یکشنبه، بیست نوامبر دو هزار و یازده

یکشنبه، بیست نوامبر دو هزار و یازده: (مسیح پادشاه)

عیس گفت: «قوم من، عشقی که با شما به اشتراک می‌گذارم را در اختیار خود دارید، و از آنجایی که دوست دارید این عشق را با همه اطرافتان به اشتراک بگذارید. شما این عشق را مانند یک گنجینه نزد دل خویش نگه داشته‌اید، و خواهان هستید تا دیگران نیز تجربهٔ همین عشق را بدست آورند. شما شادمان برای تقسیم کردن عشقتان هستید، و بعضی حتی آرزو دارند که مبلغین کلام من باشند. من دعوت می‌کنم که مبلغینی به همه ملل بروند تا کلمتِ عشقی من را پخش کنند. امروز در این مَس، پادشاهیت من را جشن گرفته‌اید، و خواستار آن هستیم که ارباب زندگی شما باشم تا شماتان به سوی آسمان هدایت کنم. ببینید که همیشه وابسته به من باشید چون از من برای روزانه دریافت نعمتِ فضل من در نان حقیقی حضور من می‌آیید. خواهش دارم تجربهٔ ایمان خود را با بیشترین تعداد مردم ممکن تقسیم کنید، حتی اگر نیاز باشد تا خارج از محدوده راحتیتان بروید و برخی موعظین شوید. به این طریق که به نیازمندی‌های جسمی و روحی همسایه‌اتان رسیدگی می‌کنید، آنرا برای من در آنان انجام داده‌اید. سپس وقتی نزد من آمدید تا داورشده باشید، دست شما پر از کارهای نیک خواهد بود، و دعوت خواهم کرد که به پاداش خودتان در آسمان وارد شوید. اما کسانی‌که عشق من را و همسایه‌شان را رد می‌کنند، دستشان خالی خواهند بود، و چون برای من هیچ کاری در همسایگان شان نکرده‌اند، به جهنم فرستاده خواهند شد.»