Τα παιδιά μου, προσεύχεστε αυτήν τη προσευχή κάθε μέρα, κρατώντας το ιερό μετάλλιό μου της ειρήνης:
"Ω Παρθένε του Ιερού Μεταλλίου της Ειρήνης, προστάτεψε και φυλάξον το σώμα και την ψυχή μου από κάθε κακό.
Αυτή η μικρή προσευχή, αν γίνει με ειλικρινές Αγάπη και Πίστη, θα είναι αποτελεσματική για εκείνον που τη προφέρει, και Η Προστασία μου θα αισθάνεται και επιβεβαιωθεί παντού, παράγοντας Μεγάλα Χάρισματα στις ψυχές των μικρών παιδιών μου...Προσεύχεστε την χωρίς διακοπή, ώστε να σας βοηθήσω χωρίς διακοπή. Αν δεν προσευχήσετε, δε θα μπορώ να σας βοηθήσω.
(Αναφορά-Μάρκος): Είτα, συνεχίζοντας το Μήνυμα, η Παναγία πρόθεσε να αποκαλύψει ένα ακόμη από τα Κρυφά Πόνους της)
(Η Παναγία:) Γράψε, υιέ μου: -Όταν ο πιο αγνήσιος σύζυγός μου αναγνώρισε την Θαυματουργή Εγκύωση μου, ακόμα χωρίς να καταλάβει και να φωτιστεί από τα Φώτα που θα έρθουν από πάνω, οι οποίοι ο Άγγελος του Κυρίου θα ήρθε να τους ανακοινώσει, γεμίστηκε το πιο αγαπητικό Καρδία του με τρομερές αμφιβολίες. Από την μια πλευρά γνώριζε ότι εγώ, η καθαράτη, η ιερότερη και αγνότερη, δεν μπορούσα ποτέ να αμαρτήσω, αλλά από την άλλη πλευρά δε μπορούσε να καταλάβει πώς με βρήκε έγκυο, έχοντας κάνει εμείς δύο 'όρκος χαρής' στον Κυρίo. Τότε το πιο όμορφο και Δίκαιο Καρδία του βαθύνθηκε σε ωκεανό αγωνίας και θλίψης χωρίς ναι, και για να μην με βλάψει, αποφάσισε να με αφήσει κρυφά...Πως θα μπορούσα να περιγράψω την θλιβερή ψυχή που έτρεξε το Αμώμητο Καρδία μου όταν είδα τον πόνο του Αγίου Ιωσήφ. Γνωρίζοντας από Θεϊκή Απόκάλυψη τι συνέβαινε μαζί του και τι είχε αποφασίσει να κάνει, παρακαλούσα με ζέστη προσευχές και θυσίες στον Κυρίo να έρθει στην βοήθεια μας, και να χαρίσεται να αποκαλύψει στο Άγιο Ιωσήφ, αν ήταν το Θελημά του, τα Υψηλότερα και Μεγάλα Σχεδιάσματα της Αγάπης και Ελέους. Τότε ο Άγγελος του Κυρίου κατέβηκε από τον Ουρανό, που με τους Φώτες των Ύψιστων αποκάλυψε σε αυτόν όλο τι συνέβαινε μαζί μου, αλλά και ποια θα ήταν η Κλήση που θα το αγγίζει, κάνουν τα χρόνια του Πατέρα επί της γης, φροντίζοντας και προστατεύοντας τον Λόγο του Θεού.
Η Καρδιά του Αγίου Ιωσήφ ηρεμούσε τότε στην Ειρήνη του Κυρίου... Η Καρδία μου, πονημένη από την αγωνία, ηρέμησε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, προκειμένου να ετοιμαστεί για ακόμη πιο έντονες πόνες... Αυτή η Πόνος μου δεν τιμάται ή σέβεται από τους ανθρώπους, οι οποίοι, βυθισμένοι στη θάλασσα των αμαρτιών και των κοσμικών ευχαριστηρίων τους, δεν τη θυμούνται ούτε την μελετάουν. ...Πείτε σε όλους, Μάρκε, ότι θα είμαι προσεκτικός στην φωνή των παιδιών μου, ώστε να την παρατηρήσουν τότε και να ακούσω τις αιτίες τους, όταν με καλέσουν μέσω της... Να γνωρίζει ο κόσμος, να τιμά και να διαδίδει τη γνώση αυτής της Μεγάλης Πόνους μου, έτσι ώστε να μεταστραφεί τότε και να έχει Θεϊκή Ειρήνη, η οποία θα έρθει σε αυτούς, μέσα από μένα.