Miyerkules, Setyembre 18, 2013
Mensahe mula sa Aming Panginoon Jesus Christ
Kanyang Mahal na Anak si Luz De María.
Mahal kong Bayan:
ANG AKING PAG-IBIG AY NAG-IILAW SA BAWAT TAO NA HINDI NAGSISIYASAT SA ESPIRITUWAL NA KALAGAYAN
NA NAKIKITA NIYA, AKO AY HINAHABOL NG MGA MAKASALANAN PARA KANINO AKONG PALAGI NAGHAHANAP.
Hindi maipagkukulang ang aking magiting na Pag-ibig; si tao lamang ang nagpapahinto sa kanya ng isang pader na binuo ng masamang gawaing itinayo bago bawat isa sa inyo, isang tapat na nakakapagtanggol sa kaluluwa mula sa pagaramdam ng Aking Liwanag.
Narito ang sandali kung kailan si tao ay magiging sarili niyang manlilitis, walang malay at walang kapatawaran, hindi nagpapatigil o nakakaramdam ng kanyang sariling konsensya.
PINANGAKO KO SA MGA NAGING AKIN NA HINDI AKO MAG-AAKSYON NG WALANG BABALA ANG AKING BAYAN, KAYA BAWAT ISA SA MGA SALITA KO AY ISANG BABALA PARA SA INYO.
Muling pagkabuhay ng Pananalig ay madidilim ng mga kamay na nakatira sa loob ng Aking Simbahang nagpapagana sa mahihina ng kaunting naintindihan at pinapaligaya sila walang takot patungo sa isang hindi maayos at walang pag-iisip na daan.
Magiging malayo ang kaisipan ng sangkatauhan nang walang hanggan mula sa masamang araw-araw na mga landas na nagpapahirap at mahihirapan. Ang pagkabigo ng mga impluwensya na humantong sila sa pagkasira, ay bubuksan ang malapit na konsensiya nila.
ANG AKING BAYAN AY HINDI ISANG MALAKAS NA BAYAN NG PANALANGIN, HINDI NILA PINAGPIGILAN ANG KANILANG ISIP,
HINDI SILA NAGPAPAHINTULOT NA MANATILI SA MEDITASYON, HINDI NILANG SINISIYASAT ANG LALIM NG KANILANG KALULUWA DAHIL SA TAKOT NA MAKITA ANG SARILI NILA SA KANILANG KATOTOHANAN.
Ako ang Panginoon ng lahat na naging Akin, hindi ko iniiwan ang sinuman sa Aking Krus ng Pag-ibig; lahat ay nagkaroon ng pagkakaisa sa Akin sa Punong Pag-ibig, sa Aking Banal na Krus.
HINDI KO GUSTO ANG MGA ISIP NA LUMALAKAD LAMANG SA AKIN TUWING LINGGO,
AKO AY NAGNANAIS NG PAGPAPALAWAK NG TAO, GAYA NG KANYANG EBOLUSYON SA KAALAMANG IPINAGKALOOB MULA SA YAMAN NA ANG AKING MALAKING AT WALANG HANGGAN NA PAG-IBIG.
Maglayag sa mga tubig na nasa tabi Ko, magpapatakbo ng barko patungo sa dagat dahil ang panganiban ay naghihintay sa baybay.
Ang aking mga anak ay napagdesisyon, sila ay nananatili na ligtas sa ilalim ng liwanag ng Aking Pag-ibig, walang paghinto sa kanilang paningin sa Akin at walang takot sa hindi alam na nagpapasok sa kanila, kundi sila ay inihahagis ang mga pangingisda ng Aking Pag-ibig na nananalig sa Akin at nakukuha ang Karunungan na nasa lihim. Ipinagtitiwala sa kaibiganan ko sa Aking Banal na Espiritu at pinapawalang-hiwa-hiwalay ng Aking Pag-ibig, sila ay gumagawa nang may pagkakaisa, sa pag-ibig, walang mga panlilinlang o katiyakan ANG AKING PAG-IBIG WALANG HANGGANAN MALIBAN SA MGA HANGGANAN NA ITINATAG NG TAO PARA RITO.
Ang mga hindi nakikilala sa Akin bilang Ama ay nag-iignore ng Aking Kapatagan at sumusuporta sa magandang pero mabibigong diyos, na diyus-diyosan na nagsisipagpatawag sa kanila gamit ang maling paniniwala at pinapahina sila upang makamuhay ng pasibo na walang bunga ng Buhay na Walang Hanggan, upang maparalisa ang kanilang pisikal at espirituwal na mga senso, na nagdudulot sa kanila na maging bahagi ng kaguluwang ng lipunan.
Ang kalikasan ay isang Diwina na paglikha; hindi ito agham na nasa labas ng kamay ni Ama Ko sa pagsisimula. Hindi mo maaaring ipinagtibay ang isa pang tiyak na denominasyon, kundi bawat tao na umiiral sa mundo dapat makita Ako rito bilang Diyos na naglikha at buhay.
ANG KALIGTASAN AT KALINGA NG TAO NAGPAPATULOY SA PAGLIPAS NG SANDALI NG PAGLISAN AT NAGBABAGO NA RUMIYA KAPAG TINATAWAG KO KAYO.
Mga anak:
Patuloy ang paglalakbay ng tubig.
Ang bawat isa ay umiiral sa isang malawak na personal na uniberso kung saan hindi ka nag-iisa, kundi ang iyong mga gawaing ito ay palaging pagsasama-samang may kapatiran mo.
MAGING MGA TAGAPAGBALITA, UMUNLAD SA ESPIRITU AT HANAPING AKIN SA KATI NG AKING KARUNUNGAN UPANG MAIBUHOS MO ANG PAGSISIMULA NG ITO.
Hindi nirespeto ng tao ang aking mga panawagan, ang kamatayan at pag-ibig ay tanda ng kapanganakanan at ito ay magpapalala sa kaguluwang ng sangkatauhan.
Ang sandata na ginawa ng tao ay isang tanda ng estado ng isipan ng tao.
Hoy sa taong nag-uumpisa ng pagkakatapos ng tao, ang kamatayan ng aking mga walang-sala at ang pagsasamantalahan sa Aking Bayan!!!
Tingnan mo ang langit na may pag-ibig at huwag kang magdududa sa Aking Awa.
PATULOY ANG PAG-UUSAP NG BULKAN SA TAO…
PATULOY ANG PAG-UUSAP NG TUBIG SA TAO…
PATULOY ANG PAG-UUSAP NG HANGIN SA TAO…
MAMUMUHUN ANG LUPA AT MAGPAPAHAYAG KAYO SA TAO…
NGUNIT ITO NANG BLIND MAN, BINGI AT BANGING HINDI NARIRINIG ANG AKING MGA HILING.
MAGPAPAHAYAG ANG KALAWAKAN KAYO SA TAO HABANG DUMADALOY ANG APOY SA LUPA.
Dasal, aking mga anak, dasal para sa Gitnang Silangan. Dasal para kay El Salvador.
Hindi gumagaan ang sangkatauhan nang dapat: Nagkakasala ako sa kanyang masamang modernismo, sa kanyang mabubulung-bulungan na dasal walang pag-ibig, tinatanggap ko siya minsan at agad namang itinatapon.
KAYO NA MAHAL KO, AKING BAYAN, KAYO NA MAHAL AKO SA ESPIRITU AT KATOTOHANAN, AT HINDI NAMAMAN AKO NG AKIN, MAGPATULOY KA LABAS SA AGOS NG MUNDO UPANG MAGING TESTIMONYA NG PAGKAKAROON NG AKING PAG-IBIG.
Binabati ko kayo.
Nanatili ka sa aking kapayapaan.
Iyong Hesus.
AVE MARIA PURISIMA, WALANG KASALANAN ANG PAGKAKATAON.
AVE MARIA PURISIMA, WALANG KASALANAN ANG PAGKAKATAON.
AVE MARIA PURISIMA, WALANG KASALANAN ANG PAGKAKATAON.