یکشنبه، پانزدهم آوریل دو هزار و دوازده

یکشنبه، پانزدهم آوریل دو هزار و دوزد:

عیسی گفت: «قومم، به رسولان من سلامت را با «سلام بر شما» آرزوی کردم. در بدن مجید خود با زخم‌های دست‌ها، پاها و پهلوهایم ظاهر شدم. آن‌ها برای ایمان داشتن به قیامت من خوشحال بودند اما سنت توماس در اولین ظهور من حضور نداشت. او بعداً تا زمانی که مرا بدنی مشاهده نکرد باور نیاورد. مردم ممکن است سنت توماس را بخاطر شک کردنش نقد کنند، ولی حقیقت اینست که بیشتر از دیگر رسولان نیز ایمان نداشته‌اند تا اینکه مرا دیدند. وقتی سنت توماس دست‌های خود را در زخم‌هایم گذاشت، فریاد زد: «پروانه و خدایم». همین کلماتی هستند که شما هنگام تقدیس من اعلام می‌کنید هنگامی‌که کشیش نان و شراب را بلند می‌کند. این کلمات یک اعتراف به حضور حقیقی من در بدن و خون من است. همچنین روح القدس بر روی رسولان من نفس کردم وقتی گفتم: «گناهانی که شما نگه دارید، در آسمان نگهداری خواهد شد و گناهانی که آمرزش داده‌اید، در آسمان آمرزشیده خواهند بود». این اعطای صدد مقدس قدیسین بر روی رسولان من به عنوان کشیش‌ها بود تا بتوانستند گناه‌های گناهکاران را در تعظیم آمرزش دهند. امروز نیز یکشنبه رحمت الهی است که توسط سنت فاستینا ترویج یافته‌است. شما نعمت رحمت الهی دریافت کرده‌اید هنگامی‌که نوونای او را می‌خوانید و به تعمیم داخل هفته قبل و بعد از این جشن می‌آیید. رحمتم گناهانِتان را آمرزش خواهد داد که ممکن است جزا در پاکیزگی کم شود. شما در جشن عید من برای پنجاه روز خوشحال هستید، اما همچنین شادی دارید تا هر روزی که به مرا با چپلت رحمت الهیتان در ساعت سه بعد از ظهر می‌آیید را دریافت کنید. یاد داشته باشید وقتی پیش تصویر رحمت الهیم دعا می‌کنید، نعمت‌های اضافی برای ایمان داشتن شما به رحمت الهی دریافت خواهید کرد. همه این فرصت‌ها برای نعمتهام داده شده‌است، پس از بسیاری از هدایایی که به شما داده‌ام استفاده کنید شامل هدیهٔ خودم در قدیس مقدس.»