dinsdag 29 maart 2022
Souls in My Room
Bericht van Onze Heer aan Valentina Papagna in Sydney, Australië
Deze avond, nadat ik mijn gebeden had voltooid, begon ik plotseling me erg ziek te voelen. Het was onuitstaanbare pijn, een ongewoon lijden overal in mijn lichaam. Ik heb nog nooit zo veel zielen in mijn kamer gezien als die nacht. Ze huilden en klagten in vele verschillende talen, die ik niet kon begrijpen. Ik zag alleen zwartheid hangen alsof het plakkerig was en zich overal verspreidde rondom me, de muren, de plafonds en zelfs op mijn bed, als enorme zwermen bijen alles wat te zien was bedekten. Het zwarte staat voor hun zonden.
Plotseling verscheen Onze Heer Jezus en troostte mij. Hij zei: “Valentina, Mijne kind, Ik stel je toe om extra pijn te hebben voor deze zielen. Zag je hoeveel er van hen zijn? Ik weet echt niet wat ik met hen moet doen! Help Me aub om hen te redden.”
“Heer, ik heb ze nog nooit zo veel gezien,” zei ik.
Hij zei: “Tegelijkertijd troost je Mij door jouw pijn tijdens deze vastentijd en de tijd van Mijn Passie, dat Ik zo veel lijden om jullie allen te verlossen, en Ik lijd nog steeds voor de mensheid die mij dagelijks in de wereld beledigt.”
Vervolgens probeerde Onze Heer me een beetje op te munten. Ik kon een glimlach zien op Zijn Aangezicht toen Hij zei: “Wil je weten wat het goede nieuws is van jouw offer en de pijn die jij hebt doorstaan?”
Onze Heer stond naast me. Ik keek toe hoe Hij omhoog kijkte en Zijn rechterhand richting de hemel hief, en Hij zei: “Ze zijn in het hoogste van de hemel, en jij zult grootelijk beloond worden. Ik dacht dat ik dit aan jou zou vertellen om je te troosten.”
Vervolgens lachten we beide terwijl wij elkaar troostten.
Ik zei: “Heer, jij troost me en ik trooste Jou. Maar mijn Heer, Jij verdient alle troost van ons omdat de wereld Je zo veel beledigt.”
Onze Heer was blij, en Hij zei: “Bedankt, Valentina, voor het begrijpen van al deze dingen.”
Onze Heer werd erg gevoelig, en met Zijn rechterhand aanraakend Zijn Heilig Hart, zei Hij: “Het bevalt Mij zeer veel, en het raakt Mijn Heilig Hart diep.”
Ik zei: “Heer, ik hou van U en wees aub barmhartig tegen deze zielen.”
De volgende ochtend kwam de engel, en hij zei tegen mij: “Wil je weten hoeveel goed fruit jouw lijden heeft opgeleverd?”
Vervolgens toonde de engel me een enorme stapel van de mooiste appels. Ze waren zo vers en zo mooi, geel en rode vruchten. Het leek alsof ze net geoogst en afgeleverd waren vanaf een vrachtwagen.
De engel, met een glimlach en probeerde iets te grappen met mij, vroeg: “Wil je de appels zo hebben zoals ze zijn met hun schil, of zou jij liever dat ze geschild worden?”
Verbaasd door zijn vraag, met een glimlach, antwoordde ik: “Nee, ik zou ze graag houden zoals ze nu zijn omdat als je ze schilt, dan gooi je alle goedheid weg.”
“Ja, ik dacht dat jij ze zo zou willen hebben. Ze zijn van veel groter waarde dan de geschilde,” zei hij.
Terwijl ik aan de zielen in mijn kamer dacht en die naar de Hemel waren genomen, zei ik tegen de engel: “Echt, dat ging snel, voor de zielen om gezuiverd te worden en naar hun hemelse thuis te gaan.”
De engel zei: “Lijden is machtiger en biedt veel snellere verlichting aan de zielen dan alles andere.”
Onze Heer’s aanwezigheid tijdens mijn lijden voor deze zielen is belangrijk omdat Hij hen onmiddellijk zuiverde door Zijn genade. Ze waren allemaal uit mijn kamer verdwenen.
