Çarşamba, 1 Şubat 2012:
İsa dedi: “Halkım, bazı zamanlar belli kişiler Benim yargılarımı ya da Babamın yargılarını eleştirir. Yollarımızdan adil olmayan var mı yoksa insanların yolundan adil olmayan var mı? Ceza için günahlarınızın ne kadar şiddetli olması gerektiğine dair bir fikri vardır. Ama kimse, eylemlerimizi yargılama hakkına sahip mi? Gerçekten tüm yaratıklarımızı ve melekleri de seviyoruz. Sizin gibi insanları ve melekleri Bizim görüntümüzde yarattık ki sizlere bizi sevmek ya da sevmemek için özgür irade verildi. Şeytan ve iblisler bizi reddetti, ceza olarak onlar için cehennem yaratıldı. Sizi ben olmamı istediğiniz kişi değil, kim olduğum için sevmek istiyorum. Hatalarınızla birlikte sizi de şart koşulmadan seviyorum. O yüzden yargılarımı eleştirmeyin, çünkü adil ve doğruysa eğer tüm resmini biliyor olsaydınız. Babamın mükemmelliğini taklit etmeniz istiyorum, onu eleştirmemenizi değil. Şeytanlar beni reddetmek seçtiği gibi birçok ruh da beni reddediyor ve aşklarının eksikliği için cehennemde aynı cezayı bulacaklardır. Buradaki yaşamınız, Beni sevmekteki aşkımı taklit etmektir ki sizi kendinizden sonra komşunuzu da sevin. Yargılama hakkı yoktur bana bile, ama ruhları yargılayabilecek tek kişi benim
İsa dedi: “Halkım, İncillerde Galil Denizi'nin büyük bir fırtınası olduğu ve gemiyi salladığı zamanı hatırlıyorsunuz. Havarilerim korkuyordu. Panik içinde uyandırdılar beni uykumdan, denizi yatıştırmadım. Bugün de halkım çok sayıda fırtına ve deprem görüyor ki insanları öldürüyor. Gördüğünüzde kendiniz küçük bir gemide dalgalar tarafından sallanıyordunuz. Mesajımı umut veren barınaklarında yaymak için ya da sadıklerim evlerini terk ederken, size karşı deneyim ve zulüm yaşayabilirsiniz. Mesajınız kolay değildir ama Antikrist'in hükümdarlığına giden olaylar gerçekleşirken daha fazla insan sizi uyardığınızdan bahsetmeye zorlanıyor. Ben sizin için ruhların işinde meleklerim ve lütfumla size savunma veriyorum. Bana güvenin, fiziksel deneyimlerinizdeki suyu yatıştıracağım ve kötülüklerle ruhsal savaşlarınızda