วันเสาร์ที่ 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024

ระวังการเผยแพร่คำสอนที่ไม่ถูกต้องในโลกนี้

ข้อความจากทูตสวรรค์และพระเจ้าเราเยซูแก่วัลเลนตินา ปาปากนา ในซิดนีย์ ออสเตรเลีย วันที่ 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024

เช้าวันนั้น ขณะที่ฉันกำลังประกอบพิธีแองเจิลัส ทูตสวรรค์ปรากฏตัวและกล่าวว่า “มาเถิดกับข้า”

ทันที ทูตสวรรค์และฉันพบว่าตัวเองอยู่ในสวนที่งามมาก สีเขียวสดใสมากจนสามารถหายใจได้ความบริสุทธิ์ของอากาศนั้น ได้เห็นหลายชนิดของไม้เล็กๆ และเฟิร์น

เมื่อเราเดินเข้ามา เราสังเกตเห็นพระเจ้าเราเยซูกำลังสอนกลุ่มศักดิ์สิทธิคนหนึ่ง ฉันรู้สึกว่าเขาต่อยอดไม่พอใจ เพราะมีความเศร้าหมองอยู่บนใบหน้า เขาก็ออกจากบริเวณนั้นและไปซ่อนตัวในต้นไม้อีกส่วนหนึ่ง เขาเสียดท่ามือลงบนเก้าอี้ และจับมือให้หันขึ้นสู่ฟ้า ในการร้องขอพระเจ้าเขาต้องการอยู่คนเดียว

ทูตสวรรค์กล่าวว่า “คุณต้องไปที่นั้นและทำให้นิ่งใจ เขาเศร้าหมองเพราะโลกนี้ปฏิเสธพระเจ้า และมีความผิดอย่างหนัก”

ในขณะนั้น ฉันเดินเข้าใกล้พระเจ้าของเรามากขึ้น ฉันไม่ต้องการแทรกแซงเมื่อพระเจ้ากำลังร้องขอและพักผ่อน

ฉันลงมือถวายบูชาเขาว่า “สรรเสริญแก่พระเจ้าของเราเยซู”

เมื่อฉันกล่าวเช่นนี้ ฉันทำให้พระเจ้าแตกหักจากความคิดลึกๆ ของพระองค์เล็กน้อย

ฉันถามว่า “โอ้ พระเจ้าของเรา ทำไมพระองค์เศร้าหมองอย่างนี้”

เขาตอบไม่

ฉันกล่าวกับพระเจ้าว่า “มีกลุ่มเด็กและแม่ที่กำลังรอให้ทรงสวดมนต์พรแก่พวกเธอนี้”

เขาเลื่อนตาขึ้นมาเหมือนฉันทำให้น่ากระตุกร้องว่า “โอ้ใช่ ใช่ ฉันจะทำให้ท่านได้”

ฉันสามารถเห็นกลุ่มคนที่กำลังรออยู่ด้านข้าง ฉันรู้สึกว่าคนในกลุ่มนี้ยังคงมีชีวิตอยู่บนโลกนี้

หลังจากพระเจ้าทรงพรแก่พวกเธอนั้น พระองค์เริ่มเป็นสุขใจเล็กน้อย

เราทั้งสองกำลังมองเด็กๆ เมื่อเขากล่าวว่า “ดูเห็นเด็กๆ นี้เมื่อพวกเขาจะโตขึ้นและเติบใหญ่มักจะมีบางคนที่ดี และบางคนไม่”

“วัลเลนตินา ลูกของข้า ฉันร้อนใจ ขอให้ท่านมอบถ้วยน้ำมาให้ฉันหนึ่งถ้วย”

ทูตสวรรค์ชี้ทางให้ฉันไปยังโพรงเล็กๆ ที่มีแหล่งน้ำธรรมชาติ ฉันเติมน้ำใส่ถ้วยและมอบให้พระเจ้าเยซู

พระเจ้าทรงรับถ้วยน้ำแล้วเดินไปยังส่วนอื่นของสวนเพื่อนั่งลง พระองค์ยังคงเศร้าหมองอย่างหนัก

ทูตสวรรค์เริ่มบอกฉันว่า “มีภิกษุณีคนหนึ่งกำลังเดินทางไปมาและกล่าวกับผู้อื่นว่าตนเป็นที่สำคัญ และกล่าวว่าถูกส่งมาจากวาติกัน เธอเชื่อว่าเธอมียศเกรียงไกรในการเผยแพร่อรรถาธิบายต่างๆ”

เมื่อมลักข์และผมนั่นพูดถึงนางพรตนั้น เธอปรากฏตัวขึ้นหน้าพวกเราเผยว่าเธอยังมีผมหงอกสีเทาอันถูกเก็บไว้ และผมเห็นว่าที่ไม่ใส่ชุดของนางพรต เธอมารู้สึกสุขใจเมื่อคุมกระทะโลหะใหญ่อยู่ในอ้อมแต่เต็มไปด้วยฟรั่น

มลักข์และผมนั่งอยู่ด้านข้างดูว่านางพรตจะทำอย่างไรกัน เมื่อพระองค์ทรงนั่งสูงขึ้นและตรวจสอบในทางหนึ่ง ส่วนนางพรตก็นั่งต่ำลงจากพระองค์เล็กน้อย และมุ่งไปยังด้านตรงข้าม

ด้วยความภาคภูมิใจ นางพรตกล่าวกับพระองค์ว่า "ดูผลไม้ที่ดีที่ผมได้สร้างขึ้น!"

จากการตรวจสอบของผม ผลไม้นั้นส่วนใหญ่มักจะเน่าเสีย ผมกล่าวกับมลักข์ว่า "ในความเห็นของผม พวกนี้ดูเป็นผลที่เน่าและไม่ดี"

นางพรตจึงใช้มือค้นหาผลไม้ที่เสียไปเพื่อหาฟรั่นหนึ่งใบซึ่งยังไม่เลวเกินไปให้พระองค์ เธอเจอกับหนึ่งและเอามันขึ้นแล้วหมุนตัวกลับมาเพื่อพยายามจะวางผลในแก้วน้ำของพระองค์ พระองค์ทรงไม่อาจเคลื่อนที่ — ไม่รับรู้เธอนั้น และละเลยการเสนอของเธอก็ไม่ได้ให้แก้วนี้แก่เธอมาก่อนและเธอยังไม่สามารถถึงมัน

เมื่อเห็นว่าตัวเองไม่อาจถึงแก้วของพระองค์ นางพรตจึงเอาผลที่เน่าไปใส่ปากแล้วนำเข้าไปในตัวเธอ

นางพรตเต็มไปด้วยความหยิ่งผีเสื้อ — คงอยู่กับผลไม้นั้นอย่างภาคภูมิใจและแข็งคือ "ผมเป็นจากวาติกัน"

เธอรู้สึกสุขใจและยังคงกล่าวว่า "ผมนำความดีมาให้กับที่นี่จากวาติกัน ผมใหญ่มากในนั้น และมีความสำคัญอย่างสูง"

มลักข์บอกว่า "พระองค์ทรงต้องการเปิดเผยสิ่งนี้ให้กับพวกเราเพื่อที่จะเห็นว่าสิ่งใดเป็นจริงและสิ่งใดเป็นเท็จ"

แหล่งที่มา: ➥ valentina-sydneyseer.com.au