Είπε ο Ιησούς: «Λαός μου, όταν μεταστράφηκατε από τη Λατινική Λειτουργία στη νέα Λειτουργία, έχαστε κάποιες ευγενικές παραδόσεις. Στον Λατινικό Λειτουργία που επισκεπτόμαστε σήμερα, συμμετείχατε σε αυτήν την Λειτουργία για πολλά χρόνια. Όλα τα ιερά ενδύματα, οι λέξεις και ακόμη κι οι Κυριακές που γιορτάζονταν πριν από τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι πολύ γνωστές σας. Τα κενά καθίσματα του χορού στην όραση αντιπροσώπευαν όλα τα χαμένα τραγούδια των Γρηγοριανών Ύμνων. Η στάση του ιερέα προς την κοινότητα διαφέρει από τον ιερέα που στρέφεται περισσότερο προς Εμένα στον ουρανό. Το πιο δύσκολο μέρος της σκηνής του ταφής είναι ότι πολλοί από τους παλαιούς ιερείς που θύσανε τη Λειτουργία στη Λατινική γλώσσα πεθαίνουν και αυτές οι παραδόσεις θα είναι δύσκολες να μεταδοθούν στις επόμενες γενιές σας. Υπάρχουν κάποιες περιοχές όπου έχουν διατηρήσει την Λατινική Λειτουργία, και πρέπει να επαινηθούν για το ότι συνεχίζουν τις παλαιές παράδους της Εκκλησίας. Η νέα Λειτουργία είναι αποδεκτή προς Εμένα, αλλά η Λατινική Λειτουργία έχει περισσότερες αισθήσεις ευγένειας και ιερότητας προς Εμένα. Δώστε επαίνους και δόξα Εμοί ότι έχετε το δώρο μου της Λειτουργίας και το δώρο μου του Ιδιού μου σε σας στην Αγία Κοινωνία.»