Narito si Birhen bilang Birhen ng Guadalupe. Ang mga bitbit niya ay parang ilaw. Sinasabi Niya: "Ako si Maria, Ina ni Hesus Kristo."
Iniutan ko: "Mahal na Birhen, bakit ka nagmumula sa ganitong pamagat?" "Narito ako bilang Patroness ng mga Amerika upang maging ilalim ng Aking Manto ng Proteksyon ang Simbahang Katoliko Romano. Maikli na ang oras at malapit nang makuha ni malefactor ang kanyang hawak sa simba ng Anak Ko. Lalo pa, narito ako upang panatilihin ang pananampalataya sa mga Amerika. Nahahati na ang buto ng apostasy sa puso ng ilan na magiging impluwensya sa pananampalatayang marami. Nakapinsala na si Anak Ko sa tabernaculo sa buong mundo. Tunay Siya at hindi pinagpapatuloy, sa karamihan ng mga simbahan. Ang paglalabas ng dasalan ang nagdudulot sa akin upang makarating kayo. Ang aking presensiya sa gitna ninyo noong ikatlo ng Setyembre, Oktubre at Disyembre labindalawa ay may malaking prodigyo at tanda, upang bumalik ang mga puso sa pag-ibig ni Anak Ko sa Eukaristiya."
Nag-aantay siya ngayon. "Hindi na ako makapaghahatid ng konsolasyon kay Anak Ko. Kailangan niyang ikonsola mo sa pamamagitan ng iyong pag-ibig. Hindi ko dinedestinasyon ang prestihiyo sa mundo, kundi upang ibalik ang pag-ibig at pananampalataya sa mga puso." Binuksan Niya ang Kanyang kamay, at lumitaw na liwanag mula sa lugar kung saan matatagpuan ang Kanyang Puso. "Nais kong makarating ng mga kaluluwa ngayon at palagi, ilalim ng aking pamagat." Umalis Siya.