پیام‌هایی به جان لیری در روچستر، نیویورک، ایالات متحده آمریکا

۲۰۱۳ ژوئن ۲۱, جمعه

جمعه، بیست و یک ژوئن دو هزار و سیزده

جمعه، بیست و یک ژوئن دو هزار و سیزده: (سنت آلوئیزیوس گونزاگا)

عیسی گفت: «قومم، در مناطقی که دریاچه‌ها و رودخانه‌های زیادی ندارند، مردم به چاه‌ها و آب‌انبارها وابسته‌اند. این منابع زیرزمینی آب نیازهای شرب و آبیاری محصولات کشاورزی را تأمین می‌کنند. در ماه‌های تابستان بارندگی کمتر است و خشکسالی‌ها در این زمان محصولات کشاورزان را تهدید کرده‌است. خشکسالی سال گذشته محصولات شما را کاهش داد، و سال جاری نیز بسیار بهتر نخواهد بود. دعا کنید تا کشاورزان شما مقدار مناسب باران برای یک برداشت خوب داشته باشند. ذخایر غذایشان کمتر از معمول است و یک برداشت بد دیگر می‌تواند شروع قحطی در برخی مناطق جهان را تهدید کند. این برداشت‌های ضعیف دلیل آنست که من به وفادارم توصیه کرده‌ام تا کمی غذای اضافی ذخیره کنند. هر افزایش قیمت غذا ممکن است نشان‌دهنده کمبودهای آتی باشد.»

عیسی گفت: «قومم، شما روشنایی‌ها را بدون در نظر گرفتن تغییرات بزرگ از فیلامن‌های تونگستن به نورپردازی جیوه‌ای می‌پذیرید. این نوری جدید بر رویتان تحمیل شده‌است، اما مصرف برق آن برای همان میزان روشنایی کمتر است. مشکل اصلی با پسماندهای نورپردازی جیوه‌دار است. یک نکته دیگر در مورد تأمین روشنایی هنگام قطع برق و زمانی که ممکن است بدون الکتریسیت در پناهگاه‌ها باشید، وجود دارد. در خانه‌هایتان شمعدان‌ها، لامپ‌های کروزین یا روغن، یا چراغ‌های LED دستی دارید. برخی از مردم چراغ‌هایی با باتری دارند، اما این روشنایی‌ها طولانی مدت نخواهند بود. من توصیه کرده‌ام تا از فلاش‌لایت‌های دست‌داری که نیاز به باتری ندارند استفاده کنید، خاصه در راه و هنگام حضورم در پناهگاه‌ها. بسیار دشوار است بدون منبعی برای روشنایی در تاریکی شب کار کرد. این درس‌ای باشد که چگونه با تاریکی در قطع برق و در پناهگاه‌هام برخورد کنیم.»

منبع: ➥ www.johnleary.com

متن این وب‌سایت به طور خودکار ترجمه شده است. از هرگونه خطا پوزش می‌طلبیم و لطفاً به ترجمه انگلیسی مراجعه کنید