در برابر بی‌توجهی که بر فراز بشریت گسترش یافته، به بالا نگاه کردم و نمی‌توانستم فاصله‌ای را که بین انسان و خالقش در این لحظه رشد کرده‌است، نادیده بگیرم.
روح انسانی سخت‌گیرانه و همزمان نگران با یک منظرهٔ کاملاً غیرقابل تصور و غیرمنتظره روبرو است که بشریت خود را طی سال‌ها کشیده‌است. طبیعت تخریب شده، اجازه داده‌شده توسط دولت‌ها، دانشمندان مسئول محیط زیست و کسانی که منابع طبیعی در بخش‌های مختلف برای رفاهیت بهره‌برداری می‌کنند. آلودگی آب یک مثال از این موضوع است. اکنون آب غیرسالم است زیرا انسان مواد شیمیایی و سایر زباله را به رودخانه‌ها و کانال‌های آبی انداخته‌است، تا بتواند دریاها را با رادیواکتیویته در این لحظه آلوده کند؛ بنابراین نیز خاک را آلوده می‌کند... چه پیامدی بر سلامت ما دارد؟
برادرانم، مکان‌هایی روی زمین وجود دارند که آب آشامیدنی نیست و برادرانمان تشنه هستند، بیمار شده‌اند و مرده‌اند. در میان چنین پیشرفت‌های علمی و فنی، حتی علم از مواجه شدن با نتایج کوتاه‌مدت خود می‌ترسد زیرا دیگر نمی�بر توانایی جلوگیری از اثرات منفی آنچه که به‌دنبال قدرت خلق کرده‌است را ندارد.
آیا ممکن است بی‌خبری یا بی‌تفاوت باشیم؟ می‌توانم بگویم در این لحظه هر دو گزینه امکان‌پذیر هستند؛ بی‌خبر خود را مسئول نمی�بر و بی‌توجه میزان آینده‌ای که پیش رو دارد، می‌داند اما منتظر است حتی اگر زمان برای آن رسیده‌است.
فقط این را می‌دانم که این لحظه انسان را به چیزی هدایت می‌کند که قبلاً عملی نشده‌است. شاید چیزی باشد که از داستان‌ها، فیلم یا بازی ویدئویی می‌دانیم. نمی�بر؛ فقط می‌دانم که بشریت یاد خواهد گرفت و گاهی اوقات یادگیری دردناک است.
خداوند به من ظاهر شد در یک خروجی رهبری شده توسط خود انسان، راه را برای بوت‌های کاذب این زمان باز کرد و آنها را جایگاه‌ای که فقط خداوند می‌تواند اشغال کند و باید ساکن شود داد. وقتی به چشم‌های الهی مسیح نگاه کنم، درون آنها بیان عمیق و غیرقابل توصیف درد را مشاهده می‌کنم... در این لحظه این دعوتها نمی�بر خاموش شده‌اند حتی اگر تنها توسط تعداد کمی دریافت شوند.
هر دعوت برای روح‌های گمشده، هر دعوت به آگاهی بشری ارزشمند است. در پیام‌ها پیشین برای بشر، آسمان همه را خطاب کرد؛ اما اکنون باید درخواستها را بیشتر فردی و شخصی تلقی کنیم تا هر کدام درون خود نگاه کند و بدون انتظار از دیگران کار روحانی انجام دهد.
آدمی قدیم فناوری امروزی نداشت و بهتر می‌دانست چه چیزی در جهان رخ داده‌است زیرا بیشتر خواند یا بر همه چیز نظارت داشت؛ اکنون، تکنولوژی وارد بشریت شده‌است و فکر کردن، حافظه و روح غیرفعال شده‌اند; دیگر لازم نیست از آنها استفاده شود چون فناوری هر کاری برای انسان انجام می‌دهد. زیرمخروط انسانی اولویت را به تکنولوژی داده و توانایی تفکّر نیز خداوند نادیده گرفته‌شده‌اند.
هشدارهایی که در ظاهرهای قبلی مادر مقدس داده شده بود، نادیده گرفته شد، و او رویدادهایی را اعلام کرد که اگر اطاعت انجام نشود رخ خواهند داد. بعضی از آنها پیش از وقوعشان به چشم ما می‌آیند، برخی دیگر نیز اتفاق افتاده‌اند مانند کمونیسم که برای تسلط بر جهان کوچک کشورها را تصرف کرده است.
چالش‌های متعددی در برابر بشریت قرار دارد؛ این لحظه نیاز به آن دارد تا مردم از هر لحاظ بهبود یابند. ما تغییری را دنبال می‌کنیم که فرزندان، نوه‌ها و دیگر نسل‌های آینده تجربه خواهند کرد. چه باورمند باشند یا نه، همه یکسان رنج خواهند کشید.
بشریت زندگی متوسطی داشت، بیشتر کمتر از آنچه داشت آگاه بود اما این بار بشریت خود بهترین را برای آینده‌اش تعریف کرده است؛ مثلاً با تأثیرگذاری بر تغییرات آب و هوایی توسط قطع درختان، آلودگی منابع آبی و دریاها با رادیواکتیویته و مواد شیمیایی، سمی و دیگر موارد که در بیابان‌ها دفن می‌شوند. مردم می‌دانند رفتار و اعمالشان درست نیست اما به آن اهمیت نمی�ده‌اند.
طبیعت برای تغییر آماده است؛ این یک تغییر دوره‌ای است، اما نسل کنونی بر این تغییر تأثیر گذاشته و سرعتش را افزایش داده‌است، واکنش طبیعت علیه ارادهٔ آزاد انسان که به آن حمله می‌کند، ویرانگری کرده و شکل‌اش را دگرگون می‌سازد.
بشریت باید بداند چه چیزی در انتظارشان است، خانه خداوند قبلاً درباره‌ی آن هشدار داده بود و علم نیز تأیید می‌کند که اگرچه به طور صریح نمی�دهند. ممکن است تا زمانی منتظر باشند که مسئولان کشورها شهروندانشان را آگاه کنند اما این کار را انجام ندهند.
مرد خود را در دست صنعت بزرگ سپرده‌است؛ این غذاهای آلوده مانند غذای ژنتیکی تغییر یافته تولید می‌کند، بسیاری از حیوانات با خطر انقراض مواجه هستند و منابع طبیعی خالی شده‌اند… مرد همچنان آنرا نادیده گرفته است. بی‌توجهی بر ما فرود آمده: در حالی که بعضی مردم جهان گرسنگند، برخی دیگر غذا را به زباله انداز می‌کنند.
این نسل سریع فراموش می‌کند اما باید از چند قسمت دردناک یاد بگیریم جایی که طرف سخت بشریت برتری داشت. انرژی هسته‌ای – دشمن بالقوهٔ زمان ما - رنجی را همراه خود آورده است، مانند اولین حادثهٔ جدی هسته‌ای در اتاوا کانادا در ۱۲ دسامبر ۱۹۵۲ در تأسیسات چالک ریور. هسته جزئیاً ذوب شد و مقدار زیادی از تابش رادیواکتیف به دلیل آتش‌سوزی مه ۱۹۵۸ در همان کارخانه آزاد شد. چندین حادثهٔ هسته‌ای حتی شدید نیز رخ داده است؛ همچنین شامل استفاده عمدی انرژی هسته‌ای علیه غیرنظامیان در هیروشیما و ناگاساکی بدون فراموش کردن فاجعه چرنوبیل.
این نسل در یک محیط رادیواکتیو زندگی می‌کند که توسط فاجعه فوکوشیما، ژاپن ایجاد شده‌است و ما را زیر سایه مرگ نگه دارد. مانند این حوادث… چندین بار دیگر بشریت چنین حادثاتی تجربه خواهد کرد؟ برخی از آنها به دلیل خطاهای انسانی هستند و بعضی نیز ناشی از مکان‌های نامناسب برای نیروگاه‌های هسته‌ای در گسل‌های زمین‌لرزه‌ای فعال است که می‌توانند فعال شوند. بدون ذکر بیش از ۲۲۰۰ آزمایش اتمی انجام شده در دریا، روی خشکی و در جو.
به انسان tantas بار هشدار داده شد… اما او نمی喚د بر پیامدهای این طاعون ترسناک که در دست بسیاری کشورها است و می‌تواند سبب انقراض نژاد انسانی در این نسل و جنگ جهانی سوم شود.
مشکل دیگر غذا آلوده‌است، به ویژه محصولات حاصل از دانه‌های اصلاح شده ژنتیکی که باعث سرطان، آلرژی‌ها و بیماری‌هایی در بدن می‌شود همچنین تغییراتی را در روانی انسان ایجاد می‌کند.
مقدار زیاد نور خورشید همراه با بسیاری اشعه‌های زمین‌ساختی است که بر روی زمین تأثیر گذاشته و بنابراین رفتار انسانی را تغییر می‌دهد. چه چیزی از ما انتظار دارد اگر خورشید ادامه دهد به زمین حمله کند و میدان مغناطیسی آن را تغییر بدهد – و در نتیجه انسان‌ها؟
همه چیز در دست شما است؛ مردم آگاه نیستند از رویدادهایی که حالا رخ می‌دهد. اگر این همه چیز را تشخیص ندهند، خشم دیگر قابل کنترل نخواهد بود زیرا ما آنرا شروع کرده‌ایم احساس کردن. خشم انسانی رشد خواهد کرد تا زمانی که غیرقابل شناسایی شود.
آسمان به مکرر از ما هشدار می‌دهد. مردم دیگر با انتظار و دیدن رفتار نمی喚ند بلکه این هشدارها را نادیده گرفته‌اند و در یک پارادیس خیالی زندگی ادامه داده‌اند… بیداری بسیار تلخ خواهد بود.
ارادهٔ ما و میل داخلی برای اتحاد با اراده الهی باید به هوش بیایند. نمی喚د بتوانیم تمام بشریت را تنها خودمان تغییر دهیم، اما اگر مطابق اراده خدا عمل کنیم، بدون حد افزایش خواهیم یافت.
ما نباید فقط منتظر خدای رحمت باشیم. صادق باشید: این نسل چه چیزی جز عدالت الهی زودهنگام و سختی دست الهی را می‌طلبد؟ سیل دوم آتش برای مردم انتظار دارد. زمین معبد الهی است که بشریت مانند بازرگانان روی آن رفتار می‌کند. مسیح قضاوت نافرمانی‌ها و بی‌توجه‌های خود را آشکار کرده‌است. عدالت الهی انکار شده، حتی اگر در کتاب مقدس نیز موجود باشد. چه تاسف‌ای که در این لحظه تنها خدای محبت و بخشش پیش مردم ظاهر شود بدون اینکه به آنها درس بدهد!
سوال ضروری است: ما نقشی را بر روی این سیاره ایفا می‌کنیم که خدا برای ما داده‌است؟ آیا بی‌توجه هستیم، یا تشخیص می‌دهیم لحظه حیاتی در آن زندگی می‌کنیم و تهدیدهایی که اطرافمان هستند؟
برادران، فکر کنیم و واکنش نشان دهیم قبل از اینکه مردم خودشان را نابود کنند و آسمان عدالتش را بفرستد.