چهارشنبه، ۱۳ آوریل ۲۰۰۵

سنت توماس آکویناس می‌گوید: "تسبیح بر یحیی عیسی."

"من آمده‌ام تا این حقیقت‌ها را برای شما توضیح دهم. در دل خودتان فهمیده‌اید که هر لحظه حاضر در زندگی هر شخص، مانند تجربیات فردی زندگی هر کسی است. این لحظات حاضر هیچگاه تکرار نخواهند شد و وقتی گذشته‌اند، به طور دائم ناپدید می‌شوند. آنگونه که روح از لحظهٔ حال استفاده می‌کند، سرنوشت ابدی‌اش را تعیین می‌کند. بنابراین، دیدن اینکه لحظهٔ حال اثرات ابدیت دارد. اگر روح با قلب خود کاملاً خداوند را دوست داشته و همسایه اش را مانند خودش دوست داشته باشد، پاداش بیشتری در بهشت خواهد داشت از آن که لحظهٔ حاضر را هدر دهد."

"اکنون، بر همین شیوه، هر روح ابدیت خود را با یک تجربه فردی می‌سنجد. اینگونه است که بهشت بالاترین توسط روحون در اتاق چهارم، پنجم و ششم تجربه می‌شود. بهشت بالاترین در اتاق چهارم متفاوت از آن در اتاق ششم تجربه می‌شود."

(او مایل شده است.) "بگوید که شما یک سمفونی را گوش می‌کنید. سمفونی کامل است. موسیقیدان آن را به طور بسیار کاملی‌تر از شخص عادی تحسین می‌کند. اما هر دو با تمام توانایی خود آن را تحسین می‌کنند."

"این همانند پاداش‌های آسمانی است. روحی که مطابق ارادهٔ خداوند (اتاق چهارم) زندگی می‌کند، در بالاترین بهشت ممکن برای خودش زندگی می‌کند. روحی که با ارادهٔ خداوند متحد شده‌است (اتاق پنجم) یا حتی غرق در قلب پدر (اتاق ششم)، یک بهشت بالاترین و عمیق‌تر را تجربه می‌کند."

مورین: "شما اینها را برای من می‌گویید. من تئولوژیست نیستم، سنت توماس."

سنت توماس: "هیچ‌کسی نگفته که شما هستید. فقط آنچه گفته‌ام بنویسید. از مادر آسمانی ما برای فهم درخواست کنید."