شنبه، بیست و هفتم آوریل دو هزار و سیزده:
عیسی گفت: «قومم، پاول مقدس به انطاکیه و بسیاری از شهرهای دیگر هدایت شد تا خبر خوشی رستاخیز من را اعلام کند. اما یهودیان نپسندید که درباره من سخن بگویند، بنابراین یهودیان پاول مقدس و بارناباس را بیرون از شهرشان انداختند. آنگاه همانطور که در رؤیا بود، پاول مقدس گردهٔ خاک خود را به نشانه اعتراض علیه کافران تکان داد. شاگردانیم پس، واژه من را به غیریهودیان رساندیم، و آنها خوشحال بودند تا مرا بپذیرند، زیرا بسیاری از ایمانشان تبدیل شد. بنابراین همه ملل اکنون انجیل را دارند چون برای تمام بشریت مردهام، نه فقط یهودیان. در انجیل باید پاول مقدس را توضیح داد که کسانی که من را میبینند، خداوند پدر را نیز در من میبیند زیرا ما دو نفر یک خداستیم همراه با روحالقدس در سهگانه مقدّس. من نگهبان آسمان هستم، بنابراین همه باید از طریق من به خداوند پدر برسانند. من سنگ زاویهای هستم که کلیسا من روی آن ساخته شدهاست و پاول مقدس صخرهٔ بود که او را رهبری میکرد از طریق تمام پاپها در پیروی. من کلیسای خود را طی این سالها محافظت کردهام، و دروازههای جهنم بر کلیسای من غلبه نخواهد کرد. در پایان انجیل به حواریونم گفتم هر چه خواستید از من بگویید که آنرا مطابق ارادهٔ من اعطا کنم.»