జీశుసు అన్నాడు: “నా ప్రజలు, నీవులు మరణించగా లేదా దేహం నుండి బయటకు పోవడం వంటి సమీపంలోని మరణ సంఘటనలో అనుభవిస్తున్నప్పుడు, లేకపోతే సూచన అనుభవాన్ని పొందుతున్నప్పుడు, ఈ ప్రపంచపు విషయాలతో నీవులు పూర్తిగా వేరుపడిపోతారు. ఆ స్థితిలో నీవు ఎన్నో భౌతిక వస్తువులను కోరి ఉండటం కోసం ఏమి కారణంగా ఉన్నదనేది ఆశ్చర్యపోవుతావు, అవి తప్పుకొని పోయే విధంగానూ లేకుండా ఉపయోగించలేక పోతాయనీ. నీవు ద్రవ్యం మరియు సంపత్తులు కూడా తప్పుకుంటాయి. ఏమి మాత్రం మూల్యాంశంగా ఉన్నది ఆదేవరిని, నిన్నును ప్రేమించడం మరియు సత్ప్రాయోజకులుగా ఉండటం. నీ జీవితంలో అత్యంత విలువైనవి ఈ రూహిక వస్తువులు. నీవు తమ దేవుడి ముఖానికి ఎదురుగా ఉన్నప్పుడు, ఇదే సంగతి మరింత స్పష్టంగా తెలుస్తుంది. దీనికి నీ దేహం మరియు ఆత్మను వేరుపడటం అవసరం లేదు, కాబట్టి నీవు తమ వాక్యాన్ని గ్రంథాలలో చూసుకుని తన ఆత్మకు ఎంత ముఖ్యమైనదో నేర్పుకుంటావు. ఈ శరీరం మరణించిపోవాలని దీర్ఘాయువుగా ఉండేది అయినా, నీ ఆత్మ మాత్రం అమరంగా ఉంటుంది. అందుకే తమ ఆత్మను పాపం నుండి రక్షించి, క్షమాభిక్షణలో పరితపిస్తూ మరియు సంతోషకరమైన సమావేశంలో పాపాన్ని మానించడం ద్వారా తన ఆత్మలో ఉన్న అనుగ్రహాలను నవీకరించాలి. తాము దైవకృత్యాలు నీవుకు రుహికాహారం మరియు అనుగ్రహాలుగా ఉండేది, అవి నిన్ను రూహికంగా ఆరోగ్యముతో ఉంచడానికి అవసరం. మన్ననలు మరియు ఆత్మలను ప్రేమించడం తాము మొదటి కోరికగా ఉండాలి, కాదు ఈ ప్రపంచపు వస్తువులు మరణిస్తాయి. నేను స్తుతించబడటం మరియు ఆత్మలకు ఉపదేశించే దిశలో నీ మనసును ఉంచి ఉన్నప్పుడు, స్వర్గంలో తమ పురస్కారాన్ని పొందుతావు. కర్మతో మరియు ప్రార్థన ద్వారా సమానుడిని చూస్తే కూడా స్వర్గంలో నీవుకు ధనం లభిస్తుంది.”