St. Thomas Aquinas gelir. O şöyle diyor: "İsa'ya övgüler olsun. Kardeşim, bu tam ve kutsallığın özü--her anki geçen anda Tanrı'nın İrade'sine güvenerek teslim olmak. Bu güvene aşk vardır. Bu teslime tevazu vardır. Aşkta, tevazuda ve Tanrı'nın İradesi'ne uyumda kendinden feragat vardır."
"Kutsal olmaya ulaşmak isteyen ruh, istediğini Allah'ın istediği için tamamen teslim etmelidir. O, kalbinin merkezine Tanrı'yı koyar ve kendini kökünden çıkarır. Kendisine bağlı olanın bu teslime ulaştığı yüksekliğe varamayacağı gibi, her şeyi kendi üzerindeki etkisi bakımından görür. Her şeye kendinden kazanma arzusu ile bakar. Allah'a daha fazla güvenir, çünkü aşkı tam değildir. Varoluşu kendi refahına değil, Tanrı'nın ona istediğine dönüyor."
"Kutsal olmaya ulaşmak isteyen ruh ise her şeyi Allah'ın Elinden kabul etmeye çalışır. Her durumda Allah'ın İradesini görür. Anlar ki, Tanrı onunla birlikte çalışıyor, onu kutsallığa çekiyor. Bu yüzden Allah'ın İradesini keskin bir kılıç olarak değil, yolunu izlemesi için çağrıldığı yolu aydınlatan parlayan ışık demeti olarak görür."
"Aşırı kendine aşkı Tanrı'nın Aşkını seçemez, çünkü ikisi de etrafa karşı koyar gibi ruh ile etrafa karşıdır. Ancak Birleşik Kalpler Odaları Mesajı her birini eskiyi çıkarması ve yeni giymesi için çağırır. Bu kutsallığın özüdür."