Υιέ μου, γράψε: Όταν ήμουν στο Ναό του Ιερουσαλήμ, ακόμα μικρή κοπέλα, προειδοποιημένη από τον ΠΑΝΤΟΚΡΆΤΟΡΑ ΚΥΡΊΑΡΧΟ του Ουρανού και της Γης ότι ο αγαπημένος μου πατέρας στην γη, Άγιος Ιωάκιμ, θα έφευγε σύντομα για να λάβει την Κληρονομιά των Δικαίων, και να περιμένει με τους Αγίους Πατέρες τη παρουσία του Μεσσία στη Γη για τον σωτηρίαν ψυχών.
Σε εκείνο το στιγμή, αν και νιώθα μια Μείζονα Ειρήνη και Χαρά στο να γνωρίζω ότι ο Άγιος μου και Αγαπητός Πατέρας Ιωάκιμ θα λάβει τον σωτήριαν, η Αμαρτωλής μου Καρδιά νίωσε ένα δύσκολο χτύπημα πόνου. Γιατί αγαπούσα τον Άγιο μου Πατέρα Ιωάκιμ με αληθινή κόρη αγάπη. Επίσης προκάλεσε μεγάλη θλίψη στο να γνωρίζω ότι η Μητέρα μου, Αγία Άννα, θα έμενε μόνη στον κόσμο, ακόμα περιμένοντες την ώρα της για να συναντήσει τον ΑΙΏΝΙΟ ΠΑΤΈΡΑ, και ο σκέψης του πόνου και λύπης της αυξάνει πολύ τη θλίψη μου. Αλλά Εκείνος με παρηγορούσε, λέγοντας Μου ότι θα χαρίζονταν στον Άγιο μου Πατέρα Ιωάκιμ την Θεία Χάρις Του στην ώρα του θανάτου, και ότι θα έδινε στη Μητέρα μου Άννα τη δύναμη που απαιτείται για να ανεχθεί τον Πόνο της αποχώρησης του Πατέρα μου.
Για Εμένα, είπε ότι θα χαρίζονταν την Χάρις να δω, με Μυστική Όραση, το θάνατο του Πατέρα μου, και να μπορώ να στείλουν τους Αγίους Φύλακες Αγγέλους μου, καθώς και όλους τους Άγγελους στον Ουρανό που θέλησαν, για να βοηθήσουν Εκείνον και να οδηγήσουν την Ευλογημένη Ψυχή Του στο Λιμβός, όπου θα περιμένει τη παρουσία του Μεσσία, και να λάβει τον Αιώνιο Μισθόν Του.
Τότε βρήκα εαυτό μου σε έντονη και βαθιά προσευχή, ζητώντας από τον Κύριο να ενισχύσει τον Πατέρα μου στα τελευταία στιγμιαία του ζωής του, και να του χαρίσει την Χάρη να υπερνικήσει τις τελικές επιθέσεις του διαβόλου και να αποθανεί με Ειρήνη. Ο Κύριος ακούσε εμένα, και όταν ήρθε η κρίσιμη ώρα της ζωής του Πατέρα μου, οι Άγιοι Αγγέλοι του Ουρανού κατέβηκαν με στεφάνους από λουλούδια διάφορων χρωμάτων και μυρών, και προσερχόμενοι στο κρεβάτι όπου ο Πατέρας μου ήταν νεκρός, άρχισαν να τραγουδούν πολλά και ποικίλα τραγούδια επαίνου προς τον Κύριο για όλες τις Χάρεις που του είχε χαρίσει στον Πατέρα μου, και για όλα τα καλά που του είχε κάνει Ενός και μέσω αυτού σε όλη την ανθρωπότητα. Ο Άγιος Πατήρ μου άκουσε τα τραγούδια των Αγγέλων, αλλά δεν μπορούσε να τους δει. Τότε η Αγία Μητέρα μου Αννα ευγενικά αποκαλύφθηκε στον Πατέρα μου το ΜΥΣΤΙΚΌ, που είχε κρατήσει από τότε που με έφερε στο κόσμο, δηλαδή ότι εγώ, Η Θυγατέρα της Μαρία, ήταν η Αμωμόητος Σύλληψη, χωρίς λεκέ ή αμαρτία, που θα φέρνει στον κόσμο τον Σωτήρα, τον Προσδοκούμενο Μεσσία, το ίδιον Υιό του ΘΕΟΎ, και επομένως την Δεύτερη Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, ο οποίος θα λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα και θα κάνει αποκατάσταση για τη αμαρτία των πρώτων Πατέρων μας, Αδάμ και Εύα.
Τότε η Καρδιά του Πατέρα μου Ιωακείμ, ο οποίος μαζί με τους Αγίους Αγγέλους τραγούδησε πολλά και πολύ υψηλά τραγούδια επαίνου και ευχαριστίας προς τον ΚΎΡΙΟ για αυτή την ατιμάστητη ΧΆΡΗ, γέμισε από ανεκφράστικη χαρά.
Τότε ζήτησεν ο ΚΎΡΙΟΣ να μου δώσει τη δυνατότητα να στείλω τους Αγγέλους Φύλακες μου εκεί που ήταν, για να τον παρακαλέσουν και να του πουν πόσο ευχαριστημένος ήμουν προς αυτόν για όλα όσα είχε κάνει εις εμένα, και πόση αγάπη έχω για αυτόν ως η Αληθινή Θυγατέρα του, και ότι θα θυμάμητο με ΑΓΆΠΗΝ κάθε μέρα της ΖΩΉΣ μου.
Κέρδισα αυτήν τη Χάρη από τον ΚΎΡΙΟ, και τότε στείλα τους Αγίους Φυλάκες Αγγέλους, οι οποίοι σπεύσανε προς τον Πατέρα Μου, μεταφέροντας Του όλα τα Λόγια Μου και περιβάλλοντας Το με το Ευλογημένο Φως του, αν και μόνο η Μάνα μου Άννη μπορούσε να Τον δει. Πολλοί όχλοι Αγγέλων άρχισαν τότε να καταβαίνουν από τον Ουρανό σε εκείνο το στιγμή, για να σχηματοποιήσουν την Λάμψα Παραδοσία που θα οδηγούσε τη Ευλογημένη Ψυχή του Πατέρα Μου στην Κατάλυψη των Δικαίων. Τότε, βλέποντας τι συνέβαινε, ο Σατανάς και οι άλλοι δαίμονες από την Κολάση άρχισαν να μιλούν μεταξύ τους για το τι συμβαίνει, αν δεν ήταν κάτι νέο που πλησίαζε ή ακόμα κι αν δεν ήταν η ΕΠΌΜΕΝΗ ΤΗΣ ΜΗΝΌΣ στον κόσμο. Προσέγγισαν τον Πατέρα Μου με οργή για να Του επιτεθούν, ώστε ίσως να ανακαλύψουν το λόγο των γεγονότων που συνέβαιναν, αλλά οι Αγιοί Άγγελοι δεν επέτρεπαν στους δαίμονες να προσέλθουν στην Ψυχή του Πατέρα Μου, και παρά τις υποψίες τους, δεν μπορούσαν να καταλάβουν τίποτα από τα ΜΥΣΤΉΡΙΑ που συνέβησαν σε εκείνο το στιγμή, γιατί ο Κύριος δεν επέτρεπε στους δαίμονες να γνωρίζουν την τόσο Μεγάλη Σχεδίαση του.
Τότε, ο Αγιος Πατέρας Μου, μετά από τη χάρη της Τελευταίας Ευλογίας και ζητώντας τους Αγίους Άγγελους να με φέρουν προς Εμένα, εξέπνευσε ήρεμα, και η Ψυχή του οδηγήθηκε από μια Μεγάλη Παραδοσία Αγγέλων στο Λιμπό, όπου θα περίμενε τον ΠΑΤΈΡΑ ΤΟΥ ΣΩΤΉΡΟΣ και την ΑΠΟΚΑΤΆΣΤΑΣΗ όλων. Όταν έφτασε εκεί, ανακοίνωσε στους Αγίους Πατέρες και Προφήτες που ήταν εκεί ότι η Θυγατέρα του είναι η προφητευμένη Παρθένος που θα φέρει στον κόσμο τον ΣΩΤΉΡΑ, και πως είναι κοντά στην ΣΩΤΗΡΊΑ, το οποίο προκάλεσε Μεγάλη Χαρά μεταξύ τους.
Λέγε, οπότε, Υιέ μου, στον κόσμο όλο ότι, αν και πλήρως συμφωνώντας με τον ΘΕΪΚΌ ΛΌΓΟ περί Εμής και περί του Θανάτου του Πατέρα μου, δεν σταμάτησα να πάσχω για την αποχώρηση του Πατέρα μου, επειδή η φυσική Αγάπη της Κόρης που τον είχε, καθώς και η Υπερφυσική Αγάπη που μας ένωσε σε τέτοιες μεγάλες ΜΥΣΤΗΡΊΕΣ, έκανε τη καρδιά μου, αν και ευτυχισμένη για την Σωτηρία του Πατέρα μου, να αιμορραγεί από τον πόνο της φυσικής αποχώρησης και ορφανότητας απ' αυτόν.
Τότε προσέφερα τη Λύπη μου, στην ώρα του Θανάτου του Πατέρα μου, ως Θυσία στον ΚΎΡΙΟ, για όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών, ώστε στο χρόνο της αγονίας και του θανάτου τους να μπορούν να έχουν καλό και άγιο θάνατο, όπως αυτός του Πατέρα μου, και έτσι να φτάσουν στην ΑΙΏΝΙΑ Ευτυχία. Ο Κύριος με απάντησε ότι θα χαρίσει αυτήν την Χάρη σε όλους όσους πληρούσαν τα ΕΝΤΆΛΜΑΤΑ Του με ΑΓΆΠΗ, και που είχαν ΑΛΗΘΙΝΉ ΠΊΣΤΗ στον ΘΕΪΚΌ ΥΙΌ ΙΗΣΟΥ͂ ΧΡΙΣΤΌΝ, και ΑΛΗΘΉ Λατρεία και ΑΓΆΠΗ για Εμένα. και που ήταν στην εξουσία μου να χαρίσω αυτοίς αυτές τις Χάρεις όπως ήθελα να διατάξω.
Λέγε στον κόσμο όλο, Υιέ μου Μάρκο, ότι θα χαρίσω αυτές τις Χάρεις σε όλους όσους, γεμάτοι Αγάπη και ειλικρινή Λατρεία, θυμούνται κάθε μέρα τον Μεγάλον Άγνωστο Πόνο μου του κόσμου, και ότι θα τους ενδύση με Μεγάλη Ανδροπρέπεια στον πόνο τους και Μεγάλη Υπομονή στις πόνους τους, και θα μπορούν να υπερνικήσουν όλα και να φτάσουν στο Παράδεισο ασφαλώς.
Τις που τιμάνε αυτόν τον Μεγάλον Μαθητικό Πόνο μου, προμηνύω επίσης ότι θα τους βοηθήσω με όλες τις Χάρεις μου στην ώρα του θανάτου τους, η οποία τότε θα είναι ήρεμη και ευτυχισμένη.
Πήγε, Υιέ μου, και μεταδώσε όλα αυτά στα τέκνα μου, έτσι να πληρώσεις την αποστολή σου για το δωροφόρημα αυτών των ΘΗΣΑΥΡΏΝ που αποκάλυπτο σε εσένα στον κόσμο, ώστε τότε τα μικρά μου τέκνα να φτάσουν ασφαλώς στη Σωτηρία και την Αιώνια Δόξα.
Εύλογος σας όλους αυτήν τη στιγμή".