Τρίτη, 30 Σεπτεμβρίου 2002

Έρχεται η Μαρία της Αγρέδας. Λέγει: "Εύλογη ο Ιησούς. Αδερφή μου, γράψε αυτό."

"Είμαι εδώ για να σου μιλήσω περί της αρετής της υπομονής στη ζωή της Παναγίας Μαρίας. Η Κύρια μας, η οποία ήταν τέλεια σε κάθε αρετή, δεν άφησε ποτέ τον χρόνο να γίνει ο εχθρός Της. Με αυτόν τον τρόπο δεν σκέφτηκε ποτέ το παρελθόν με θετικά στοιχεία--ουδέποτε ανησυχούσε για το μέλλον. Αυτό της επέτρεψε να ζήσει υπομονετικά τη στιγμή του παρόντος με υπομονή και ταπείνωση. Δεν σκέφτηκε πόσο συχνά είχε εκτελέσει ένα απλό έργο στο παρελθόν ή πόσος χρόνος θα χρειαζόταν για κάτι στο μέλλον. Δεν κατηγόρησε άλλους για τις αμαρτίες τους--επίδειξε έτσι ανυπομονησία προς αυτούς. Αντ' αυτού, προσεύχτηκε για αυτούς."

"Όταν είδε τον Υιό Της να πάσχει δεν είχε πικρή καρδιά, αλλά ήταν υπομονετική με τη Θεία Βούληση της και του Ιησού στη στιγμή του παρόντος. Ανέφερε υπομονητικά κάθε αποχώρηση από τον Ιησού--ακόμα και την Αναλήψή Του στον Ουρανό."

"Η ταπείνωση και η αγάπη ήταν η βάση της υπομονής Της, και λάμψανε από αυτήν όπως το ήλιο φωτίζει μέσα από κρύσταλλο."

"Μιμηθείτε την."