Έρχεται ο Άγιος Θωμάς Ακινάτης. Κλίνει προς το ταβερνάκι λέγοντάς: "Εύλογητος είναι ο Ιησούς. Έρθα για να σας βοηθήσω να καταλάβατε την διαφορά μεταξύ της προφανής και της ελπίδας. Είναι αντίθετα."
"Η πρόφαση λαμβάνει ως δεδομένο--τη χάρη. Ο προφανής άνθρωπος νομίζει ότι έχει αυτό που δεν το έχει. Δεν αφήνει χώρο στην καρδιά του για την ενέργεια της Θείας Βούλησης του Θεού. Θα ήταν σαν πλοίο που βρίσκεται σε θορυβώδη θάλασσα και νομίζει ότι είναι ασφαλώς στο λιμάνι."
"Η ελπίδα, από την άλλη πλευρά, είναι μια αρετή που ασκεί πίστη με προσδοκία. Ο ελπισμένος άνθρωπος πιστεύει ότι ο Θεός μπορεί να επιτελέσει οποιοδήποτε πράγμα αν είναι η Βούλησή Του να το κάνει έτσι. Εντοπίζει τις ανάγκες και τα αιτήματα του στον Κύριο, και τον αφήνει να απαντά όπως θέλει. Με ελπίδα, μπορεί ακόμη και να ευχαριστήσει τον Θεό προηγουμένως για όποια θα είναι η θεϊκή απόφαση. Η διαφορά είναι--δεν προσλαμβάνει την απάντηση στο αιτήμα του. Το πλοίο του θα ήταν χαμένο στη θάλασσα--προσευχόμενο με πίστη και προσδοκία να βρει ασφαλές λιμάνι."
"Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε ότι ο Σατανάς μπορεί να μιμηθεί οποιοδήποτε δώρο του Αγίου Πνεύματος. Ο προφανής άνθρωπος νομίζει κάθε έμπνευση ότι προέρχεται από τον Θεό, και δεν δοκιμάζει το Πνεύμα. Θυμήστε, η μοναδική αρετή που ο Σατανάς δεν μπορεί να μιμηθεί είναι η ταπείνωση, γιατί δεν την καταλαβαίνει καθόλου. Όπως λοιπόν, με ταπεινοφροσύνη, βεβαιωθήτε ότι δεν προσλαμβάνετε κάποιο συγκεκριμένο δώρο ή αρετή."