พระเยซูตรัสว่า: “ประชาชนของข้า, น้ำตกนี้ที่ไหลออกมาเป็นอย่างนั้นคือวิถีที่ข้าพระองค์ทรงอุทิศความกรุณาและพรให้แก่ทั้งหมดของเจ้านั้น เจ้านำใจแต่จะมีความขอบคุณต่อข้า และแสดงความนับถือด้วยการสรรเสริญข้าเพื่อสิ่งที่ข้าพระองค์ได้มอบให้กับเจ้าแล้ว วิธีที่ดีที่สุดในการบอกขอภัยแก่ข้านั้นก็คือแบ่งปันของเลี้ยงและความรักนี้ไปกับผู้อื่น เพื่อพวกเขาจะมีสิ่งจำเป็นทั้งทางโลกีย์และจิตวิญญาณ เจ้าให้ทานเงินแก่นิรนาม แต่เจ้าก็สามารถแบ่งปันพระกรุณาแห่งศรัทธาของเจ้ากับผู้ที่ยากไร้ในใจด้วย ผู้เหล่านี้ต้องการความเปลี่ยนแปลงเพื่อทราบข้า หรือกลับมาเยือนข้านั้น เพราะพวกเขาติดอยู่ แต่ถูกค้นหาโดยเจ้าแล้ว ข้าย่อมเป็นอย่างพระบิดาของบุตรหลงที่กำลังรอให้ผู้ผิดทั้งหมดกลับมาหากันเพื่อทรงอนุญาตและทำความสะอาดจิตวิญญาณของพวกเขา จากนั้นข้าพระองค์จะเป็นแขนและเท้าในการนำคนมาเยือนข้านั้น เจ้าจงดำเนินต่อไปด้วยคุณธรรมแห่งทานและศรัทธาของเจ้าโดยความสัมภาษณ์และเชิญชวนให้มาหากัน”
พระเยซูตรัสว่า: “ประชาชนของข้า, เมื่อมีคนอยู่ในที่หลบหนีจำนวนมาก จึงยากต่อการได้รับน้ำเพียงพอสำหรับความต้องการทั้งหมด น้ำจากบ่อเป็นอย่างดีที่สุดสำหรับกินและทำอาหาร แต่อาจจำกัด ข้าพระองค์จะทรงประมาณน้ำเมื่อมีความต้องการ ในวิชญาณของเจ้านั้น เจ้าเห็นคนอยู่ในสิ่งปลูกสร้างที่เพิ่มขึ้น และถังรับน้ำฝนจากหลุมลึกซึ่งไหลลงไปยังถังเก็บน้ำ น้ำนี้จะดีต่อการอาบน้ำและปูพื้นผ้า ต้องระวังในวิธีดึงน้ำออกมาจากถังนั้น จงมีฝาปิดที่สามารถเอาออกได้บนหรือใช้เครื่องสูบทางกลางของหลุม ระวังให้ดีในวันหนาวเย็นเพื่อนำถังกลับมาไว้ภายใต้ความอบอุ่น เจ้าอาจต้องเก็บสโมกและละลายน้ำข้างในเพิ่มเติม น้ำเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งต่อการอยู่รอด จึงให้ป้องกันแหล่งน้ำของเจ้านั้นจากโรคหรือความเย็น เมื่อเจ้าหัดเรียนวิธีที่จะใช้ชีวิตบนที่หลบหนีนี้เพื่อรับประทานอาหารและเก็บสะสมในโรงใต้ดิน จึงต้องร่วมกันด้วยฝีมือของแต่ละคน เจ้าจงแสดงความยิ่งใหญ่และขอบคุณต่อข้า เพราะได้ให้เจ้านั้นมีที่หลบหนีแห่งการปกป้อง”