یکشنبه، شش سپتامبر دو هزار و پانزده

یکشنبه، شش سپتامبر دو هزار و پانزده:

عیسی گفت: «پسرم، امروز در انجیل سخنان من را شنیدی که چگونه کُره‌وگوشه‌ای (مرقس ۷:۳۱-۳۷) را درمان کردم. او را از میان جمعیت جدا کرده و گوش‌هایش را لمس کردم تا بشنود. سپس نطفهٔ خود را بر زبان‌اش گذاشتم تا به وضوح سخن بگوید. بسیاری از این درمان حیرت‌زده شدند، و خبر این درمان در ناحیه طیره پخش شد. پسرم، این پیام کامل برای توست زیرا من تو را یکی از پیامبران خویش خواندهم چون که با شنیدن کلام من بسیار پیام به تو داده‌ام. همچنین مأموریت دادم تا بیرون بروی و کلام من را به همه ملل بگوئی. همین است دلیل دیدن یک بلندگوی بزرگ و میکروفنی در رؤیات. کلام من مانند نور فهمیست که باید از سقف‌ها اعلام شود، نه زیر سبد پنهان گردد. برخی می‌بینی که حاصل خوب‌ای از اشتراک گذاشتن کلمات من آمده‌است چون بعضی افراد تبدیل شده‌اند و از جهنم نجات یافته‌اند. شکرگزاری کن که مأموریت داده‌ام تا ایمانت را با مردم در نوشتارها و دی وی دی‌های تو به اشتراک بگذاری.»