Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007
Μήνυμα της Παναγίας:
Αγαπητοί μου παιδιά, εγώ, η Μητέρα σας όλων, επιθυμώ να εισέλθω στα καρδιακά σας και να κατοικήσω σε αυτά ώστε τα καρδιά σας, προσωπικά καλλιεργημένα από Εμένα, να μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα μέχρι να φτάσουν στην πλήρωση της εποχής της Χάριτος. Θέλω να είστε βαθιά εμπιστευμένοι και εύκολοι στη διεύθυνσή μου. Η ψυχή που πραγματικά με αγαπάει μιμείται την αρετή μου της ολοκληρωτικής παραδοχής και ευκολίας προς τον Κύριο. Πάντα στρέφονταν σε Αυτόν για να ζητήσω τι θέλει από Εμένα, θεωρώντας Εμαυτήν τη χειρότερη και την τελευταία των δημιουργιών Του, και αμέσως που ο Κύριος αποκαλύψει το θέλημά του, με οδηγούσε γρήγορα στην εκπλήρωση αυτού. Έτσι, όταν έμαθα ότι ήταν το θέλημα του να πάω στο σπίτι της ξαδέλφης μου, επειδή ο Κύριος είχε σχέδια χάριτος και ελέους για την εκτέλεση σε αυτό το σπίτι με τη παρουσία μου, τρέξαμε στα βουνά όπως γνωρίζετε καλά. Η ίδια προθυμία και η ίδια αποφασισμένη θέληση να πραγματοποιήσουμε το θέλημα του Κύριου, ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνετε πλήρως και ολοκληρωτικά, αυτή την ίδια αποφάσισή σας σε όλα όσα σας εντολώνω; σε όλα όσα σας λέω; σε όλα όσα θέλει ο Κύριος από εσάς, εδώ σε αυτές τις Εμφανίσεις. Η ψυχή που διαταράσσεται, που σκέφτεται, που κάθεται να υπολογίζει τα θυσιαστικά που θα πρέπει να κάνει; οι αποχωρήσεις που θα πρέπει να κάνει για την εκπλήρωση του θέλημά μου δεν μπορεί να με ακολούθησει. Θέλω ψυχές που δεν ξέρουν πώς να υπολογίζουν, που δεν διαταράσσονται, που δεν σκέφτονται πάνω στα εντολά μου και το θέλημα μου. Θέλω ψυχές που είναι πλήρως εύκολες προς Εμένα, όπως ο γιος μου Λουί Μαρία ντε Μονφόρτ; όπως η μικρή κόρη μου Μπερναντέτ και τα μικρά παιδιά μου Λούσια, Φρανσίσκο και Ζακίντα. Θέλω να είστε έτσι: πλήρως εύκολοι; πλήρως υποτάσσομενοι, δώνοντας και δίνοντάς πλέον και πλέον στα σχέδια και την αγαπητική θέληση της καρδιάς μου. Θέλω επίσης να με μιμηθείτε στην αρετή της υπομονής. Στο σπίτι του ξαδέρφου μου Ελισάβετ, κατά τη διάρκεια που έμεινα εκεί, εγώ ήταν συνεχώς βασανιζόμενη από μια γυναίκα, την υπηρέτρια της, η οποία με προσβολούσε; που μιλούσε χυδαία και προσβεπτικά λόγια προς Εμένα; και που μπροστά στη ξαδέλφη μου δεν ήθελε να ανακάλυπτε ότι εγώ δεν ήταν ευχάριστη, και εκτός από την παρουσία της ξαδέρφης μου με βασάνιζε χωρίς ανάπαυση. Αλλά εγώ, ως Δασκάλα υπομονής και αρετής, τη συμπεριφερόμουν με πραότητα; προσευχόταν για την μεταστροφή της; ψάχναμε με κάθε τρόπο να δείξω ότι θέλω πάνω από όλα το καλό και την ευδαιμονία της. Τελικά, αυτή η γυναίκα κατακτήθηκε από τη πραότητά μου; έκλανε αφθονότατες δάκρυες μπροστά σε Εμένα και κυρίως αυτοπρόσθετο κατηγορήθηκε μπροστά στη ξαδέλφη μου Ελισάβετ, η οποία μόνον τότε έγινε συνείδηση όλων των γεγονότων. Θέλω να σε μιμηθώ σε αυτήν την αρετή, προσευχόμενος για το σωτηρία των ψυχών; πάντα συμπεριφέρομαι με αγία πραότητα, ώστε ο κόσμος να δει σε εσένα τον πίστης μου портρέτο και τη καθαρή ανακλάση της αρετής και αγιότητας μου, χωρίς λεκές ή σημάδι. Αν θα με ακολουθήσεις στο μονοπάτι της τελειοποίησης τότε θα σε αναγνωρίσω ως τα αληθινά παιδιά μου και θα δηλώσω για εσένα μπροστά στους Αγγέλους του Θεού. Ειρήνη, Μάρκος. Άσκηση, μίμησε τις αρετές μου. Ακολούθησα με, γιο μου, σαν ένα ήπιο πρόβατο. Συνεχίζε να με ακολουθείς, όπως το έκανες για σχεδόν 17 χρόνια, γιατί θα σε οδηγήσω σε μια ασφαλή αυλή, μέσα από πράσινα λιβάδια, και στο τέλος θα σε βάλω στα χέρια του Αυτού που μ' αγαπάει και σε αγαπάει, και εκεί θα είμαστε έναι στην αγάπη και το πανηγύρι θα είναι αιώνιο. Ειρήνη, άγγελέ μου. Σε ευλογώ.