Vrede zij met u!
Lieve kinderen, God stuurt mij hier om jullie te helpen, om jullie te zegenen en om jullie op het veilige pad te leiden dat naar Hem leidt. *Bid, bid dat de Heilige Geest jullie verlicht en jullie de kracht geeft getuige te zijn met geloof, met moed van de liefde van mijn Zoon Jezus en Zijn licht aan alle jullie broers en zussen. Kinderen, ik ben altijd bij jullie. Ik, jullie Moeder, wens om jullie harten te vullen met Gods vrede. Ik ben hier met de genaden die God mij toestaat jullie te geven. Open jullie harten steeds meer voor God en jullie families zullen profiteren van Hemelse zegeningen.
God heeft jullie vandaag een grote genade geschonken met mijn aanwezigheid hier. Eén dag zult jullie de reden begrijpen voor deze moederlijke woorden van mij. Ik ben gekomen om jullie stad te zegenen. Dank God voor dit groot geschenk. Ik zegent u: in de naam des Vaders, des Zoons en der Heilige Geest. Amen!
De Maagd zeide voordat zij vertrok tegen mij:
Mijn zoon, bid, bid. Verlies niet moed en geloof. God wens om alle jullie meest verloren en verafgelegen broers en zussen te redden. Laat de Heer je gebruiken om Zijn boodschap van liefde te verspreiden. Wanneer jij over mijn berichten spreekt aan jullie broers, troost het zowel Het Hart van mijn Zoon als mijn Moederhart. Ik begeleid en zegent u altijd. Dank voor jullie beschikbaarheid. Vraag vergeving om jullie zonden opdat gij geheel Gods kunt zijn. Vrede zij met u en jullie familie.
(*) Geloof richt de intelligentie naar de Schepper van alle dingen, die oneindig groter, hoger is en meer waard om te worden geliefd dan al deze dingen. Geloof maakt het mogelijk om de eigenschappen van God te kennen, wijst op alles wat Hij voor mensen gedaan heeft en alles wat men Hem schuldig is. Met dit geloofsleven steekt de geest boven natuurlijke activiteit uit, zonder zich ervan los te maken.
In deze nieuwe horizon die Geloof voor hen opent, vinden de natuurlijke krachten van de geest veel nieuwe elementen voor hun activiteiten. Deze activiteit, waarbij de geest het inhoud van het geloof binnenlijk verwerft, bestaat uit meditatie. Deze activiteit wordt levendiger, makkelijker en vruchtbaarder als de Heilige Geest de menselijke geest bewoogt en verhefft, die zich dan in de handen van een superieur vermogen voelt dat hem verlicht; tot zodanig dat het niet lijkt zijn eigen activiteit te zijn, maar de goddelijke openbaring die hem onderwijst.
Wat de geest door meditatie heeft bereikt, in welke vorm dan ook, wordt zijn eigen, permanente verwerving. Dit vertegenwoordigt veel meer dan een schat aan opgedane waarheden die bij nodigheid uit het geheugen kunnen worden opgehaald. De geest -in de brede en objectieve betekenis, niet alleen van intelligentie maar ook van hart- maakt zich door voortdurende aandacht bekend met God, kent Hem, houdt van Hem.
Kennis en liefde zijn deel van zijn wezen, net als de relatie met iemand anders waarmee je al lang samen hebt geleefd en intimiteit heb: mensen zoals deze hoeven niet langer omwille van wederzijdse informatie te zoeken, noch over elkaar na te denken om elkaar te kennen en waardig te vinden voor liefde; tussen hen is er zelfs geen behoefte meer aan woorden. Zo moeten we ons de ziels relatie met God voorstellen, nadat een lange oefening in het geestelijk leven: ze hoeft niet langer meditatie nodig om God te leren kennen en houden - zij heeft al de reis voltooid, zij rust al op het bereikte doel. Zodra hij zichzelf in gebed stelt, is hij al bij God en blijft Hij met Hem door liefdevolle overgave. God houdt van jouw stilte veel meer dan je woorden. Dit noemen we verworven contemplatie. Deze soort contemplatie is het vrucht van veel zelfinspanning, gestimuleerd en onderhouden door vele genaden. We danken Gods genade bovenal de verkondiging van het bericht des geloofs, de waarheid die door Hem is geopenbaard, evenals de kracht om samen te werken met onze vrije beslissing: zonder de hulp van goddelijke genade kan gebed of meditatie niet worden voltooid.
De overgave aan het gebed en de duur waarin we in verworven contemplatie blijven, hangen af van ons. Bekeken op zichzelf - vergelijkbaar met kalmte en liefdevolle overgave aan God - kan deze beschouwd worden als een vorm van Geloof. Dit is de hoogste graad van het geloofsleven die door eigen activiteit kan worden bereikt, voor zover men zijn logische volgorde heeft voltooid: de overgave van zijn eigen wil aan Gods wil en de conformiteit van alle handelingen met de goddelijke wil.