Ό Μαρκέ, αγαπημένος μου, Είμαι η Αγάπη και μόνο όσους θέλουν να με αγαπήσουν μπορούν να με βρουν. Μόνο δια της Μαριας, του καναλιού χάριτος μου, αποκαλύπτω τις χάρεις μου της αγάπης. Έλα λοιπόν προς εμένα, που είμαι παντοτε οικτιρόμενος και έλεος. Έλα προς εμένα, καλώ σε αδιάλειπτα. Έλα προς εμένα, ακόμη κι αν έχεις αδυναμίες και ασθένειες, και θα σου δέχομαι την προσέγγιση. Αν έλθεις προς εμάς για τη Μαριά, δεν θα σε απορρίψω. Δεν γράφεται ότι η αγάπη είναι μακροθυμία, οικτιρόμενος, υπομένει πάντα, ελπίζει πάντα και υποφέρει πάντα; Και εγώ είμαι Αγάπη, έτσι θα σου περιμένουσα, θα σε ανέχομαι, θα είμαι μακροθυμία μαζί σου, θα υποφέρω τις αδυναμίες σου και με αγάπη θα σου περιμένω την αγκιόληψη, προϋποθέτοντας ότι έχεις πραγματική επιθυμία να μ'αγαπήσεις και να μ'υπηρετείς για τη Μαριά. Μαρκέ, ειρήνη. Αγαπημένος, μένει στο αγίο μου ειρήνην.
(Η αφηγηματική του Μαρκό) "Τότε μίλησε προς εμένα, με ευλόγησε και εξάφανισε."