هیچ پیامی برای انتشار در جهان نبود، بلکه فقط خصوصی من بود. باید یاد بگیریم که اطاعت‌وار با دعوت خدا باشیم. اغلب مردم لطف و رضای خدا را از دست می‌دهند زیرا ناطاق هستند، وفادار به آنچه خدا به آنها سپرده نیستند، و مانع کسانی می‌شوند که خواهان انجام کاری است که خدا می‌خواهد.
خدا نمی�یست ما ناوفا باشیم یا سنگ بر در راه کار مریم باشد. هیچ فایده‌ای نیست اگر مردم بگویند که این کار را دوست دارند و کمک می‌کنند، اما به اندازه کافی در آن مشارکت ندارند، با وحدت و عشق همراه همه کسانی که روی همان مسیر روحانی هستند. آنها خارش‌هایی هستند که یک روز قطع شده و رها خواهند شد، زیرا دیگران را زخمی کرده‌اند، اغلب باعث ایجاد اشتباهات، تنش‌ها و توطئه می‌شوند. پس باید تغییر کنیم؛ در غیر این صورت زمان موجود برای تبدیل خود از دست خواهد رفت، چون زمان گذشته‌است. اگر نمی‌توانیم در عشق مادر که ما را دوست دارد و به قلب مادری‌اش پناهنده است یاد بگیریم، آنگاه بازو قوی خداوند را احساس خواهیم کرد که با عدالت خودش ما را اصلاح می‌کند، زیرا او مقدس است. پس از 21 سال ظاهر شدن‌ها، بسیاری شک دارند و پیام‌های مریم را بی‌توجهی و نفرتی به چالش کشیده‌اند، بعد از اینکه شاهد معجزاتش و کار مادری‌اش بودند، بنابراین رنج می‌کشانند.