วันอาทิตย์ที่ 7 ตุลาคม ค.ศ. 2012
งานเทศกาลพระธรรมจักร
พระแม่มารีย์พูดหลังจากมีพิธีสักการะทรงนิรันดร์ในห้องผู้ป่วยที่ก็อตติงเงินผ่านทางเครื่องมือและลูกสาวของพระองค์คือ แอนน์ ซึ่งประสบความเจ็บปวดแห่งการไถ่โทษอย่างหนัก และสามารถกลับมาเล่าข้อความได้เพียงแต่ด้วยเสียงร้องเหนื่อย
ในนามของพระบิดา พระบุตร และพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ อามิน์ วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ 19 หลังจากวันปิ่นเทสต์ เป็นเทศกาลแห่งพระธรรมจักร พระแม่มารีย์มีคำพูดเล็กน้อย
พระแม่มารีย์กล่าวว่า: ฉัน มารดาที่รักที่สุดของท่าน พูดกับท่านวันนี้ผ่านทางเครื่องมือและลูกสาวผู้ยินดี ตามใจ และอ่อนน้อมของฉันที แอนน์ ลูกหลานที่รักของฉัน ผู้เชื่อฟังของฉัน ผู้ตามหัวคำสั่งของฉันและฝูงเล็กๆ
ลูกท่านผู้น้อย ที่แม่แห่งสวรรค์ไม่ลืมท่าน เธออยู่กับท่าน แต่ท่านถูกทำร้ายจากทุกด้านเพราะที่ท่านไม่ได้รับความเข้าใจ ท่านรู้สึกโดดเดี่ยวและถูกล้มเลิก (Mk 15:34) ไม่มีใครยืนอยู่ข้างท่าน ฉันไม่เคยบอกกับท่านตั้งแต่ต้นของการต่อต้านและคำพยากรณ์ว่า วันหนึ่งท่านจะเป็นคนเดียวเพราะสิ่งที่ท่านประสบนั้นจะไม่ได้รับความเข้าใจ การละเมิดศาสนาโดยพระสงฆ์มีขึ้นมากขึ้น พวกเขาต้องการทำตามใจชอบของตนเอง
กับท่านผู้น้อยแตกต่างจากใน 'คำเตือน' นี้เกี่ยวข้องกับสิ่งที่ใหญ่ยิ่งขึ้น คือพิธีสักการะศักดิ์สิทธิ์แห่งพระบุตรของฉัน พระเยซูไครสต์ ซึ่งประมาณทั้งหมดของพระสงฆ์ไม่ได้จัดงานและทอดทิ้งพระบุตรของฉันที่รวมถึงผู้นำสูงสุด
เขาเหยียดหยามท่าน ผู้น้อย เพราะเขารู้เรื่องข้อความและคำพยากรณ์ที่ฉันได้ส่งต่อให้กับท่าน ท่านเป็นคนเดียวที่อยู่ในปลายทาง เหมือนหนอนที่ถูกก้าวลงไปบนดิน (พระธรรมจักร 22(21),2) พวกเขาจะไม่ช่วยเหลือท่านขึ้นมา ท่านไม่สามารถแสวงหาได้ว่าท่านเดินทางไกลเท่าใด ในระยะเวลาเป็นสัปดาห์ วันและคืน พระผู้รักษาประจำตัวของท่านประสบความเจ็บปวดแห่งการตายที่ภูเขามอนต์ออลิฟส์ (Mt 26:56) สำหรับพระสงฆ์ใหม่ แม้ว่าท่านจะไม่เชื่อว่า "กับศาสนาจักรนั้นไม่มีอะไรมันผิด" ตามที่พวกเขากล่าวในสมัยปัจจุบัน แต่ผู้เชื่อฟังได้แต่ขอบของหน้าเพียงอย่างเดียว เพราะพวกเขาไม่สำนึกถึงการละเมิดศักดิ์สิทธิ์จากพระสงฆ์นิยมสมัยใหม่ที่มีขึ้น
บางคนที่เชื่ออยู่ในกลุ่มนี้ ได้รอคอยผู้ช่วยเหลือด้วยความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ในใจของพวกเขา ผู้ช่วยเหลือมีเมตตามีต่อเด็กๆ นี้และมอบตัวเองให้กับพวกเขา ไม่ผ่านทางบุตรแห่งปุโรหิต เขามอบแมนนา แบบที่มาจากสวรรค์ ให้แก่พวกเขา เพื่อให้นำไปใช้ในชีวิต และไม่ต้องอยู่ในความมืด
เธอ ลูกของฉัน เธอกลับถูกล้อมรอบด้วยความมืดที่สุดเพราะคนใดก็ไม่เข้าใจเธอและจะไม่เข้าใจเธอเลย เธอยังไงก็ทำไม่ได้ พวกเขาคิดว่าพวกเขาช่วยเหลือเธอ แต่จริงๆ แล้วนั้นไม่ใช่ความเป็นจริง พวกเขากล่าวว่าเธอกำลังกับตัวเองเท่านั้น เหตุใดในวันนี้ ลูกสาวของฉัน ผู้นำข้อคิดเห็นที่รัก ให้แม่ของเธอห่วงไหวด้วยการบรรยายพระธรรมจำนวนมากทั้งหมด วันนี้เธอกลับได้คิดถึงฉันทั้งวัน ไม่มีเวลาเพื่อตัวเอง เธอยังไม่หลับนอนเป็นสัปดาห์แล้ว คนๆ นั้นไม่เชื่อว่าเธอจะยืนหยัดอยู่ในแบบนั้นได้ ย่ำแทงเหมือนหนอนที่ถูกย่อยยัน (จากพระธรรม 22(21),7) ผู้ช่วยเหลือภายในเธอกับความเจ็บปวดอย่างมหาศาล
การแสดงของโลกนี้กลายเป็นเรื่องที่หนักแน่นมากแล้ว คนๆ นั้นไม่สังเกตถึงสิ่งนั้น พวกเขาเปรียบเทียบเธอกับผู้พยากรณ์แห่งปลายสมัย ที่มีภาระงานที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง กลุ่มชนชั้นสูงกลับเล็กรวมมากขึ้น เพราะทางนั้นคดเคี้ยวและยากลำบาก และกำลังจะเป็นไปได้ยิ่งขึ้น คนๆ นั้นเชื่อ แต่ไม่ใช่ที่จริง พวกเขารักแต่ไม่เพียงพอ
เธอลูกของฉัน การแสดงโลกนี้ของเธอก็เหมือนกับนั้น ซึ่งควรจะเป็นเรื่องใหญ่มากสุด เธอยังอยู่ที่ปลายทางและไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรกับสิ่งนั้น "อีกแล้ว ไม่สามารถดำเนินต่อไปได้" เธอกล่าวว่าเธอยังมีงานให้กับตัวเอง และทำทุกอย่าง ไม่นั้นเพื่อแยกความสนใจของตน แต่เพื่อให้นักแสดงอื่นๆ สบายใจ แต่เธอกลับประสบปัญหาไม่สิ้นสุด เธอกล่าวว่าเธอยอมรับและยังเชื่อในนั้น
แต่มิตรภาพของเธอนั้นหมดแล้วจนทำให้เธอคิดว่าตัวเองจะไม่สามารถออกจากปัญหานี้ได้ด้วยตัวเอง เธอยังไงก็ไม่รู้จำตัวเอง อัตมาจึงถูกย่ำแทง ร่างกายกลับไม่มีสิ่งใดให้อีกต่อไป โรคหนึ่งตามโรคอื่น และเธอกลับต้องสงสัยว่า "ผู้ช่วยเหลือได้ตั้งใจไว้อย่างนั้นหรือ? ใช่ ความเจ็บปวดจึงเป็นแบบนี้ เธอยากจะไม่สามารถยืนหยัดอยู่ในสิ่งนั้นได้ สิ่งที่เธอกำลังคิดถึงก็เพียงแต่ว่า ไม่มีทางออก และไม่มีความช่วยเหลือใดๆ มา ทั้งหมดจึงเป็นจุดยุติของมนุษย์
และตอนนี้ ลูกคนเล็กของฉัน อาจจะต้องบอกลากันแล้ว มารดาของเธอหวังว่าท่านจะได้รับความช่วยเหลือ เธอยิ่งพร้อมเพลงและขอให้ท่าน แต่เมื่อร่างกายที่หมดแรงสิ้นสุดลง แล้วนี้คือจุดนี้ในเวลา ที่ถึงมาแล้ว ฉันไม่สามารถบอกเธออะไรมากไปกว่านั้น แต่มารดาที่รักของท่านว่าฉันรักท่าน และที่ฉันทราบว่าเธอยังทำได้ทั้งหมด แต่เธอนั้นยังไม่ถูกเข้าใจ ไม่ใช่จนถึงวันนี้ และเธอไม่มีใครช่วยเหลือแล้ว
มารดาที่รัก เรื่องนี้สิ้นสุดลงแล้ว ฉันทราบว่าเป็นอย่างนั้น
พระแม่มารี: ไม่สามารถต่อไปได้เช่นนี้ ท่านจะไม่ขึ้นมาเลย ลูกคนเล็กของฉัน มีผู้คิดว่าท่านทำอะไรเยอะจึงเป็นเพลง แต่ตรงกันข้ามท่านใช้กำลังสุดท้ายของตัวเอง ไม่สามารถต่อไปได้แล้ว ลูกคนเล็กของฉัน ตอนนี้ถึงจุดสิ้นสุด!
มารีย์กับเด็กรักเราทั้งหมดและให้พรแก่เรา!
การสำนึก: เราถูกช็อกด้วยน้ำตาจึงขอร้องพระแม่ที่ศักดิ์สิทธิ์ เราร้องขอและคำวิงเวียนให้เธอมีความเมตตามลูกคนเล็กของเธอ และของเรา เพราะภารกิจโลกต้องต่อไปเรายังไร้เสียหรืออ่อนแอก
ชีวิตทั้งหมดได้ออกจากร่างกายนอน เนื่องด้วยมีสองมือใหญ่เธอยืนยันที่จุดหนึ่ง เธอมีสิทธิ์ให้เห็นพระแม่ที่ศักดิ์สิทธิ์ เธอล้มหรือตัวของเธอล้าหลงอยู่ในความตายก่อนเรา เราคิดว่าถึงแก่กรรมแล้ว
ต่อมาและไม่คาดฝันถึงการเกิดปริศนาที่ยิ่งใหญ่นี้! เราจำเป็นจะเข้าใจได้อย่างรวดเร็วมากๆ นอนมองเราเป็นเวลานาน และพูดเสียงแห้งว่า "ฉันไม่สามารถทอดทิ้งเธอไว้คนเดียว" ฉันได้ยินคำขอของท่าน ชีวิตกลับมาแล้ว ต่อมาถึงกับหลับสนในแรงล้า
Gloria in excelsis deodorant! ให้เกียรติและถวายพระบรมโพธิสมภารแห่งพระเจ้าผู้ทรงอำนาจและศักดิ์สิทธิ์ พระองค์เป็นพระบิดาที่มีความรักในสวรรค์ ผ่านทางการขอนำของมารดาและราชินีที่รักของเรานี้ การปริศนาถึงมาแล้ว เรามีน้ำใจเต็มไปด้วยเกียรติและถวายพระบรมโพธิสมภารแก่พระเจ้า และมารดาที่รักของเรา ที่ได้สัญญากับการเกิดปริศนาในวันนี้ ของเธอที่เป็นโรซารี ถูกทำแล้ว ขอบคุณขอบคุณขอบคุณทั้งสวรรค์
พระบิดาที่อยู่ในสวรรค์จึงพูดผ่านนอนว่า ไม่มีข้อความจากสวรรค์ชั่วคราว จนกว่าลูกคนเล็กที่รักของพระองค์ นอนจะหายจากการทำลายตัวเองอย่างหนัก พระเจ้าที่อยู่ในสวรรค์แสดงออกถึงความผิดหวังและไม่ประสบความสำเร็จกับบุตรชายนั้นด้วย การเป็นนักปราชญ์นี้ ทำให้พระองค์ถูกกระทบจึงพูดไม่ออกอีกแล้ว พระเจ้าที่อยู่ในสวรรค์ได้ฝากเรื่องนี้แก่ผู้ส่งข่าวของพระองค์ นอน