(مارکوس) پیامآور خوب آسمان، تو کی هستی؟
"-من فرشته رانیل هستم. عزیزم، بنویس... ایمان واقعی به ما، فرشتگان، آتش است و در همان زمان سوختنی آن نیز. هرچه روح این ایمان را بیشتر داشته باشد، با عشق بیشتری برای ما سوزانده میشود، و هرچند که سوزانده شود، همچنان بیشتر و بیشتر خواهد سوزاند. پر از این آتش، روح جلالهای ما؛ قدرت ما; نیکویی فوقالعاده ما; خیرخواهی کامل ما و زحمتکشی ما را تماشا میکند؛ و با عشق و آرزو برای محبت به ما و تعلق داشتن به ما سوزانده میشود، و این آرزوی عشق از شعلهای به شعله دیگر، از شعلهای به شعله دیگری افزایش خواهد یافت، تا زمانی که تمام روح را مصرف کند، بنابراین در نهایت متعلق به ما خواهد بود، برای همیشه در آسمان. کسی که پیش نمی喚د، عقب میرود. کسی که راه نرفته باشد، بازمیگردد. روحی که عمق نیابد و گامهای لازم در ایمان واقعی به ما برداشته نشود، پس از مدتی کوتاه دوباره به رودخانهٔ سردسیری، بیتوجهی و گناه خواهد برگشت. همه پیامهای ما را مجدداً بخوانید و بر آنها تفکر کنید اگر نمی�ابین که عقب نرفتید. بیشتر برای ما دعا کنید. تلاش کنید در ایمان واقعی به ما، فرشتگان پیش بروید تا شیطان شما را سرزنش نکند. یاد بگیرید که زمانی است که گوسفندی خوابیده باشد که گرگ آن را حمله میکند. هشدار دهید. بر خواندن، تفکر و مطالعه ایمان به ما که در پیامهای این ظاهرات آشکار شدهاست، دقت کنید. مارکوس عزیز، صلح".