Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Μήνυμα της Παναγίας

Τα αγαπημένα μου παιδιά, χαρώ με την παρουσία σας εδώ σήμερα, προσευχόμενοι όλα αυτά τα Ροζάρια!

Η προσευχή σας ανεβαίνει στο Ακαθάριστό Μου Καρδία, όπως ευωδιαστό θυμίαμα, πολύ εύχαριστο για μένα και τον Κυριό.

Προμηνούμαι να κερδίσετε από το Θεό μεγάλες χάρηδες και να σας παραχωρήσω αυτές τις χάρις της σωτηρίας και αγιότητας των ψυχών σας.

Προμηνούμαι επίσης να προσεύχομαι με νέα ζέστη μπροστά στο θρόνο του Κυρίου για τη σωτηρία της γης σας, αυτής της χώρας, η οποία είναι απείθαρχη στα Μηνύματά μου και την οποία ο εχθρός μου μάχεται έντονα να κατακτήσει και νικήσει. Αλλά κάνει λάθος: στο τέλος το Ακαθάριστο Καρδία μου θα νικηθεί! Μέσω των προσευχών και θυσιών των μικρών παιδιών μου, οι οποίοι απάντησαν «ναι» σε μένα κατά όλα αυτά τα χρόνια των εμφανίσεων μου εδώ, το Ακαθάριστο Καρδία μου θα νικηθεί!

Για μία ψυχή πραγματικής αγάπης, ο Θεός θα είχε σώσει τη Σόδομα και την Γομόρρα. Εδώ, όπου ήρθα να ζητήσω αγάπη, για χάρη των ψυχών της πραγματικής αγάπης, αν και είναι λίγες, λόγω αυτών των ψυχών, θα σώσω το Βραζιλία. Αλλά εάν αυτές οι ψυχές είναι πιο numerous, θα μπορώ να σώσει τον κόσμο με υπερφυσική αγάπη, με τις προσευχές τους και θυσιές. Οπότε εδώ είναι η επιθυμία μου, αυτό που θέλω: προσεύχεστε γιατί ο αριθμός των ψυχών της πραγματικής αγάπης, οι οποίες έχοντας ήδη πεθάνει για τον εαυτό τους και τη θέλησή τους, να αγαπάνε μόνο τον Θεό και μένα και να ζουν μόνο για τον Θεό και μένα. Προσεύχεστε, γιατί με την προσευχή σας αυτές οι ψυχές θα ανέλθουν.

Προσεύχεστε το Ροζάριο μου. Το Ρόζαρι είναι η προσευχή που θα σώσει τη Βραζιλιάνικη γη σας, θα σώσει το Βραζιλία και τον Κόσμο. Μέσω του Ρόζαριου, αυτής της προσευχής την οποία οι υπερήφανοι περιφρονούν, αλλά η οποία οι ταπεινοί αγαπάνε με όλο το καρδία τους, θα νικήσω τον υπερήφανο εχθρό μου και θα ιδρύσω στον κόσμο τη Βασιλεία της ειρήνης, της χάριτος, της αγιοσύνης και της αγάπης.

Πιστεύετε, τα παιδιά μου! Είμαι μαζί σας! Μπορεί μια μητέρα να εγκαταλείψει το παιδί της από την κοιλιά της; Και ακόμα κι αν υπήρχε τέτοιο τερατόδηνθρο, τέτοια γυναίκα, εγώ ποτέ δεν θα σας εγκαταλείψω, ούτε θα σας ξεχάσω. Βλέπετε πάλι τα όντα που δημιούργησε ο Θεός, τις κτιστές του Θεού. Αν ένα άλογο ζώο αγαπάει τόσο πολύ το καρπό της κοιλιάς του και δεν τον ξεχνάει, μπορούσα εγώ, η Αμωμόητος Σύλληψη, η Μήτηρ του Υψίστου, να ξεχνάω τα παιδιά που γεννήθηκαν μέσα σε tanta δόλη στο πόδι του Σταυρού; Ωχ, όχι! Δεν θα ξεχάσει κανένα από τα παιδιά της, γιατί είναι πιστή και θα τους παρουσιάσει νικητές μπροστά στον Ουρανό για τη μεγαλύτερη τιμή της, την μεγαλύτερη δόξα της και επίσης για τη μεγαλύτερη νίκη του Αμωμόητου και Μαθηρικού Καρδιού μου. Σε όλους, τα παιδιά μου, δίνω ειρήνη, αφήνω την ειρήνέ μου".