عیس گفت: «قوم من، بسیاری از سنت‌های زیبای و کلماتِ مَس را در طول سال‌ها به شما منتقل کرده‌اند. این سنت‌ها برای من بسیار احترام‌آمیز هستند و بیشتر از تغییرات واژه‌ای که انجام شده‌است، مورد پسندم هستند. مقامات کلیسا مرا برخی از اصلاحاتی تأیید کردند اما من ترجیح می‌دهم کلمات قدیمی‌تر باشند زیرا معنی بیشتری دارند. تنها هشدار می‌کنم به مردم خودم این است که با سنت‌های خود خیلی آزادی نگیرید چون بسیاری عناصر مدرنیسم سعی در نفوذ کردن به خدمات شما دارند. این مدرنیت سرانجام منجر به تأثیرات عصر جدید خواهد شد که کلیسای من را تقسیم کرده و آنرا از باقیماندهٔ وفادارِ من جدا می‌کند. از این تعلیم‌های عصر جدید بی‌خبر باشید و آنها را دنبال نکنید چون چیزها را نه من را عبادت می‌کنند. هرگاه شما ستایش و عبادت کنید، تنها در نامم عبادت کنید و هیچ‌چیز دیگری روی زمین. همه قدرت از من است و اجازه ندید که شیاطین شما را از سکرامنت‌های مرا دور کنند. همچنین بسیاری حملات علیه سكرامنتمِ مقدس در میزبان‌های مقدسی انجام شده‌است. ادامه دهید تا حضور حقیقی‌م را در میهنام با دریافتم بر زبان، و خم شدن یا زانو زدن پیش من احترام بگذارید. تنها من را بدون هیچ گناهی مرگبار دریافت کنید تا از ارتکاب یک گناهِ سکرامنتال جلوگیری کنید. به تابرناکل مقدس مرا که باید در کلیسای اصلی قابل دیدن باشد، زانو بزنید. وقتی میزبان‌های مقدسی و تابرناکلم را کم‌اهمیت جلوه دهید، اهمیتم را در زندگی شما کاهش داده‌اید. من را اولیهٔ قلبتان و روحتان بگذارید و ادامه دهید تا مرا در سنت‌های خود احترام بگذارید.»
عیس گفت: «قومم، امروز در انجیل به فریسیان گفتم که آمده‌ام تا گناهکاران را بخشیم و نه خودراست‌ها. (مرقس ۲:۱۳-۱۷) من از گناهکاران می‌خواهم که برای آمرزش گناههایشان در معصومیت یا آشتی طلب کنند. شما همه گناهکارید زیرا گناه آدم در باغ به ارث برده‌اید. اگر حقیقتاً گناهکار هستید، آنگاه باید بیشتر از این که برای گناههایشان پشیمان باشید و آمرزش من را از کشیش در اعتراف‌خانه طلب کنید. نه تنها شما آمرزش من را طلب می‌کنید بلکه آمرزش کسانی را نیز طلب می‌کنید که به آنها آزار رسانده‌اید، همچنین کسانی را بخشید که به شما آزار رسانده‌اند. صلیب نشانه‌ی قربانیان ارزشمند زندگی‌م برای پدرم در آسمان است تا همه گناه‌های انسان‌ها را جبران کند. آمدن به اعتراف نیاز دارد به تودهٔ خودت در قبول شکست‌های گناهکارانت. اما در اعتراف، جان‌هات از گناههایشان پاک می‌شود و نعمتی من که مقدس‌کننده‌است دوباره به جان شما بازمی‌گردد. مهم است که قصد محکم اصلاح داشته باشید تا این گناه‌ها را مجدداً مرتکب نشوید، یعنی باید زندگی کردن با روابط زنا، زنای معشوقه یا اعمال همجنس‌گرایی را متوقف کنید. کشیش برای گناه‌هایتان یک تعزیهٔ اعتراف می‌دهد، اما شما برخی از تسبیح‌هایتان در جبران گناههایشان به هنگام که هنوز روی زمین هستید بگوید. اگر به پاکیزگی برسید، نمی‌توانید خود را بخواهید. به اعترف مکرر حداقل ماهانه بیایید تا نعمتهای من دریافت کنید، شما را متواضع نگه دارم و کمک می‌کند تا گناه‌های بیشتر کم شود. با مقدس ماندن قدر ممکن، جان‌هایت در آماده‌سازی برای روز مرگتان و داورهٔ خاص تان مستعد خواهند بود.»