(Σημείωση - Μαρκος): (Την ημέρα αυτή, τα Μεταλλία Ειρήνης παρουσιάστηκαν στην Παναγία, ώστε να τους ευλογήσει, κάνοντας την πολύ ευτυχισμένη)
"- Εκεί είναι το Μετάλλιο της Ειρήνης! Ειρήνη. Ειρήνη...Ειρήνη. Είναι ο τρόπος με τον οποίο ο κόσμος θα βρει Ειρήνη αν χρησιμοποιηθεί με έλεος και προσκύνημα.
Βλέπε, Υιέ μου, και πες ότι το Μετάλλιο της Ειρήνης είναι η Μεγάλη Δωρεά του Αμώμου Καρδιού μου, που δίνω στα παιδιά μου.
Ο εχθρός θα υποχωρήσει μπροστά στην, και όσες την φορούν με Πίστη και Προσκύνημα θα είναι ελεύθεροι από πολλά κινδύνους και θα σωθούν από τη κόλαση αν προσευχτούν το Ροζάριο και δεν αμαρτάνε, φορώντας την στο στέρνο τους με Πίστη και αγάπη.
Οπουδήποτε φθάνει το Μετάλλιο της Ειρήνης, θα είμαι κι εγώ, 'ΖΉΤΩ'! πραγματοποιώντας τις μεγαλύτερες Χάριτες του Κυρίου. και όσες την φορούν στο στέρνο τους θα έχουν τη πλήρη βεβαιότητα της Παρουσίας μου και της 'πολύ ειδικής' Προστασίας μου, τόσο στη ζωή όσο και στον θάνατο.
Πείτε σε όλα τα παιδιά μου ότι δεν θέλω να φορούν το Μετάλλιο στα πορτοφόλια ή στις τσέπες τους, αλλά θα το φορούν κρεμαστό από τον λαιμό τους στο στέρνο. Τα παιδιά μου πρέπει να τη φοράνε πάνω στη γλυφίδα!
Το Μετάλλιο μου είναι ο 'ασπίδα' που δίνω στα παιδιά μου για να προστατευτούν από τις απροσδόκητες επιθέσεις του Σατανά!
(Μαρκος) "- Κυρία, πώς θέλετε το Μετάλλιο της Ειρήνης να διαδοθεί;
(Παναγία) "- Με κάθε τρόπο. Μίλα, γράφει σε όσους μπορείς να επικοινωνήσεις! Εκεί είναι η αποστολή σου, υιέ μου, μέχρι το τέλος της ζωής σου: - να πάρεις το Μετάλλιο μου και να το γνωστοποιήσεις σε όλους αυτούς με τους οποίους συναντάσαι.
Να είναι το Μετάλλιο της Ειρήνης, ο 'απαρτίζων σας συνοδός' κάθε φορά, γιατί όπου και να βρίσκεται, είστε βέβαιο ότι θα είμαι κι εγώ.
(Εδώ την ευλόγησε τα Μεταλλία και τους ανθρώπους.
Όταν η Παναγία πήγε να δώσει την Ευλογία στα Μετάλλια της Ειρήνης, ανέβασε το δεξί Της χέρι, τότε το χέρι Της αναφλέχθηκε, έγινε λάμψας και εκπέμπε από αυτό φως τόσο λαμπρό όσο ο Ήλιος.
Τότε έγραψε ένα Σταυρό που γινόταν φωτεινός, και τον έγραφε με το δικό Της χέρι. Όταν ο Σταυρός ήταν πλήρως σχηματισμένος, τότε στράφηκε στην πλευρική του άξονα, σαν να 'περιστρέφεται' μπροστά, βάζοντας σε ορίζοντα θέση στα Μετάλλια που είχαν τοποθετηθεί στο έδαφος, μπροστά από την Παναγία.
Τότε, αυτός ο Σταυρός του Φωτός σκόντωσε σε αμετρήτους κόκκους Φωτός που καταβαίνοντας πήγαν να πέσουν στα Μετάλλια, ευλογώντας τα.
Ποτέ δεν είδα την Παναγία να εύλογει με το χέρι Της έτσι, σαν ένα λάμψας Ήλιο του Φωτός, και αυτό μου άφησε μεγάλη εντύπωση.
Μετά τη Ευλογία, πριν φύγει, Έγινε πάλι να κοιτάξει τα Μετάλλια που ήταν στο έδαφος μπροστά Του, και με 'ανεξήγετη γλυκύτητα' Είπε:)
(Η Παναγία) "- Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο 'ευχάριστη' μου κάνετε με την κόβηση αυτών των Μεταλίων!
(Μάρκος): (Τότε, ανυψώνοντας τον εαυτό Του, έφυγε για το Παραδεισό).