پنج‌شنبه، بیست و دوم مارس دو هزار و سیزده

پنج‌شنبه، بیست و دوم مارس دو هزار و سیزده:

عیسی گفت: «قومم، وقتی که به هفته مقدس نزدیک می‌شوید، در خوانش‌ها می‌بینید چگونه مردم بیشتر از قبل برای کشتن یرمیا و من نیز تشویق شدند. یرمیا قوم خود را هشدار داد تا توبه کنند و رفتارشان را تغییر دهند؛ یا ممکن است مجازات خداوند را ببیند. مردم نمی喜ستند هیچ انتقادی دربارهٔ گناهان‌شان بشنوند، پس یرمیا را به زندان انداختند. من نیز با رهبران مذهبی اسرائیل روبرو شدم که می‌خواستند مرا برای گفتن اینکه پسر خدایم هستم بکشند. این رهبران سرانجام مرا به عنوان یک کفرگوی بر صلیب کشیدند. در این پنج‌شنبه دستان یا هفته عذاب، شما داستان‌های آن را خواهید خواند که یهودیان رومیان را وادار کردند تا من را با چوب و طناب بزنند و روی صلیب آویزان کنند. برای همه‌ی شماست بسیار رنج کشیدم، اما این قیمت نجات‌تان بود که خودم به اختیار آزادانه انتخاب کردم. از ایستگاه‌های صلیبیتان یاد کنید، و برنامه‌ریزی کنید تا در مراسم هفته مقدس شرکت کنید.»

(مس برای مارسل بلاکمان) مارسل گفت: «من دوست دارم عزیزم الیزابت و تمام خانواده‌ام را. از همه‌ی شما که به مس من آمدید تشکر می‌کنم، و از مارک برای کلمات مهربانانه‌اش سپاسگزاریم. بیرون گذاشتن روبای من یک لمس خوب بود. حقیقتاً زندگی در طبیعت و دوست داشتنی کردن دوستان را دوست داشتم. با این مس الان همراه عیسی هستم در بهشت. بر همه‌ی شما نگهبانی می‌کنم و برای شماست دعا می‌کنم. از کسانی که خوانش‌ها و آوازها را برای مس من انتخاب کردند سپاسگزاریم. همچنین از آن‌هایی که مرا در روزهای آخر زندگی‌شان پرستار بودند تشکر می‌کنم. دوباره، همه‌ی شما را دوست دارم، و از شماست به خاطر اینکه هدایایی برای من در زندگانی‌ام بودید سپاسگزاریم. زندگی‌های خودتان را لذت ببرید، و منتظر دیدن شما با من در بهشت هستم.»