Niedziela, 17 lipca 1994

Pani jest tutaj w białej sukni i niebieskim płaszczu. Jej Serce jest odsłonięte. Powiedziała: "Proszę modlić się ze Mną za dusze we mroku." Modliliśmy się. "Przykro mi, że muszę ujawnić wam część bólu Mojego Serca. Nie widzicie najciemniejszych motywów serc, jakie ja widzę. Widzicie tylko drobinę tego, co jest rzeczywiste i obecne w sercach. Dlatego wszystkie wasze modlitwy powinny być za serca: aby się zmieniły, aby wybierały świętość, bo czas jest tak krótki a sprawiedliwość Boża pełna. Nie bójcie się jak lub dlaczego, tylko krokajcie naprzód w wiari. To duma pyta o przyczyny i pytania, ale pokora mówi jedynie tak."