سنت توماس آکویناس می‌گوید: "تسبیح بر یحیای مسیح."
"من آمده‌ام تا به جهان کمک کنم ببیند که چنانچه در قلب‌های متحد و فصول دنیا وجود دارد، نیز در روح انسان فصل‌ها هست - فصل‌هایی که رابطه روح با خدا را نشان می‌دهند."
"در دنیای مادی، فصل‌ها توسط نزدیکی زمین به خورشید اندازه‌گیری می‌شوند. اما در زندگی روحانی، فصل‌ها توسط نزدیک بودن روح به خدا و پیروی او از اراده الهی تعیین می‌شود."
"در دنیا چهار فصل نامدار وجود دارد. شما باهار را دارید که با پدیداری و شکوفایی زندگی جدید همراه است. سپس تابستان آمده که همه چیز در اوج خود قرار گرفته‌است. پس از آن پاییز می‌آید که حاصل کار سخت به شکل یک برداشت فراوان دیده می‌شود. سرانجام زمستانی دارید که بسیار کمی زنده‌مانده وجود دارد و همه چیز مانند خوابیدگی ظاهر می‌شود."
"در عالم روحانی، روح از فصل زمستان شروع به سفر می‌کند. رابطه او با خدا مرده یا تقریباً مرده‌است. هیچ نزدیکتی آشکار به اراده الهی - یعنی خدا - وجود ندارد و تلاش برای زندگی در محبت مقدس نیز دیده نمی喚ده."
"بعداً روح وارد فصل باهار سفر روحانی خود می‌شود. روح او پدیدار شده و زنده است. رابطه‌ای با بودنگی خدا شکل گرفته‌است، و از هر خطا یا علف در مسیر قدسیتش بیزار است."
"پس از باهار تابستان می‌آید. روح شکوفه یافته و به اوج خود رسیده‌است. آن را با بوای قدسیت محیط اطرافش تحت تأثیر قرار داده‌است."
"بعداً روح وارد فصل پاییز زندگی‌اش می‌شود. اگر او در پی قدسیت شخصی بوده باشد، برداشت فراوانی خواهد داشت که در این دنیا و دنیای بعد نیز به نفعش خواهد بود."
"اگرچه این مقایسه ابتدا ممکن است خسته‌کننده بپندارد، من از شنوندگان دعوت می‌کنم تا بفهمند چنان‌که بسیاری تغییرات در فصل‌های محیطی وجود دارد، نیز تأثیراتی در سفر روحانی هست."
"محبت مقدس در قلب راه نگه‌داشتن مسیر است. آن را به قدسیت شخصی می‌زاید و روح را سالم نگاه می‌دارد و از هر بیماری شیطان جلوگیری می‌کند."