چهارشنبه، بیست مارس دو هزار و هشت

عیسی گفت: «پسرانم، وقتی که به شسته کردن پاهایش از پیتر رفتم، ابتدا او مخالفت کرد. سپس به او گفتم که مگر من پاهای تو را بشویم، هیچ بخشی در میراثم نخواهی داشت. این تغییر نظر پیتر داد و خواستار شد تا سرش و دست‌هایش نیز توسط من شسته شود. این شستن پاهایش از حواریونم برای آنان نمونه‌ای بود که چگونه باید خدمتکاران من باشند و به دیگران کمک کنند. این شستن پاها همچنین نماد پاکسازی بدن از روح گناهکاری درون است که زندگی روحانیت را درمان می‌کند. اما با اراده خودتان باید آمرزش مرا طلب کنید تا بتوانید از بندهای گناه آزاد شوید، و نعمتهای فراوان من را دریافت کنید. همه‌ی گناه‌های بشر بر عهده‌ام گذاشتم و به عنوان قربانی برای پدر آسمانم تقدیم شدم. من قربانی ارجمندترین هستم که او در پرداخت قیمت گناهات شما پذیرفت. اینگونه بود که بشریت با میراثش در پادشاهی من بازگردانده شد. حتی دزد نیک نیز از مرا خواست تا به یادش بمانم وقتی وارد پادشاهیم می‌شوم. آن روز به وی وعده دادم که همراه مِ در بیشت خواهد بود. (لوقا ۲۳:۴۳) همه‌ی شما هم می‌توانید با من در آسمان باشید، اگر از گناهات خود پشیمانی کنید و مرا به عنوان ارباب زندگی‌هایتان قبول کنید.»