Τεκνο μου, πείτε στον κόσμο ότι είμαι πολύ λυπημένη, γιατί δεν ακούσατε τις Κλήσεις Μου. Κάθε μέρα η κατάσταση του κόσμου χειροτερεύει και χειροτερεύει, επειδή η ανθρωπότητα αρνείται να επιστρέψει στον ΘΕΌ.
Λιγότερο και λιγότερο σημασία δίνεται στην Ευχαριστία, ενώ όσο το δυνατόν περισσότερο προσπαθείται να εξαφανιστούν η προσευχή του Αγίου Ρόδου και οι καρδιές των οικογενειών.
Αν η ανθρωπότητα δεν κάνει σύντομα μετάνοια, μια ΜΕΓΆΛΗ ΤΙΜΩΡΊΑ θα πέσει πάνω της.
Έχω κάνει επανειλημμένες κλήσεις για την μεταστροφή του κόσμου, από τη Λα Σαλέτ μέχρι σήμερα, αλλά δεν ακούστηκα.
Εμφανίστικα στη Μεντζουργόριε ζητώντας Ειρήνη. αλλά ξεκινώντας από την Γιουγκοσλαβία ίδια, δεν ακούστηκε. Έρχεται ο πόλεμος, χάνονται πολλές ψυχές. και ακόμα η ανθρωπότητα δεν καταλάβαίνει ότι αυτός ο πόλεμος ήταν ένα ΣΗΜΆΔΙ ότι αν όλοι δεν μεταστρέφονται, όλες θα χαθούν με τον ίδιο τρόπο.
Είχα εμφανιστεί στο Κιμπέχο (Ρουάντα-Αφρική), προειδοποιώντας για τον πόλεμο στην περιοχή αυτή. Δεν ακούστηκα. Έρχεται ο πόλεμος. πολλοί χάνονται. και ακόμα ο κόσμος δεν θέλει να με καταλάβει.
Τέλος, ΕΜΦΑΝΙΣΤΏ εδώ στο Ζακαρεΐ, δέκα χρόνια νωρίτερα, για να προειδοποιήσω για τις σοβαράς συγκρούσεις που βάρυναν τον κόσμο και να ζητήσω προσευχή και μετάνοια. κι ξανά. δεν ακούστηκα.
Μέχρι πότε, Τα παιδιά μου; Μέχρι πότε θα πρέπει να τους προειδοποιώ;
Πείτε τους, Τεκνο μου, ότι με κάθε περασμένη μέρα ο αριθμός των αμαρτιών αυξάνεται περισσότερο και περισσότερα, ενώ ο αριθμός των προσευχών και θυσιών γίνεται όλο και ανεπαρκής για να σταμάτησει η ΘΕΊΑ ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ από το χτύπημα αυτού του κόσμου, που τον παρακινεί συνεχώς και τον προσβάλει.
Τεκνο μου, αν είδες πόσες ψυχές χαθούν σε μια μέρα, θα πεθάνεις από λύπη και πόνους. Αυτή είναι η Λύπη που πρέπει να υποφέρω ΗΧΗΤΙΚΆ, γιατί δεν μπορώ να βρω απάντηση στις ψυχές στα Αγγουστιασμένα Μητρικά Μου Κλήσεις".