วันพฤหัสบดีที่ 9 เมษายน ค.ศ. 2020

วันพฤหัสบดีศักดิ์สิทธิ์

ข้อความจากพระเจ้าผู้เป็นบิดาที่ทรงให้กับนางมอเร็น สวีนี-ไคล์ในเมืองนอร์ธริดจวิลล์ สหรัฐ

ครั้งนี้ (มาเหริน) ฉันเห็นเพลิงมหาศาลที่ฉันได้รับรู้ว่าเป็นพระทัยของพระเจ้าผู้เป็นบิดา เขาทรงพูดว่า: "ในวันแห่งการพิจารณานี้โลกทั้งใบถูกสหภาพกันในสงครามต่อโรคตายหลังนี้ มากแค่ฉันปรารถนาว่าโลกจะมีความเป็นหนึ่งเดียวกันด้วยความเชื่อในพระเจ้าบุตรของข้าพเจ้าที่ทรงอยู่จริง* การให้สักการะศีลมหาสนะนี้ถูกมอบให้มาแล้วหลายร้อยปี** ทุกยุคสมัยได้เห็นความเชื่อในสิ่งที่เป็นอันนี้เสียหายลงเรื่อยๆ จนถึงวันนี้เมื่อไม่มีใครประเมินหรือเคารพสักการะศีลมหาสนะอย่างนั้น พระสงฆ์ทรงถูกตั้งขึ้นบนพระเจ้าบุตรของข้าพเจ้าที่ทรงอยู่จริงในศีลมหาสนะ แต่วันนี้ไม่มีมากนักที่จะให้ความสำคัญกับสิ่งนี้เป็นประเด็นหลัก ในเรื่องนี้และยังต่อไปนั้น คือจุดเข้าของซาตานเพื่อทำลายอาชีวะ"

"ถ้าหัวใจของคนทั้งโลกมีความเชื่อในพระเจ้าบุตรของข้าพเจ้าที่ทรงอยู่จริง โลกจะไม่ต้องเผชิญกับภัยคุกครวญจากสงครามอย่างนี้ ไม่จำเป็นที่จะใช้อาวุธทำลายล้างมวลมนุษย์ ทั้งหมดของชีวิตมนุษย์จะได้รับการเคารพตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงความตายตามธรรมชาติ คุณไม่สามารถอยู่รอดจากโรคที่เป็นผลมาจากสิ่งชั่วร้าย"

"ดังนั้น วันนี้ ข้าพเจ้าขอให้มนุษย์ทั้งโลกพิจารณาใหม่ครั้งหนึ่งว่ามีจุดยืนหลักในชีวิตของตนเอง ให้ศีลมหาสนะเป็นสิ่งที่รวมตัวกันด้วยความรักศักดิ์สิทธิ์ หากเช่นนั้น คุณจะเห็นหัวใจโลกเปลี่ยนแปลงและกลับมาเยือนข้าพเจ้าอีกครั้ง"

* ดู holylove.org/files/med_1583443279.pdf สำหรับชุดข้อความที่พระเยซูทรงให้เกี่ยวกับการอยู่จริงของพระองค์ในศีลมหาสนะ - ซึ่งเป็นผลมาจากพระสงฆ์ใช้คำสวดมนต์ถูกต้องในแต่ละครั้งเพื่อเปลี่ยนข้าวและไวน์เป็นร่างกาย เลือด วิญญาณ และธรรมชาติของพระเยซูคริสต์โดยการเปลี่ยนไปทางจิตวิทยา ดูด้วย CCC เกี่ยวกับศีลมหาสนะ:

vatican.va/archive/ccc_css/archive/catechism/p2s2c1a3.htm

** ทรงสถาปนาขึ้นโดยพระเยซูคริสต์ในเวลาอาหารเลี้ยงพรรษาสุดท้าย โดยให้ข้าวและไวน์แก่ศิษย์ของพระองค์

อ่านเอฟีเซียน 5:1-2+

ดังนั้น จงเป็นผู้เลียนแบบพระเจ้าเหมือนบุตรที่ทรงรัก และจงเดินในความรักเช่นเดียวกับพระคริสต์ทรงรักเราและเสียตนเองให้แก่เรา เป็นสิ่งถวายและการบูชาที่มีกลิ่นหอมต่อพระเจ้า

อ่านลูกา 22:19+

และทรงเอาข้าวมา เมื่อทรงขอบคุณแล้ว ทรงแตกออกและให้แก่พวกเขาพูดว่า "นี่เป็นร่างของข้า ซึ่งถูกมอบให้แก่คุณ จงทำเพื่อระลึกถึงข้า"

# เพียงแค่นั้นเท่านั้น คือ การเสียสละของพระคริสต์บนกางเขนที่มีอำนาจในการยกเลิกปาฏิหาริย์ของเรา อันเป็นพิธีศักดิ์สิทธิ์นั้นถูกต่อเนื่องไปทั่วประวัติศาสตร์ โดยได้รับการเรียกร้องเข้าสู่ปัจจุบันทุกครั้งเมื่อพิธีกรรมอีคาริสต์ถูกจัดขึ้น ไม่เหมือนกับใน OT, "พิธีมรณสักขี" นี้ไม่เพียงแต่ทำให้เราได้ระลึกถึงการตายของพระองค์ที่ช่วยไว้เท่านั้น แต่ยังนำเสนอความเป็นจริงนั้นต่อหน้าเราอีกด้วยในวิถีนิรันดร์ (Lk 22:19; 1 Cor 11:24-26; CCC 1341, 1362)