur. (Juel 2:28)
Në kohët e fundit, Zoti do ta derdhojë Shpirtin e tij mbi botën, thirrë shumë fëmijë, të rinj dhe edhe pleq, për t'u profetuar. Kjo është koha e hijeve. Fjala jonë është shumë e qartë: ai që Zoti do ta derdhojë Shpirtin e tij nuk është djalli i cili bën këtë. Prandaj duhet të jemi të vëmendshëm për atë çka thonim rreth shfaqjeve që ndodhin në botë dhe mesazheve që Nënë Maria na transmeton ne. Natyrisht, duhet t'i bërë diskriminimin e këtyre manifestimeve, mesazheve dhe ngjarjeve, por kur Zoti na tregon se vetëm Ai vepron dhe bën, nuk mund të mbeten me zemra të fortifikuar të mbyllura ndaj hijeve të tij, por duhet t'i vegjëlërojmë, sepse ai thirr punëtorët për të punuar në korën e tij. Por sa shumë dëshirojnë ta dëgjojnë thirrjen e tij. Ne lutemi, ne lutemi, ne lutemi dhe kërkojmë aq shpejt: Zoti, dërgo punëtorë për t'u punuar në korën tuaj!...Është Zoti që zgjedh punëtorët, për situatat më urgjente dhe jo ne që i zgjedhim. Kur Zoti na dërgon dhe ngrihet këta punëtorë, ne nuk duam ta dëgjojmë ata ose t'i pranojmë ato, sepse dyshojmë veprimet e Zotit.
Punëtorë për korën e Zotit nuk do të thotë se janë vetëm priftërinjtë, por çdo burr dhe grua me mirësi që ai zgjedh, kur derdhojë Shpirtin e tij siç na tregon fjala, sepse punëtorët për të punuar në korën e Zotit në kohët e fundit do të jenë profetët që Shpirti i Shenjtë do ta zgjedhë, sepse Shpirti fryen ku dëshiron. Nëse priftërinjtë lejojnë veten t'u shkatërrohen nga idetë dhe gabimet e botës, në vend të punimit dhe përpjekjes së tyre për të proklamuar të vërtetat e Zotit, për ta mposhtur këto ide dhe gabime, Zoti ngrihet menjëherë pas kësaj me profetët, nga hija e Shpirtit të Shenjtë, për t'u kujtuar atyre që korruptohen se duan të kenë forcën për t'i korektuar veten prej mungesave dhe t'i vendosin shembuj të mirë të vëllezërve në besim.
Shkruhet: "Ai i dha disa si apostuj, disa si profetë, disa si evangjelistë dhe disa si pastorë e mësimdhënës për të arritur në plotësi së shenjtëve, për punën e shërbimit, për ndërtimin e trupit të Krishtit; deri sa të ardhim te njësi i besimi dhe njohja e plote e Birit të Zotit, tek matura e njeriut të rritur, në masë të plotësisë së madhështisë së Krishtit; që t'u mos jemi më fëmijë, pa qenë të stabilizuar dhe të shtyrë nga çdo erë doktrine me ziliqe të njerëzve, me artifikate drejt punimit të gabimit; por duke ndjekur vërtetën në dashuri, le ta rritemi ne gjithçka tek Ai që është koka, Krishti." (Ef. 4:11-15). Duke filluar t'i flasim dhuratave të shërbimit, duhet thënë se "janë ndryshime në ministritë, por Zoti është i njëjtë" (1 Kor. 12:5), kështu që ministritë që Zoti ka themeluar në kishën e tij janë të ndryshme nga njëra-tjetrja, por edhe pse janë të ndryshëm me përqafimin e tyre funksional, ato i jepen nga Zoti i njëjtë atyre që u thërrasin nga Zoti tek shërbimi. Ministrat e Zotit dinë se kanë marrë dhurata të ndryshme nga Zoti dhe gjithashtu njohin se secili ka marrë graci sipas masës së dhuratave të Krishtit. Si mund ta shihni, quhet 'masa e dhuratave të Krishtit', sepse çdo dhuratë e shërbimit i jepet nga Jezu Krishti siç shkruhet: "Ai... u dha dhurata njerëzve" (Ef. 4:8; Psalm 68:18); edhe dhuratat e shërbimit vijnë nga lart sepse shkruhet: 'Çdo dhuratë mirë dhe çdo dhuratë e plotë vjen nga sipër' (Jak. 1:17).