یکشنبه، بیست و چهار فوریه دو هزار و سیزده:
عیس گفت: «قوم من، در خوانش‌های امروز شما درباره‌ی دو عهد می‌خوانید. در اولین خوانش از کتاب پیدایش، خداوند با قوم یهودی عهد کرد که زمین از وادیه مصر تا رود فرات میراث آنان خواهد بود و مردمشان مانند ستارگان آسمان خواهند شد. همچنین یک عهد دیگر توسط پدر خدای ما بر کوه تابور هنگام تجلی من بسته شد. پدر خدای گفت: «این پسر محبوبم است، به او گوش دهید.» این پیش‌درآمدی از قیامت من بود که شاگردان مرا در بدن مجد دیده بودند. بعداً برای گناه‌های همه بشر بر صلیب سپرده می‌شوم. همان‌گونه‌که یهودیان زمین وعده‌ای داده شدند، من نیز به وفادارم زمینی وعده‌دار در عصر صلح خودم خواهم داد که شما را آسمان و زمین جدیدی خواهم بخشید. دیداری از قلم‌های چوبی نشان‌دهنده‌ی این است که هر یک از عهدها در کتاب عهد قدیم و جدید نوشته شده‌اند. حتی در دنیا امروز، پیامبرانی من کلمات مرا برای آماده‌سازی شما برای آزارهای آیندهٔ می‌نویسند. روح‌القدس آن نویسندگان کتاب مقدس را الهام بخشید و همان روح‌القدس است که به شما کمک می‌کند تا کلمات مرا بنویسد. خداوند را برای همه‌ی این وعده‌ها ستایش کنید که مردمش را محافظت خواهند کرد.»