سنت فرانسیس دی سیلز می‌گوید: "تسبیح برای عیسی باشد."
"جان که خود را به صورت صادقانه نمی�یابد - یعنی، کمبودهای روحانی‌اش - در برابر هر گونه خطا باز است و نمی‌تواند از طریق اتاق‌های دل‌ها متحد پیشرفت کند. شناخت خود باید بر پایه تعظیم قرار گیرد تا واقعی باشد. غرور آنست که جان را تشویق می‌کند به این فکر که روحیاً وضعیت ثابت دارد. همه جانی نیاز به بهبود در رابطه‌اش با خداوند دارد. هر یک از ما باید برای تعظیم دل بپرسد تا ببینیم چه قسمت‌های زندگی خود را اصلاح کنیم تا در فضیلت افزایش یابیم."
"به گناه انتقاد کردن از دیگران و عدم تشخیص خطا در قلب خودتان اجازه ندهید. این یک شکل از غرور است که جان را از دل خداوند دور می‌کند. به خودش تنقیدی باشید و از خداوند برای لطف بهبود درخواست کنید. شما بر اساس گناه‌های دیگران، بلکه فقط بر اساس گناه‌های خودتان قضاوت نخواهید شد."
متی ۷:۱-۵ را بخوانید
به کسی قضاوت نکنید تا خودتان نیز قضاوت نشوید. زیرا با همان قضاوت که می‌دهید، شما هم قضاوت خواهید شد و اندازه‌ای که می‌دهید، همین اندازه برایتان خواهد بود. چرا آن تکه کوچک را در چشم برادرت دیدی اما تیره بزرگتر در چشم خودت ندیده‌ای؟ یا چگونه به برادرت می‌گویی 'به من اجازه بده تا تکه کوچکی از چشمت بیرون بکشم' حالا که تیرهٔ بزرگی در چشم توست؟ هیپوکریت، اول تیرهٔ خود را بیرون کن و سپس خواهی دید روشن‌تر برای برداشتن تکه کوچک از چشم برادرت."