วันอาทิตย์ที่ 20 กันยายน ค.ศ. 2015
วันอาทิตย์ที่ 20 กันยายน ค.ศ. 2015
 
				วันที่ 20 กันยายน ค.ศ. 2015:
พระเยซูตรัสว่า “ประชาชนของข้า ข้าต้องการให้ข้อความนี้เน้นไปที่สักรามันต์แห่งการปราบผิด ซึ่งประชาของข้ายากแค่จะได้รับอภัยโทษและกรุณาจากข้า ข้าคำเชิญผู้ปฏิบัติตนเป็นบาปทั้งหลายมาที่พิธีสารภาพเพื่อให้สามารถยอมรับความผิดต่อพระสงฆ์ได้ ข้าดำเนินการผ่านทางพระสงฆ์เพื่ออภัยโทษและทรงอนุญาตแก่ผู้ที่มีบาป เพื่อให้นักบุญของข้าได้สันติสุขกับกรุณาที่บริสุทธิ์จากข้า มีจิตวิญญาณมากมายที่ไม่มาเยือนพิธีสารภาพแม้ว่าจะต้องมาแล้ว คุณไม่สมบูรณ์และทำความผิดต่อข้า ดังนั้นควรจะไปยอมรับในทุกเดือนเพื่อให้จิตวิญญาณของคุณบริสุทธิ์จากการกระทำที่ผิด ก่อนที่จะสารภาพความผิด คุณต้องตรวจสอบตัวเองอย่างดี เพื่อจำได้ว่าทำบาปอะไรและเล่ากับพระสงฆ์ว่าเมื่อครั้งสุดท้ายที่คุณมาเยือนพิธีสารภาพ หลังจากนั้นถ้าคุณได้รับการอนุญาตแล้ว จงระลึกให้ทำภาวนาเพื่อขอโทษตามที่พระสงฆ์บอกไว้ก่อนจะลืมไป ควรพาครอบครัวของคุณมาเยือนพิธีสารภาพด้วย เพื่อฝึกให้นักบุญในส่วนนี้ของศรัทธาของตน จงระลึกให้ขอโทษจากข้าโดยเร็วถ้ามียอดบาปอยู่ในจิตวิญญาณของคุณ คุณไม่สามารถรับข้านำมาที่พิธีสังฆกรรมได้หากมียอดบาบ์ปอยู่ในจิตวิญญาณ หรือจะทำความผิดต่อศักดิ์สิทธิ์ ข้าต้องการให้จิตวิญญาณของคุณบริสุทธิ์เท่าที่เป็นไปได้ เพื่อที่คุณสามารถพร้อมรับข้าเมื่อถึงเวลาประกาศพิธีสังฆกรรมในวันตายของคุณ การดำรงชีวิตอย่างศักดิ์สิทธิ์ย่อมนำคุณสู่นิทานแห่งฟ้าที่สูงขึ้นไปอีก ข้าไม่บังคับจิตวิญญาณให้มาเยือนพิธีสารภาพ แต่ข้ายอมรับการกลับมาของคุณเหมือนพ่อของบุตรหลงยากที่รอดำเนินชีวิตอยู่ในความหวังว่าบุตรจะกลับมา ข้าชื่นชมทุกคนที่มาเยือนพิธีสารภาพบ่อยๆ และข้าเชิญให้ครอบครัวและเพื่อนของคุณมาประกาศโทษด้วย”
เจซัสพูดว่า: “ลูกของฉัน พึงขอบคุณที่เธอกำลังออกไปยังสถานที่ประชุมหลายแห่งในปัจจุบัน เพราะจะมีเวลาเมื่อการเดินทางของเธอก็จะเป็นความลับและถูกจำกัด เมื่อเส้นทางใหญ่ต้องการแท็กบนมือหรือผ่านง่ายๆเพื่อเดินทางด้วยรถกระบะของเธอ แล้วการเดินทางของเธอยังยาวขึ้นตามทางเลี่ยง ฉันได้เตือนเธอแล้วว่าการเดินทางไปสู่บทพูดของเธอก็จะยากลงเพื่อมาถึงที่นั้น ในที่สุด เธอน่าจะไม่สามารถเดินทางด้วยรถกระบะหรือเครื่องบินได้อีกต่อไป ดังนั้น ฉันต้องการให้เธอดำเนินงานอย่างเต็มที่ในเวลาที่เหลือเพื่อแพร่อภิปรัชญาของฉัน เมื่อเธอน่าจะไม่สามารถเดินทางได้อีกแล้ว เวลาแห่งคำเตือนและเวลาสถานพักของฉันก็จะถึงมา โดยการอ่านสัญลักษณ์ที่อยู่รอบๆ เธอก็จะสามารถระบุเวลาของคำเตือนของฉันได้ หลังจากนั้นเธอน่าจะต้องนำครอบครัวมารวมกัน และพร้อมเปิดสถานพักให้กับผู้คนที่กำลังมา ทำงานเพื่อประกาศข่าวดีแก่บุคคลเหล่านั้นที่ไม่ได้ไปโบสถ์หรืออาจจะมีแต่เธอนี้เท่านั้นที่สามารถรับเข้าเป็นส่วนหนึ่งของชาวศรัทธาของฉันได้ เธอน่าจะต้องรู้จักกับทูตแห่งสถานพักเพื่อให้ผู้คนเข้าสู่สถานพักของเธอได้ พึงขอบคุณที่ฉันกำลังเรียกเธอมาเป็นเจ้าของสถานพัก เพื่อเธอก็สามารถนำญาติผู้มาไว้ในบ้านของเธอได้ ตั้งใจให้ฉันจะป้องกันรักษาสถานพักของเธอนี้”