دوشنبه، ۱۰ سپتامبر ۲۰۰۱

سنت توماس آکویناس می‌آید. او به مقدس‌ترین بدن خم شده‌است. فرشتگان کمک می‌کنند تا وی بر روی یک صندلی کنار من بنشیند. وی گوید: "تسبیح برای عیسی."

"گوش کن، فرشته، آنچه که آسمان در اینجا آموزش می‌دهد - کشف اتاق‌های دلهای متحد شده - بسیار از آن چیزی است که عیسی در معبد تعلیم داد. البته وی قلب پاک را به عنوان محبت مقدس نام نبرده بود، اما همچنان و همه چیز، همان سفر روحانیتیست که عیسی سعی داشت فرایس‌ها را بر روی آن هدایت کند. او هدف خود را نیافت زیرا آنان غرق در غرور روحی بودند."

"این غرور روحی به یک شخص می‌گوید که وی همه جواب‌های را دارد. وی از وضعیت روحانی خود راضی است. با کلمه‌ای، او فرط‌عقل‌گرا است. پیام و میوه‌هایی که آن را برمی‌آورد ممکن است اطرافش باشد، اما هنوز هم وی آنرا نمیبیند. غرور روحی کشنده‌است. مانند تلاش برای رسیدن به مقصد در حالی‌که چشم‌بند شده و از رهبری یا برداشتن چشم‌بنده امتناع کرده‌ایم زیرا جان روان خود می‌پندارد که راه را می‌داند."

"همه چیز دربارهٔ تسلیم اعتمادآمیز که این پیام را پذیرفته‌است مربوط به آزادخواهی است. اگر روح از طریق غرور روحانی فکر کند که در جای درستی قرار دارد، وی نخواهد کرد تا اراده‌اش برای ورود به اتاق اول حرکت دهد."

"به من باور دارید این پیام عمیق همراه با نعمت فراوان برای وارد شدن به اتاق اول است. تنها چیزی که لازم است یک 'بله' خشنودانه‌است."