Alanus (melek) bana gelir. Dediki: "Tüm övgü İsa'ya olsun."
"Bugün ülkende vatandaşlar mezarlara gider, mezarları bayrak ve çiçeklerle süslerler. Ancak bana göstermek için geldiğim şey, eğer insanların bu Purgatoryor görüşüne doğru kalplarla girerse, tüm insanın öbür dünyaya bakış açısını değiştirebilir."
Sonra beni mistik bir yol boyunca götürüyor. Yol gibi görünüp dikenlerle kaplı görünüyor. Bir az eğim yukarı çıkıyoruz ve bana yanında durmam için bir kayalık uçurum kenarında beklemesini söylüyor. Kolunu sallayarak işaret ediyor, aşağıda büyük bir kanyon var. Bir ucunda büyük alevler var. Silüetleri gibi insanlar bu alevlerde yukarı-aşağı hareket ediyormuş görünüyor. Acı için yüksek sesli merhamet dilekleri ve ağrıdan kaynaklanan bağırıklar var, ancak acının azalmasına yol açmıyor.
Alanus dediki, "Bu en çok dua ve kurban gerektiren ruhlardır. Bu Purgatoryor'un en alt kısmıdır--Cehennem'e en yakın kısımdır. Çok sayıda kişi burada acı çekiyor, çünkü kimse onlar için dua edmiyor. Hayatları boyunca 'iyi' olarak kabul edildi ve bazıları bile 'kutsal' sayıldı, ancak bunların hepsi bir maskeydi. Bu fakir ruhlardan birçok rahip var, çünkü Kilisenin preseptlerine sadık kalmadı."
"Başkasından yalan söylediler ve onları kötüleştirdiler. Bunlar onların." Ergitilmiş kurşunların boğazlarından akıyor görüyorum, bu delikler boynundan geçiyor ama durmuyor. Bu ateşi çevreleyen bir kaya çıkıntısında çok sayıda melek var--sayamayacağım kadar. Alanus dediki, "Bu fakir ruhların koruyucu meleklerdir ve bu seviyede arınanlar. Tüm bu acı içinde ruhların en büyük sınavı Tanrı'dan ayrılma."
Etlerini eriyen gibi görünüyor gördüm. Bu da sonsuza dek devam ediyor. Alanus dediki, "Bu etsel günahlar için suçludur."
Sonra bir sonraki seviyeyi incelemek üzere ilerledik. Ateşe su gibi şeyler döküldüğünü görüyorum, bu yüzden alevler daha küçük--o kadar şiddetli değil. Alanus dediki, "Bu seviyenin ruhlarına İsa'nın Yanından akan kan ve su sürekli akan." Ruhlar acı çekiyor, ancak tüm acıları
ve nedense ruhların daha birlikçi görünmesi için bir sebep vardı. Ellerini açığa doğru kaldırmışlardı. Acı çektikleri için merhamet dilemeye çalıştıklarını sanıyordum. Alanus bana dedi, "Tanrı'nın Huzurunda olmamaları nedeniyle şiddetle acı çekiyorlar."
Daha iyi görünen bir bölgeye ilerledik. Bu ruhlar daha fazla insan gibi göründü, ancak gridi. Alanus dedi, "Bu, Cennete en yakın olanlardır. Neredeyse tamamen arındırılmışlardır. Ebedî sevince girmek için belki bir Kutsal Ayin veya bir tespih; belki bir Meryem Ana duası gerekir."
"Gördüğünüz gibi, mezarları süslemek uzun zaman önce ölen ruhların arzusu değildir. Çok sayıda yüzyıllarca Araf'ta kalırlar, sevgilileri onları Cennette sanıyor. Bu kutsal ruhlar için dua ederseniz ve kurban sunarsanız, şimdi size yardımcı olacaklardır ve ölümün saatinde de."
"Bunu bildirin."